
|
INHOUD - WTT - |
HOME |
De
start van het Woordenboek van de Tilburgse Taal werd in 2013 mede mogelijk
gemaakt door |

Het Tilburgs Alfabet (Van aajkes tòt
zaandkèùl) werd geschreven door Jace van de Ven.
Klik hier voor de letters die niet tot
de officiële spelling behoren:

De letter L
is voor het laatst aangepast en
aangevuld op 8 september 2023. De redactie is nog niet voltooid.
|
|
|
WTT

Redactie: Ed Schilders, Hans Hessels
Gebaseerd op de verzameling Tiburgse
dialectwoorden van
Wil Sterenborg
Van
laag
tot luwke
|
 |
laag
zelfstandig
naamwoord
de lach
- Voorbeeld systeemkaart Wil Sterenborg - Hij
zeej (tegenwoordige tijd) et meej ne laag; hij zigget (verleden
tijd) meej ne
laag
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - Et kiendje schôot al in zene laag
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'hij schoot in 'nen laach'
-
Piet
Heerkens; uit: De Mus, ‘Mijn deuntje’, 1939 -
Toen schoot ik hardop in m'ne
laach...
- Cees Robben -
Dan komt unne laach om m’n lippe... (19570706)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
mannelijk - la.ch 'in z'ne laach schiejte'
laag
werkwoordsvorm
1. lag
= verleden tijd van 'ligge'
- Voorbeeld systeemkaart Wil Sterenborg - Et
laag ernèffe - het lag ernaast
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 (blz. 40) Er treedt geen vocaalkrimping op: laagde (lag je)
- Dialectenquête 1876 - ze laage op den grond - zij lagen op den grond
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van
het Antwerpsch dialect (1899) - LAAG - 2e hoofdvorm van 'liggen'
2. gebiedende wijs van
'laache' = lachen
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 (blz. 66) imperatief [van lachen]: laagt/ laag
laage
werkwoord, zwak
lachen
de uitspraak
van de G varieert
1. Uitspraak
met zachte G
- laage - laagde - gelaage
- Voorbeeld systeemkaart Wil Sterenborg - Daor
moete nie meej laage.
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'gelagen'
- Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd, ’Oome Teun op
collecte’, feuilleton in 3 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant
12-8-1939 –26-8-1939 - Laagen en borden kapot laoten vallen kos ze
[het keukenmeisje] nog et best!
-
Karel en Sjarel, dialoog in Groot
Tilburg, 6 april 1945 - KAREL. Jè, en soms begiene ze nog te schène óók! SJAREL. Och, Karel,
daor kunne me ok beter mee laage dan schreuwe. Ge mokt naaw eemel
van meensche gin Trappiste…
- Cees Robben -
Meude hier nie laage...? [in de wachtkamer van de
tandarts] (19691205)
- Cees Robben -
Van schreuwe tot laage... (19570112)
-
Piet Heerkens; uit: De
Kinkenduut, ‘De paoter en de kinkenduut’, 1941)
"Ehum!" dee de paoter en 't kwaoken hield op
en
de kinkenduut laag daor te loere,
mee
puilende oogen en laagenden mond
-
Lodewijk van den Bredevoort, pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset
den brèùne eigeluk wel trekken?, Dl. 2, Tilburg 2007 - …iederéén zaat zen èège kepot te laage.
- A.P. de Bont, Dialekt van
Kempenland 2 (1958) - la.gə(n) zw.ww. (vd. gelaagd) intr. - lachen 'Ik laagden
da'k schokte'.
-
2020 - Tegen iemand die hem of haar hard uitlacht in gezelschap: -
der laagt niemand as gij! (Zegsman dhr. Hessels (1931-2006).
►Volledige bron:
klik hier
- 2020
- Als het erg druk is op een feest of bijeenkomst: - hier moete in
de lèngte laage! (Zegsman dhr. Hessels (1931-2006).
►Volledige bron:
klik hier
2. Uitspraak met scherpe G =
CH
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 - laache - laachte - gelaache
-
Willem van Mook, voorwoord in programmaboekje van de Korvelse revue
‘Vruuger en naa’, 1926 -
En laachen van 't begin tòt 't end.
-
Willem van Mook, voorwoord in programmaboekje van de Korvelse revue
‘Vruuger en naa’, 1926 - 't
wordt laachen en schreuwen;
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad
(1984) - 'de mus laachde'
- Cees Robben -
Dan laach ik... (19570706)
Uitdrukkingen e.d.
- Miep Mandos-v.d.Pol; Aantekeningen Brabantse
spreekwoorden - Agge oewèège nie kietelt, dan laagde nôot.
- schaojlek
laage - overdreven lachen
- Mandos - Brabantse Spreekwoorden
(2003) - laagende mundjes zèn bèètende hundjes (Pierre van Beek - Tilburgse Taalplastiek 1970) - waarschuwing:
vertrouw vriendelijke mensen niet altijd.
- Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - tis nèt prèùmzuur zónder laage (Si'69) - gezegd van iemand
die vaak lelijk kijkt
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - ek zèè nòg vèr van laage, zi de brööd, èn ze schruwde - ik
ben nog lang niet waar ik moet zijn.
