Print deze Pagina

Winter 2002 - 2003

Joris Bogaers

Ik zie je met Kerstmis

 

Was da? De wekker? 't Is nog zo donker. O ja. Onze Jan komt vandaag. 't Is Kerstmis. Mee 'ne natte handdoek deur m'n gezicht en ankleje. Wa is 't koud. Gauw de gaskachel an. Wel zonde de hele dag gas. Anders kon ik tot 'n uur of tien in bed blijve. Wa ben ik toch blij da mijn Jantje weer komt. 't Schonste kerstkedo da ik ooit gehad heb.

'r Waar nie veul geluk in m'ne trouw. M'ne man stierf te vruug en ik en ons Jantje bleven alleen over. We hadden 't wel goed samen. Het was 'n lieve jonge. Toen ie ging werken gaf ie me z'n hiille loon. De helft heb ik altij op zijn spaarbuukske gezet, veur as ie ging trouwen.

't Leek irst dattie niks om vrouwen gaf, mar toen ie al virtig was liep ie tegen die rot meid aan. Twintig jaar jonger dan hij mar wel twee keinder. Hij is nog bij heur ingetrokke ook. En zij heef 'n druksverslaver van 'm gemakt. Zij!!! Nouw en dan kwam ie nog wel 's. Mar vijf jaar geleden stonden ze hier samen veur de deur. Zij,- niet hij-, eiste 't spaarbuukske. Van af dieje dag heb ik niks meer van 'm geheurd. Hij moch zeker niemeer komen. 't Geld zal wel opgegaan zijn aan druks.

Toen die kaart kwaam veurige maand op m'n verjaardag moes ik schreuwen van blijdschap. 'n Heel schone kaart, mar den achterkaant was 't schonst. Daor stond: Moeder gefilisiteerd. Ik zie je met Kerstmis. Jan.

Misschien wil hij weer bij me trug komen. As da 's was!

 

Z'n kaart dee ze nojt, nojt meer weg. Die stond daar op 't kasje.

Moeder gefilisiteerd. Ik zie je met Kerstmis. Jan.

'n Schon tafelkleed, de papieren kerstservettekes van 't Leger Des Heils, en een schaaltje met vier krentebolle. Echt Kerstmis.

Ze had 't gezellig gemaak. 't Kerststalletje van de zolder gehaald veur op 't kasje. Groen kreppapier er onder. Net mos. Al de kaarskes vastgesmolten op bordjes en die overal neergezet. Als Jan kwam zou ze ze aansteken.

Da was 'ne meevaller geweest mee die kaarskes. Toen ze in de Buurt-Super 'ne peperkoek ging kopen ware 'r kaarskes in de aanbieding. Ze ha ze gauw gekocht inplots van de koek.

Oei wat sneeuwde 't. Wa was 't stil op straat. Host niemand te zien.

Daar zullen we 'm hebben. Da issie, mee z'ne jekker, en z'n lere pet op..... Neje...... . Die lopt door.

Ze had honger. 'n Krentebolleke eten? Nee, drie krentebolle op 'n schaalke leek zo armoeiig.

'n Snee brood mee magrine en wa zout erop. Da was hartig.

Twee weken geen vlees gegeten, mar nou ha ze bij de poelier ok 'n hele kiep kunnen kopen. Die zou ze 's lekker klaar maken veur Jan.

Van de vleugeltjes, de nek, de maagt en de gele poten ging ze sterke boejon trekken. Water in 't panneke, wa zout en dan mar late pruttelen. Strakkies nog 'n julianablok, fermeselli en selderie erbij. Zal je eens zien hoe'n lekker soepje da wordt. Ze kreeg 'r verdorie 't water bij in d're mond. De kip mee 'ne klont magrine in de ijzere pan zoetjes laten braaien. Dan was 't ete tegen twaalf uur klaar. Dan zou ie er toch wel zijn.

Eventjes uitrusten.

Op deze tijd ging ze mee Kerstmis altijd nar 't Leger Des Heils. Kregen ze koffie en twee dikke sneeje kerstbrood mee spijs en witte suiker. Da was te veul veur ons ouwe mensen. Een mogge we 'r dan in 'n servetje mee nor huis nemen.

Ochgod, nou was ze in slaap gesukkeld. Ze war ok vemorge zo vroeg op. Hoe laat was 't. Al over ene!

't Gas onder de pannen uitdraaien anders stond heel d'r eten te verpieteren. Wa hazze toch honger. Zou ze weer 'n snee brood mee zout eten?

Wacht 's. 'n Korst en die in de soep soppen. Da was lekker.

Na ben ik verdorie weer ingedut? 't Is al wa duister. Weette wa, ik steek de kaarskes aan, doe 't gas weer onder de pannen en dek veur 't eten. Nou zal ie er wel gauw zijn. Z'n kaart mee: Ik zie je met kerstmis. leg ik neven z'n bord.

Da 's 'n mooi gezicht die flikkerende kaarskes.

Had ze nou wir geslapen? Warom was 't zo donker. Alle kaarskes waren uit. Wa rook ze toch? Gauw 't licht aan.

De kaarskes helemal op! Hoe laat is 't dan. Lievehimmel over twaalve.

't Is al nacht.

Wa stinkt 'r toch?

Ochod, m'n soepke, dreuggekokt! En m'n kip. Ooooch hillemal vebrand.

Ja,.. nou lopt ge.. te simmen, stom ouw wijf. Ge bent.. niks meer.. werd. Gon zitte slapen.. as ge op 't eten.. moet letten. Ja,.. jank maar. Das 't enige wa ge..goed kunt. Keinds bende vort. Al 't ete bedurven. Waar ik mar dood.

't Was ook veul te koud veur de jonge.. om te komen.