Ze zinge dur lusteg op los,

over ut Zoete Lieve Gerritje en dè gaot naor Den Bosch.

Ut liedje is in ut hele land bekend

onverschilleg waor dè ge ok bent.

Mar wie is nouw dè Gerritje? wè stelt ze veur?

Is ut un klaploopster die bedelt langs de deur?

I s ut un daome uit de hoogste kringe

of doet ze deur de straote zinge?

Deze en nog veul meer vraoge vliege om oe ore

asse heure, det ge in Den Bosch bent gebore.

Daorom wil ik ut Zoete Lieve Gerritje veurstelle

en za'k prebere haor persoonlekheid te vertelle.

Ut Lieve Gerritje is un boerinneke uit de klei,

die un boerderijke had erreges in de Meierij.

Ze kwaamp regelmaoteg naor de Bossche mert gelope

om daor haor "eige teeltje" te verkope.

Daorom wor ze ok altijd gesiemboliseerd

mêê un korrefke waor durre handel in leed geëtaleerd.

Ut waar un jofele, spontaone meid

en daorom wilde Den Bosch haor nie meer kwijt.

Veur de krant wiere ingezonde stukke geschreve

die vroege, om haor un standbild te geve.

Aon dit verzuuk wier voldaon

en Leo Geurtjes kos aon ut ontwerrepe gaon.

De standplaots die veur haor uitgekoze wier,

waar un plekske bij de Dieze in ut Uileburregkwartier.

Want daor heet ut Zoete Lief steeds deur gelope

asse gos merte om dur handeltje te verkope.

In juli 1958 wier ut bild onthuld

en wier-tur roggebrood aongebooie mêê zult.

In levende lijve waar zij veur ut éérst te aonschouwe

toen ze mêê unne steen liep te sjouwe.

De herbestraoting van de mert waar bekant gereed

en de leste steen zouw deur Gerritje worre geleed.

Netuurlek waar-tur veul vollek op de been

toen ut Zoete Lief daor bezeg waar mêê dieje steen.

Haor korrefke had ze efkes van durre eirem af gedaon

om dieje steen, mêê flinke meppe, de grond in te slaon.

Dè waar un historisch moment

en aon ut applaus kwaamp bekant gin end.

Zo zag de Bosschenaor veur ut éérst hun Zoete Lief

nie alleneg in levende lijve, mar ok zeer aktief .

Ze gos nouw nie naor de mert mêê sprùtjes en prei,

mar mêê unne hele grote kei.

Om dit feit veur eeuweg voort te laote leve,

staot-tur un gedenkwaordege tekst in geschreve.

VAN VEULE HONDERDE LEI GERRITJE MIJ AS LESTE,

TOT VOETVEEG VAN DUN EERSTE BOER DUN BESTE

Sinsdien verscheen "dun eerste boer" ok op ut toneel

en saome vurreme ze un mooi geheel.

Regelmaoteg verschijne ze in ut opebaor

as un gelukkeg echtpaor.

Daorom heurt ut boerinneke uit de Meierij,

letterlek en feguurlek in Den Bosch, dur helemaol bij.