- Karel de Beer; Tilburgse bijnamen (2000) - et laagend ròggebrôod = Schoenmakers (blz. 70)
- Informant Toine Raaijmakers - Die laacht nòg nie as ie ne scheet/strónt teege de muur omhoog
zie krèùpe (m.b.t. een zuurpruim)
-
Pierre van Beek – "Wocht 'ns efkes, zeej de bruid, 't is nog wijd
van laachen!", een uitdrukking, die betekent, dat men geen "Hei!"
moet roepen vóór men over de brug is. Zolang de bruid nog de bruid
en het huwelijk nog niet gesloten is, kan er immers altijd iets
tussen komen, waardoor het "afketst". Een wijsheid, die maar al te
velen uit de ervaring geput hebben. (Tilburgse taalplastiek 10
Nieuwe Tilburgse Courant – zaterdag 8 april 1950)
-
Cees Robben -
ge laacht net as ’n gèèt op gummi-hakke... (19650305)
3. Zelfstandig gebruik
Geluk
is 't laage van 'n hart vol liefde (Piet Heerkens; uit: De
Kinkenduut, ‘Geluk’, 1941)
laaj
zelfstandig naamwoord
lei, plaat
van leisteen
lei
(om op te schrijven, in het bijzonder in het onderwijs op de
lagereschool, hier in oneigenlijk gebruik als strafmiddel)
- Interview dhr. Van den Aker - 1978 - “...èn agge oover die
schaansmuur zôo es en stintje ooverheene gôojde èn hij, hij zaag
dè, dan moeste binnekoome in de klas èn dan moeste meej oew haande
vurröt gòn staon èn dan leejie er en paor laajen op èn dan stond ie
er meej en Spòns rietje, stond ie erbij dègge oew haande èn as ge ze
dörft te zakke sloeg ie er èlke keer onder!” (transcriptie Hans
Hessels 2014) ►
Klik hier voor audiofragment
figuurlijk als aantekening
om een kleine schuld vast te leggen
- Ruud Damen & G.W.J. Steijns, Et Buukske (2008) - laaj - lei, looprek. Zèt et mar op de laaj - op de rekening
- Dialectenquête 1876 - op de laai
looprek voor kinderen
- WBD -
III.2.2:32 'lei' = looprek
-
Jan Naaijkens - Dè's Biks (1992) - laaj zelfstandig naamwoord - looprek
- WNT, lemma
Lei II - Misschien mag men hetzelfde woord in een andere uit
”leiding” voortgekomen bet. zien in het brabantse lei in den zin van
toestel waarin men kinderen leert loopen; of is dit eene verkorting
van het daarnaast gebruikelijke leiwagen en leikorf?
Laaj
toponiem
riviertje de
Leij (Ley)
►
dossier Ley
-
Dialectenquête 1876 - Hij dokkelt in de Laai
- Kubke
Kladder (pseudoniem van Pierre van Beek), Nieuwe Tilburgsche
Courant, Uit ‘t klokhuis van Brabant 6; 21-11-1929) - Ik vergeet dè
[wieler]bontje nie gemak omdè 't-er nog iets bezunders bij was. On
den aachterkaant stromde 'n klein revierke, de Laai.
-
Piet
Heerkens, uit: De Mus, ‘Tussen de blumkes’, 1939 -
Daor liep er eens 'n jungske
/ te fluite langs de Laai / en al de blumkes bloosden blij / die er bloeiden in de waai.
- Cees
Robben -
Mar ochèrum langs de Laai/ Liggen naa verbraande waai...
(19570704)
- Cees
Robben -
Aon de kaanten van de Laai/ Kan ’t schôôn zèèn en zô
fraai... (19570704)
- Cees
Robben -
Enkel kender in de Laai/ Dokkelen wè in d’n braai
(19570704)
- Cees
Robben -
Hedde wir in de Laai te ligge te meutele, dab-klutje...
(19790504)
- Cees
Robben -
Ik zèè mee m’n mokkel in de Laai wiste dokkele...
(19850607)
- Cees Robben -
Hier aon de oevers van de Laaij/ Ben ik geboren... In
de waaij/ Heb ik gespuld.. en blom geplukt.../ En hier... zô zong ie
as verrukt.. / (Swels dettie Dientje kuste)/ Moet laoter men gebinte
rusten... (19590815)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
62 02 02 - Daogiender pruttelt en krabbelt de vuile Laai...
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 06 03 - Vier aovenden d'n èkker in / Dur bossen en dur haai /
Mersjeeren langs d'n Buunder / ‘t Baksven en langs de Laai.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 07 14 - Ge kunt wir fèn doen wègge wilt / 's Mèrges lekker lang
slaopen / Of mee de kènder naor de Laai / Om maastappels te
raopen...
- Interview Jolen - 1978 - “..ènne toen waare ze ònt springe! Oover
waoter, oover en waoterke, en lôop, ik zal mar zègge de Laaj òf
zoiets, hè”. (transcriptie Hans Hessels, 2013)
► KLIK HIER om naar de pagina met de audiobestanden van dit
interview te gaan
-
Interview (audio) uit 1978 met het echtpaar Staps, transcriptie Hans
Hessels, 2015 - In de
Laaj hèb ik zwèmme geleerd! Nouw moete gij es goed kèèke! De Laaj is
niks mir!
