CUBRA

INHOUD PIERRE VAN BEEK
HOME 
BRABANTS
KUNST
FOTOGRAFIE
TEKSTEN
AUTEURS
AUDIO
SPECIAAL

PRINT

Pierre van Beek - Heemkunde-artikelen

 redactie: Ben van de Pol

 

Goirle, dat daar diep in het zuiden leit

Het Nieuwsblad van het Zuiden - vrijdag 21 maart 1969

 

Afscheid van de Amsterdammers in... 1914

Het kleine gedeelte van een afscheidslied van militairen uit Goirle, dat wij enige tijd geleden hier publiceerden, heeft blijkbaar oude herinneringen wakker geslagen. Zoals men zich zal herinneren, betrof het hier een afscheid van de Amsterdammers van het zevende regiment infanterie, dat het eerste infanterie-regiment vormde, dat bij het uitbreken van de mobilisatie in 1914 in Goirle werd gelegerd. In november van hetzelfde jaar werd er ter gelegenheid van het vertrek in de fraaie, grote toneelzaal van het sinds lang verdwenen café Evers-Oosterlee aan de Tilburgse weg, toen algemeen "De Kaaien" genoemd, een feestavond voor de Goirlese bevolking gegeven. Op een hartelijke wijze hebben daar de Amsterdammers afscheid genomen en spontaan getuigd hoe goed zij het naar hun zin hadden gehad.

Het is wel opmerkelijk hoe aan die avond in Goirle de herinnering is blijven voortleven. Op ons verzoek om de volledige tekst van het afscheidslied kregen wij deze van vier verschillende zijden toegezonden. Ook uit Tilburg kwam er - van een niet-Goirlese - navraag naar. Men informeerde nl. "of we het hele lied al binnen hadden". Daar konden we dus gelukkig "ja" op antwoorden. De teksten van de verschillende inzendingen komen alle vrij nauwkeurig met elkaar overeen, zodat er geen twijfel aan bestaat of we hebben hier het originele te pakken. Er was alleen enige afwijking in de volgorde van de coupletten. Die welke ons het meest authentiek leek, publiceren wij hieronder. Oudere mensen hebben er zich veel moeite voor getroost, daar zij soms de tekst aan anderen uit het hoofd gedicteerd hebben.

'n Briefschrijfster deelde mee, dat in die mobilisatiedagen de latere directeur van de KLM dr. Plesman in Goirle in kwartier heeft gelegen. Dat klopt! Het is ons zelfs bekend, dat hij toen reeds verkondigde vliegenier te willen worden. Zijn medeofficieren lachten om die toekomstplannen. Zo ziet men maar weer eens, dat talenten niet steeds direct onderkend worden. Ook de toneelspeler Louis van Gasteren werd ons genoemd als een in Goirle gemobiliseerde. Hij heeft o.a. medegewerkt aan een uitvoering voor militairen te Oisterwijk.

 

Onze hartelijke dank aan de inzenders. Hier komt dan het complete lied:

 

AFSCHEID VAN GOIRLE

(Namens de Amsterdamse jongens)

 

Goirle, dorpje in Noord-Brabant,

dat daar diep in 't Zuiden leit,

met je vlijtige bevolking,

levende van nijverheid.

Vriend'lijk dorpje in het Zuiden,

waar 'k gastvrijheid ondervond,

vóórdat ik je op kwam zoeken

wist ik niet, dat je bestond.

 

Maar ik heb je leren kennen,

'k zeg het nu ik van je ga,

je liet aan niets het ons ontbreken,

je was een echte hospita.

Alle jongens zijn je dankbaar

voor hetgeen j'ons hebt bereid,

uit hun aller naam betuig ik

je ons oprecht erkentelijkheid.

 

Goirle met je eigen taaltje

('t klonk in 't eerst ons zo komiek).

Langzaam zijn w'er aan gaan wennen,

nu klinkt het al sympathiek.

Als "de gij" ons "toch zo innig

'n taske thee" hebt voorgezet,

of ons 's middags liet dineren,

met "'nen zuiveren vorket".

 

Goirle met je schoon omgeving,

waar ik frisse boslucht snoof,

met je viermaal daagse stoomtram,

bijgenaamd "de warme stoof".

Goirle met je mooie heide,

door ons allen gewaardeerd

omdat je daar als soldaten

toch zo zalig tirailleert.

 

Goirle neem steeds toe in welvaart,

blijf steeds vrij van ramp of druk,

weef en spin maar vlijtig verder,

aan je eigen groot geluk.

Neem maar flink toe in bevolking,

zoals 't tot heden is gegaan,

'k zag direct: de streek is vruchtbaar,

dus daar twijfel ik niet aan.

 

Morgen vroeg moet ik vertrekken,

heus, we gaan niet met plezier.

Als je 't nou oprecht wilt weten:

't liefste bleven wij maar hier.

'k Moet het nogmaals u herhalen:

't spijt mij, dat ik scheiden moet,

maar je wordt niet gauw vergeten,

Goirle 't ga je altijd goed!

 

PIERRE VAN BEEK