INHOUD HET IS ALTIJD VANDAAG
INHOUD WILLEM IVEN
HOME
SPECIAAL
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
KUNST
FOTOGRAFIE
AUDIO

Print Pagina

 

 

 

Vaste klant


Mevrouw Van Ravensteyn – de Bont mankeert van alles. Nen bontjas ook ja. Maar ik bedoel eigenlijk desse veul aandoenings heeft, kwalen en gebreken. Of ze méént desse die heeft.
Omdaarom komt ze elke veertien dagen wel ne keer bij dokter De Volgende. Dan voor dit, dan weer voor dat. Den ene keer heeft ze rikkeltikskes, den andere rakkeletakskes – dan is ze stiekem op rak geweest in Nijmegen - en als ze rokkelestokskes heeft dan zijn die nen avend eerder meegenomen uit ’t Japans restaurant. Ze zegt den dokter dat ze meent dat heur haar te veel uitvallen, want ze ziet er zoveul meer in haren heurborstel, of fie daar eens naar wil zien astublief? Dan weer heeft ze te veul haar, onder de neus, op heur bovenste lip, of ie daar iets tegen heeft? Altijd wat: ruizingen int oor, idem in de borst, oprispelingen, afgangprobleemsen en druk op het systeem, afblodderende nagellak, vel tussen de spaken van de fiets (of wast nen afgezakte kous?) A la, zo’n dingen, en allemaal even vaag (nee, ze heette lekker niet Ina).
Tis wonderbaarlijk en uitzonderingsaardig dat mevrouw Van Ravensteyn – de Bont dit voorjaar wel een week of zes niet op het spreekuur van dokter Wiesternau is geweest.
Zooh mevrouw Van Kraaienhof – Konijnenbont, bent u d’r weer eens? Ik heb pu gemist, zegt dokter De Volgende (zó doet ie tóch heten, ik heb meen eigen daartoenet vergist).
Ja dokter, ik zal u zeggen wat er was. Dat zult u wel willen weten immers. Ik ben ziek geweest.