- Lodewijk van den Bredevoort
(pseudoniem van Jo van Tilborg), Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? Dl. 2, Tilburg 2007 - Nèè daor zo nog veul waoter dur de
Laai strôome vur dè…
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952)
- de laaj (waternaam); Laajpark
laajbaand
zelfstandig naamwoord
leiband
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
(over ’n hond die weigert op straat te poepen: ) ik haaw ‘m aon de
leibaand en nog leetie 'm aaltij op de kaaibaand (09-04-1973)
- Cees Robben -
Ik haauw ’m [de hond] aon de laaibaand.. En nog
leettie’m op de kaaibaand... (19760430)
- Ed
Schilders, Wè zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009 -
Mar de schonste hundjesprènt van Keese is dees: Meej ’n bòske dè
zunnen hond ötlaot, en ’n vraauw die daor iets op aon te mèrreke
heej. Wòrop ’t bòske teege die vraauw zeej: ‘Naa hè’k ’m òn de
laaibaand, en naa leetie ’m tòch nòg op de kaaibaand.’
laajbôom
zelfstandig naamwoord
leiboom
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - boom waarvan de takken geleid worden/werden,
bijvoorbeeld de linden vóór
een boerderij
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEIBOOM zelfstandig naamwoord mannelijk - boom die langs een gelint of eenen muur opgeleid
wordt
laaje
werkwoord, zwak
leiden
- WBD -
'lije' (‘leië’), c.q. 'voermanne' - besturen (leiden van een
paard dat de kar trekt
- WBD -
'in de lòsse strènge lije; laaje - (een paard) losgetuigd leiden
- Dialectenquête 1887 Willems - laaje - laajde - gelaajd
- WBD -
(hs K 185) 'hèdde ze al gelaajd' - is ze al bij de bok geweest?'
(=Daamen, Handschrift 1916)
-
Cees Robben:
Jöllie nòr den heemel laaje; 't bisje nie te laaie'
- Dialectenquête 1876 - laaie
- WBD -
III.1.4:326 'leiden' = beheren
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - GELE(D)EN - 3e hoofdvorm van 'leiden'
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEE - (zachte e) 2e hoofdvorm van 'leiden'; daarnaast: leidde
laajsel
zelfstandig naamwoord
leidsel
Henk van Rijen - teugels, leidsels
- WNT - LEIDSEL - Benaming voor elk der beide riemen of touwen die, aan
weerszijden aan het gebid van een paard bevestigd, dienen om het
dier te mennen.

advertentie
1922
laamp,
lamp, lèmke
zelfstandig naamwoord en verkleinwoord
lamp,
lampje
- Cees Robben -
Dilletrieke laamp is kepot, köster... (19750425)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Z-is zo maoger, dè ge ze dur un laampeglas kunt haole'
- Dialectenquête 1887 Willems - laamp: De laamp hangt te braande
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 20) laamp naast lamp
- Ruud Damen & G.W.J. Steijns, Et Buukske (2008) - Stikt de laamp aon! - oversprong-krachtterm
-
A.A. Weijnen - Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - laamp (blz. 12); rekking in het grootste deel v. h. Tilb. (blz. 103)
- Piet
Heerkens -"Kek naa toch 'ns aon!" Mee die woorden kwaam den
herbergier van "'t Hert" in al z'n dikte opzij deur de binnendeur in
de kaomer. (In z'n breedte kos ie nie deur de deur deurkome.) "Kek
naa toch 'ns aon, vrouw! De laamp dröpt heel de taoffel weer vol!
'nen heelen plaas bronolie midden op taoffel. 't Is me hier 'n keet
heurre! Ajasses wè'n smerlapperij toch!" (…) "Prosit, Versteeg," zee
den herbergier, terwijl ie 'n glas bier veur den burgemister zette,
"nimme-nie-kwaollik, dè-t-er 'n plek ollie op taoffel lee, want
Katrien, de meid, ha de laamp te vol gedaon!" (A. Wibbelt / Piet
Heerkens)
- Piet van
Beers, website CuBra -
Mar... van
lieverleej wòrre de daoge al langer èn steeke we de laamp wè laoter aon. Ik zal blij zèèn as 't wir zo wèèd is
dèk in munne tèùn ònt spitte kan gaon.
- Piet van
Beers, website CuBra -
Och, stikt de laamp aon, dè kunde nie maoke,
zègge we as we´r nie öt kunne raoke.
laand
zelfstandig naamwoord
land
-
Dialectenquête 1876 - laand
1 land in de
betekenis
grond
- WBD -
bouwland
- WBD -
III.4.4:137 'land’ = veld
- WBD -
(Hasselt) tulaand (= teelland) - land
- WBD -
III.4.4:137 'land’ = ook 'platteland'
- Cees
Robben -
Hij zaat op z’n hukkes, en zaag hoe ’t laand/ mee huiskes
bebouwd wier... (19551119)
- Cees
Robben -
Hij zaag unne boer... verjaogd en op zuuk/ Naor laand
ieveraans... (19551119)
2 Begrensd gebied
- Cees Robben -
In de schônste stad van ’t laand (= Nederland). Prent over de
geboorte van de 127.000ste Tilburger, genaamd Tôôntje van Zundert.
‘De schonste stad van et laand’ is de volksnaam voor Tilburg. (19540213)
- Cees Robben -
Uit het laand van den Hertog [=het Brabant van hertog Jan] (19580308)
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - en kaoj' laand, waor et gin meens goed heej
(zie volgende)
-
Zegsman dhr. Hessels (1931-2006) - 2020
- Op een moment dat je met z’n allen ergens van zit te genieten: -
slèècht laand wòr et niemand goed heej! [Cynisch reactie op
pessimisme.]
►Volledige bron:
klik hier
3 Uitdrukkingen e.d.
- A.J.A.C.
van Delft - Hij stak niet onder stoelen of banken, dat hij "ook wel eens neven
't potje gepist had" en drukte dat uit door te zeggen: "Ik heb ook
wel eens over geploegd laand geloopen." (Nieuwe Tilburgsche
Courant; Van
Vroeger Dagen afl. 111; 27 april 1929)
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - èngelaand; ze zèn wèg nòrt laand
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - Gin laand oover den dèèk kunne kôope (Pierre van Beek - Tilburgse Taalplastiek 1972)-arm zijn (= land
over de Maas in de polder, vruchtbare kleigrond)
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - tis en slèècht laand, waor et gin man goed gao ('87)
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - gin laand oover den dèèk kunne kôope (Midden-Brabant heeft
zandgrond; betere grond ligt over de dijk)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'K-hè-r zo ut laand aon' - Ik heb er zo'n hekel aan.
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'laand veroovere' - spel waarbij een mes in de grond wordt
geworpen
laandlôoper
zelfstandig naamwoord
landloper
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - laandlooper
- WBD -
III.1.4:96 'landloper' = vagebond
laank,
langk
bijwoord
lang
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "de pastoor hee laank geprikt"
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "ik heb er laank genog om motten soebatten"
- Jan
Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe kapelaon van
Baozel, afl. 3; Nieuwe Tilburgsche Courant 15-10-1938 - ..."al kwart
veur elleve! Verstaandige meensche liggen al laank te bed!"
- Cees Robben -
“Laank zulde lèève...” zingen ze meens... (19560707)
- Cees
Robben -
Laank geleeje (19560929)
- Cees
Robben -
Daor lèèfde laank geleej... (19610915)
- Cees Robben -
Zô laank... (19600701)
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
(gehoord bij brei-bezigheden:) - Dès broddelwerk, die braainolde zèn
te laank. - ’t is zunt want ge zèt al aon den buîknaovel (23-09-1970)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
61 09 08 - Zó hèdde urelaank gefietst...
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
63 03 29 -
'n
Kwart euw laank.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
64 12 23 - Z'n lève laank ha aauwe Tiest / In 'n huiske gewond / Dè
erges in de Kòningswaai / Schèèf op ‘n huukske stond.
- Interview met de heer De Kok (1978) – “En dan krêege we dan zo
langk amme gewèrkt hadde vur èlk jaor gèld. (transcriptie Hans
Hessels 2014)
►KLIK HIER om de audiobestanden van dit interview te beluisteren
laanterfaante
werkwoord, zwak
lanterfanten,
leeglopen
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - laanterfaanten
- WNT - LANTERFANTEN - Zijn tijd verbeuzelen, leegloopen.
laast
zelfstandig naamwoord
last
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - laast (blz. 107); komt in gedeelte v. h. Tilburgse voor, naast 'dòls'?
-'geneuk'
is synoniem. (blz. 165) zie ook krt. 95.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - la.st zelfstandig naamwoord
mannelijk - last
laasteg
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
lastig
-
Cees Robben:
laasteg sekreet! klèèn ont laasteg vrukseltje dè ge zèèt;
laasteg potstuk - lastpost, vervelend iemand
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord en bijwoord - lastig
laastere
werkwoord, zwak
lasteren
- Dialectenquête Willems 1887 - laastere - laasterde - gelaasterd
laaw,
lauw, louw
lauw, niets
zelfstandig naamwoord
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - sufferd, iemand die niet wijs is
bijvoeglijk naamwoord
- WBD -
III.4.4:33 'lauw weer' = idem, ook 'voos weer', 'zacht, zoel'
sufferd,
onoplettend iemand; niets
onbepaald voornaamwoord
- Cees Robben - ’t brengt louw op... (19870619)
- Cees Robben - D’n dikke die zeej dettie louw hô gevangen [bij het
vissen] (19590801)
- Cees Robben - Bij ons sôôrt daor vangde louw/ Om detter toch niks
zit... (19611020)
laawe, lauwe, louwe
werkwoord, zwak
kijken,
staren, suf kijken, iets bekijken
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) -
lauwen
- Naarus (pseudoniem van Bernard de Pont) in: Groot Tilburg 1941 &
CuBra - ...iets waor ge mee plezier ’n ketierke naor kunt gaon staon
te louwe
- Cees Robben - [Hij] louwde mar wè rond (19590530)
- Lodewijk van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg),
Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 - Die
meense zullen wel gedocht hebben, wè staon die mennekes ons aaltij
zô aon te louwe.
- Lodewijk
van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg), Kosset den
brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 - Ok agge
kameraodjes zaagt, die stonden te louwe, moeste net doen of ge ze
nie zaagt.
- Lodewijk
van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg), Kosset den
brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007 - We louwde ze
niemer nao, we zaage ze eigelek niemer.
-
Hein Quinten, Tilburgse spreuken, ca. 1990 - Zaagdum laauwe, dun golliepaoper?
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - suffend kijken, onoplettend zijn, bekijken
- F. van der Meer, Ferry van de Zaande, verhalen van een echte
Tilburger, 2010 - Ik
bedoel, sinds hullie Kee em gesmeerd is meej dieje portier van
kaffee 't Bôomstrunkske zittie daor mar wè te lauwe èn te zèùpe.
waoges laawe
gaan kijken
naar de opbouw van de wagens in de komende carnavalsoptocht of
andere openbare attracties
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Vlak vur karneval gò-me aatèj waoges laawe'
- Ed
Schilders, Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus,
2009 - Èlk jaor gao’k waogeslouwe omdèk zo nuuwschiereg zèè wèsse
der dees jaor wir van braoje.
- Ed
Schilders, Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus,
2009 - In sommige Tilbörgse kèrke stonne leevendigge kèrstalle, meej
schaope en alles. Daor gingeme louwe
kèrstalle laawe
- WTT, 2013
- kèrstalle laawe - gaan kijken naar de kerststallen die in de
Tilburgse parochiekerken bij het altaar waren opgezet, in sommige
gevallen met levende figuranten.
kèrmesbaawlouwer
degene die
naar het opbouwen van kermisattracties gaat kijken.
- Karel de
Beer, website Bijnamenboek op CuBra, 2023 - een groep mannen die in
de stad, dagenlang vóór het begin van de Tilburgse kermis, de opbouw
van de attracties met grote aandacht zit te volgen. Geboeid zijn zij
door de behendigheid, ja zelfs acrobatie van de bouwers, terwijl ze
ook uitstekend op de hoogte zijn van de technische snufjes in dit
metier.
►Klik
hier voor dit lemma in het Bijnamenboek.
laawuurke
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere
saawelèèrs (7de perbeersel, 1996) - de carnavalsstichting kent 't
louwuurke.
laawer
zelfstandig naamwoord
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - kijker, gaper
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Gin kôopers mar laawers '
- Tillie B.(pseudoniem van Nicole van Wagenberg) uit een column van
haar website ‘Tilburgs Taolbuuroo’, 2012 -
Èn enen hillen hôop laawers, puubliek, zak mar zègge.
laawloene
bijwoord
- WNT - LAUW LOENE zie LOUW LOENE (lou loenen, lauw loene) - bijvoeglijk
naamwoord en bijwoord. Van
Bargoense herkomst en door De Vries in navolging van Moormann
teruggevoerd op Hebreews lau lonu 'niet aan ons'. Vaak ook aangetroffen
als aaneengeschreven verbinding in de vormen lauloenen, louwloene.1)
Bedroevend slecht, om te huilen; 2) niets, niemandal.
-
Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Laawloene meej de klèp toe' - Helemaal niets/mis
-
Dialoog Karel en
Sjarel, in Groot Tilburg, 8 december 1944 -
Och meensch schaai uit! Ik heb bekaant al den halven wèreldbol
erveur afgesjouwd. Mar overal: louw loene!
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
71 11 25 - De cup-wedstrijd van PeeEsVee / Is iets wè'k gère zaag /
Mar 't zal wel wir louwloene zèn / Ajax zee dè't nie maag.
Laazerus
eigennaam
WNT-
lemma LAZARUS - Lazarus is de naam van twee personen in het N.T., den
met zweren overdekten bedelaar uit de gelijkenis in Luc. 16, en den
broeder van Maria en Martha, die door Jezus uit den dood werd
opgewekt (Johann. 11)
- Robben
gebruikt de naam voor een aandoening aan de hoofdhuid -
Zunne kop is eene Lazerus...

(1983-08-26)
labberke
zelfstandig
naamwoord, verkleinwoord
soort van
goedkope schaats; etymologie onduidelijk
- Naarus,
pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg
1941 - Vlee jaor hamme ieder zon paor labberkes van vèf en twintig
stuiver, mar naa hemme schotse.
labbezoet
zelfstandig naamwoord
wang, oren, klap
uit het
Franse 'l'abajoue' of 'La bajoue'; in beide gevallen samentrekking
van 'bas' en 'joue', letterlijk: de lage wang, hangwang, wangzak.
- WTT - 2012 -
In het Tilburgs niet in die betekenis aangetroffen maar als
'grote oren'. Daarnaast veelal voor een 'klap', waarschijnlijk dus
een klap om de oren; ook het werkwoord 'labbezoete' komt in die
betekenis voor.
- Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe kapelaon van
Baozel, afl. 1; Nieuwe Tilburgsche Courant 1-10-1938 - "Geen oore,"
riep den örgeltrapper, "hij hee me aanders nog al 'n paor labezoeten
aachter z'n kaoke hange!"
►Dossier Labbezoe
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "ik gaf hem een labbezoet (een klets)"
- WBD -
III.1.2:31 'een labbezoet geven' = slaan
- WBD -
III.1.2:34 'labbezoet' = slag
- WNT - LABBEZOET bijvoeglijk naamwoord, flauwzoet (verouderd); Als
zelfstandig naamwoord gebezigd was labzoet(e) een naam voor een flauwe, niet
degelijke vrouw.
labendig
bijwoord
- WNT - lemma Labendig - Geweldig, duchtig. In verschillende
oostelijke en zuidelijke dialecten gebruikelijk.
- WTT - 2017 - de volgende bewijsplaats suggereert toch iets anders,
maar wat dat is, is niet helder.
- ‘Een roestpraatje’ (Weekblad van Tilburg, 5 oktober 1867) - lk weet er labendig regttoevoort geenen raod toe. Daar echter
geannoteerd als een bastaardvloek: ‘Bendig , behendig [Huijdecoper];
waar deze bastaardvloek van daan komt, weet ik niet.’
- In Van de
Schelde tot de Weichsel (deel 1, 1882) geannoteerd als:
Labendig, waarlijk, wezenlijk.
laboerêere
werkwoord,
zwak
uit Frans:
labourer; de grond omploegen; zwaar werk verrichten
- Jan
Jaansen, pseudoniem van Piet Heerkens svd; Den jongen dokter;
feuilleton in 3 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 22-4-1939 –
8-5-1939) - ...die vremde ziekte [...] waoraon ie naa laboereerde.

Vicia faba
labbôon
zelfstandig naamwoord
tuinbonen,
vicia faba; 'boeretêene' 'knaawbôone', 'moffe(l)bôone'
► zie dossier
tuinboon
- WTT - 2012
- de labboon, en dus geen verbastering van lap-boon

- Lechim (pseudoniem
van Michel van de Ven; ongedateerd knipsel uit de
Tilburgse Koerier - 1960-1980)
Iederen dag wè-d- aanders
Sjaan schèpte en mòndag op nou, dè rook lang nie gèk Ik hèb geschraanst tòt ’k niemir kos van lapbôone meej spèk.
Dinsdag was et presies gelèèk dè zaat nie goed bij mèn mar ze zeej: “Man, ge ziet tòch wèl, dèt moffelbôone zèn.”
En woensdag wir dezèlfden hap ik vuulde me genèpt Ons Sjaan riep: “Heej schiet op, ik hèb knaawbôone opgeschèpt.”
Toen et vandaog krèk inder was ging ik pas goed te keer, ze laachte èn zeej: “Asteblief, tèùnbôone vur meneer.”
-
Piet van Beers, uit ‘Goeje raod’ - Kees Hènne zeej: "Ik lèg zo
medêene,/ de Labbôon, Knaawbôon, Boeretêen
èn Tèùnbôon in dezelfde rij/ èn ik leg er moffelbôone bij."
- WBD -
III.2.3:84 'labboon' = tuinboon, ook 'flodderboon' 'knauwboon'
- Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks
(1992) - labbòòne zelfstandig naamwoord - tuinbonen
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - labo'n zelfstandig naamwoord
vrouwelijk labboon, tuinboon, grote boon
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LAB-BOONEN,
of 'lap-boonen' heet men hier veel de anders zoogenaamde Roomsche-,
boeren- of groote boonen.
- Leo Goemans; Leuvens taaleigen (1936) - LABBOON - zelfstandig
naamwoord vrouwelijk (< ladboon)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LABBOON zelfstandig naamwoord v. - groote tuinboon
- WNT - Vicia faba - 'bezuiden de Moerdijk' (1911)
- K. Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten
- A. Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - labboon - tuinboon (zelfstandig naamwoord l.)
laf
bijvoeglijk naamwoord.
- WBD -
III.4.4:29 'laf weer', 'lui weer' = benauwd weer
lakaaj
zelfstandig naamwoord
lakei
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'lakaai'
lam
bijvoeglijk
naamwoord, bijwoord
dronken
- Lodewijk van den Bredevoort, pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset
den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 -
‘Tôontje waar me toch lam mar die hatter ok veul èùt’, heurde ik
dan.'
lambèls
zelfstandig
naamwoord
bepaald
soort olielamp van Belgisch fabrikaat
- Jan Naaijkens, Biks:
lampbèls zelfstandig naamwoord - petroleumlamp
- WBD -
(III.2.1:272) onder 'lampe belge' wordt Tilburg niet genoemd
- WTT - 2012:
ook in Tilburg voor de invoering van electriciteit wel degelijk een
bekend product, zowel in staande als hangende uitvoering. Het
systeem werd in 1884 gepatenteerd door de Belgische firma Lempereur
& Bernard. Al in 1885 waren de lampen te koop in Tilburg.

Advertentie:
Nieuwe Tilburgsche Courant 1885


lamhannese
werkwoord, zwak
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "ligt d'r nie te lamhanisse (flauw, aklig doen ook wel
bedriegen)
lamke, lèmke
zelfstandig
naamwoord, verkleinwoord van lamp
lampje
- Dirk
Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van Tilburg,
1996 uit cluster mpk wordt de p verzwegen
lamlèndeghei
zelfstandig naamwoord
lamlendigheid
- WBD -
III.4.4:325 (zonder het achtervoegsel) 'lamlendig = langzaam'
lamme
werkwoord, zwak
- WBD -
(Hasselt) lammeren ter wereld brengen
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lamə(n)
zw.ww. intr. en tr. - lammeren werpen
► lammere
lammer
bijwoord
verbastering van langer
- Cees Robben -
Hoe lammer hoe lammer... (19781013)
lammere
werkwoord, zwak
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - betalen
► lamme
lammeteere
werkwoord,
zwak
lamenteren,
weeklagen over onwerkelijk leed
...mar gère
of nie, ge hed 't te nemen zooas Onze Lieve Heer 't opschept en 't
biste is er nie over te lammenteeren. (Kubke Kladder; pseudoniem van Pierre
van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant; Uit ‘t klokhuis van Brabant 3; 23-10-1929)
- Cees
Robben -
Ze [de echtgenote] ôôliekont en lammenteert/ en zeurt aon
munne kop. (19650507)
- Cees
Robben -
[soldaat tegen vrouw:] En mocht ik sneev’len... (...) Dan
nie gelammenteerd... / Dan zèdde gij gebrooid.. Ge wit ik ben goed
verastereerd... (19551217)
- Cees
Robben -
Dus nie gelammenteerd, ik ben (...) goed verastereerd...
(19760514)
- Cees Robben -
Hier zèn al veul kuuskes wè steeg en wè knorrig/ En
fel lamenterend de pèèp uit gegaon... (1970) [Geen Prent van de
week, maar een advertentie bij het zeventigjarig bestaan van
Slagerij Ooms]
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
70 02 05 - As onzen opa lammenteert / Dèttie ‘r nie teege kan
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
70 01 14 - Zò zaat ons Sjaan te lammenteere
Ze heej
volgens Lia nog wel staon te lamenteere… (Lodewijk van den
Bredevoort – pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? Dl. 2, Tilburg 2007)
Vruuger
zeeje ze dè Tilburgers ‘nie ont mar pront’ zèn. Òf ok wèl: ‘Nie
lammenteere mar akkedeere.’ (Ed Schilders; Wè zeetie?; website
Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van
het Antwerpsch dialect (1899) - LAMMETEEREN (met zachte e) - lamenteren, jammeren

Typha
latifolia
lampepoetser
zelfstandig naamwoord
zo genoemd
omdat de aar gebruikt kon worden om het glas van olielampen aan de
binnenzijde te reinigen
- WBD -
III.4.3:411 lampepoetser - lisdodde (Typha latifolia), ook genoemd:
lis of lisdòt, tompoes of riet
- WBD -
III.4.3:412 lampepoetser - aar van de lisdodde, ook genoemd:
lisdòt, kolf, tompoes of kattestèrt
lamstraol
zelfstandig naamwoord
lamstraal
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - lammeling, vervelend iemand
lang
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - wie et langst lèèft, heej hil de vèùl broeke
lang
zelfstandig
naamwoord
de lengte
-
Piet Heerkens, uit ‘Vertesselkes, ‘De boeren van Baokel’, 1944 -
Al wè'k van d'r weet over Baokels verlee, /
dè zal ik van boven toe onder
aon öllie vertellen in 't lang en in ’t bree...
langbinder
zelfstandig naamwoord
- WBD -
koe met hoge poten, ook genoemd 'hôogbinder', 'óndiepe koej' of 'lochte
koej'
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
mannelijk langbeender - die lange benen heeft (bijvoorbeeld paard)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - 350. Ook voor mensen van toepassing.
langdraojerig
bijvoeglijk naamwoord
lang van draad, langdradig
- Cees Robben -
Slachter.. Gif men mar ’n stuk langdraoierig vlees,
kortdraoierig gaoter bij ons nie in... (19860801)
langenaon
bijwoord
langena
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
- Ze
wônen zô diep in, as ge denkt degger zèt, zedder nog bij langenaon
nie… (16-01-1975)
langèùt
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
languit
-
Cees Robben:
Hij schôof langèùt in de geut.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LANGSUIT bw. - ten volle uitgestrekt
langs
voorzetsel
naast
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 'daorlangs' (zin 87, blz. 99.)
- Verh. - LANGS
vz - niet alleen gebruikt om een beweging parallel met een lengte
aan te duiden, maar ook in de betekenis van 'naast', in rust: op
school zit ik langs...
langsem
bijwoord
langzaam
- Cees Robben -
De potternoster gao na hil langsem dur m’n vingers..
(19540501)
langst
voorzetsel
langs
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "langst - langs"
Want iederendeen die draogt z'n
kruis,
en 't hangt in ieder, ieder huis,
en 't stao langst al de wege.
(Piet
Heerkens; uit: De Mus, ‘’t Kruis’, 1939)
—
Nèt as meej Driekôoninge wier langst de deure getrokke (circ.
Grôot diktee 2000)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LANGST (veeltijds gekrompen tot 'last') vz + bw. - Wordt gebruikt om
eenvoudig een betrekking v. plaats, een ligging, ook wel om een
richting van of naar zekere zijde aan te duiden. Langst den eene
kant van de straat staan huizen; langst de waterkant.
- WNT - LANGS, langes, langst
lank
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
lang
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - zis jaor laank (sic)
lantèère
zelfstandig naamwoord
lantaarn,
lantaarnpaal
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'lantères' (plur.); 'lanteirn'
-
Pierre van Beek - Ge zèèt ene grôote lantèère, mar ge gift nie veul licht (uitdrukking )
gezegd tegen iemand die een ander in het licht staat.
- Cees Robben -
Wij schudden ons mölderkes mist uit de heg (...) of
vonge ze rond de lantèère op straot... (19570525)
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
diejen lanternpaol hee ginne tèd om uît zunnen grondverf te koome
(23-09-1970)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
68 04 04 - / 'n Stuk van de muur afgereeje / En d'n èène lantère
kwaam dur dieje klap / Ok mee veul geweld naor beneeje.
- WTT – 2023 – uitdrukking: Ge zèèt ene grôote lantèère, mar ge gift
wèèneg licht. – Gezegd tegen iemand die in het licht staat waardoor
de ander niet goed ziet.
- Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014)
- “…was er zonne man, zon man van et gaslicht òngestèld meej zonne
lange stòk meej zon lèmpke veur derin, petrollie, hè, en knoetje in
meej bronnollie èn dan gingie saoves dieje lantèère veur in dè gòtje
steeke, de lantèèren ònmaoke.”
►
Klik hier om dit bestand te beluisteren
- Elie van Schilt; ut was un schòòn gedenktééken, Schóón smeewerk,
bovenin 5 lanteerns, ik denk det die toen nog op gas braanden,
onderaon un hardstéénenblok, mee daorin gewerkt un drinkfontein.
(uit: ‘Un paor momentjes vur wet ouw monumentjes’; CuBra, ca. 2000)
- Elie van Schilt; De gaslantèèrns daor was un menneke veur mee un
kort ladderke en poetsgeridschap, die mokte ut glas schòòn en zette
nuuw kouskus in de lantèèrn as ut nodig was. Die kouskus waren nogal
frutdingen, ene trap tegen de lantèèrn-paol en ut ding was kapot.
(Uit: ‘Alles is aanders’; CuBra ca. 2000)
- We han wel straotverlichting, om de 25 meter stond
wel zonne gaslantèèrn, die elke dag aongestoken wier deur ééne van
de gasfebriek... (Lodewijk van den Bredevoort – pseudoniem van Jo van
Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)
- De gaslantèèrns han plots gemaokt vur elektriese
lampe. Dè baontje van lantèèrnopsteker waar dus ok overbodig
gewòrre, net asset baontje van gasmaoker. (Lodewijk van den
Bredevoort – pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? Dl. 2, Tilburg 2007)
-
Piet van Beers – ‘Beeter licht’: Al virteg jaor stond ie hier vur
schandaol./ Dieje grèèze, gebutste lantèèrepaol. (‘t Èlfde buukske,
2010)
- WBD -
(III.3.3:264) 'lantaarn', 'lantaarntje', 'flambouw' = flambouw
- WBD -
(III.4.3:396) 'lantaarntje' = stijve ogentroost (Euphrasia
officinalis)
- WBD -
(III.2.1:277) 'lantaarn' = idem
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - lantèère (krt.37)

Kaart uit:
A.A. Weijnen, Onderzoek
naar de dialectgrenzen in Noord-Brabant; 1937 
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LANTÈREN zelfstandig naamwoord v. en
mannelijk — lantaarn
-
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lantèère zelfstandig naamwoord - lantaarn
lantèèremènneke
zelfstandig naamwoord (verkleinde vorm)
lantaarnmannetje
lantaarnopsteker
Kinderspotlied op het werk van de lantaarnopstekers: Een, twee, drie
lantèremenneke
/ Val mee oe g.... [gat] in ’t oliekenneke/ Van avond schent de
volle maon/ Dus na kunde wel naor huis toe gaon;
(Bij volle maan werden de lantaarns op veel plaatsen niet
ontstoken.) Gerard van Leyborgh, geciteerd in Nieuwe Tilburgsche
Courant 28-09-1938
lantèèrenònsteeker
zelfstandig naamwoord
lantarenopsteker
- Interview Jolen - 1978 - “Ik hèb aatij veugeltjes gehad…in de
fejèèr, aatij…ik ging ze zèllef vange…vinke…in de
Diepestraot…Sanneke Hòns, Sanneke Haans, dè was ene
lantèèrenònsteeker, die ha zèllef ene vinkeslag aachter zenen
hòf…grôote nètte…”. (transcriptie Hans Hessels, 2013)
► KLIK HIER om naar de pagina met de audiobestanden van dit
interview te gaan
lantèèrepaol
zelfstandig naamwoord
lantaarnpaal
Henk van Rijen - ek liep meej men harses teegen ene lantèèrnpaol

Ferry van de Zaande-sticker -2013
lanzjeej
zelfstandig naamwoord
uit het
Franse 'lancier', in het Frans uitgesproken als 'lansjee'
volksdans
- lancier
werd in de uitspraak verbasterd tot 'lancee' - 'lanzjee' drie
kwartier durende dans met lansiers (gelegerd in Tilburg)
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - Lanzjee (eigenlijk 'lancier') lanciersquadrille
laobes
zelfstandig naamwoord
goedzak,
'goeje klôot'; lobbes
Anoniem –
1959 –
"Staode daor naauw wir te slaope,
lilleke laobus daor ge daor staot,
(Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 19 november 1959; Uit Tilburgs
folklore - 'n Kaoi rikkemedaosie)
► voor de volledige tekst zie
rikkemendaosie.htm
Pierre van Beek - ± 'klossenbak', 'gaoper'
- Cees Robben -
Wè bènde toch unne laobes, Louw... (19820507)
- Cees Robben -
Jè, kèèket mar nao laobes..! (19870410)
- WBD -
III.1.4:64 'goede lobbes' = goedzak
- WNT - VIII 2529 lobben (I), zelfstandig naamwoord verwant met lob (I)
2525/26, dat weer verwant is met o.a. lub en lubberen.
Deze woorden betekenen nog steeds volgens het WNT, in het alg. iets
kwabbigs, diks, slaps, flodderigs en zijn wsch. van
onomatopoëtische aard
►loebes
laoj,
laojke
zelfstandig naamwoord
la,
lade, laatje
Voorbeels op systeemkaart Sterenborg - Lòt
dè mar in de laoj ligge; lòmme naa mar - laat me maar met rust
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'die zitten bij 't laoike'
- WBD -
laojbalk (II:953) - ladebalk van een handweefgetouw (ook: II:981)
- WBD -
laoj (II:979) - lade, weeflade, onderdeel van een getouw
- WBD -
snèllaoj (II:979) - snellade, onderdeel van een getouw; ook wel
schietlaoj
- WBD -
laojèèrme, laojèrme (II:980) - ladebenen, twee verticale
latten aan de weeflade
- WBD -
ónderlaoj (II:981) - onderlade; ladeboom
- WBD -
laojbaon (II:983) - ladebaan: loopvlak van de weefspoel; ook:
laojvlakte
- WBD -
gladde loaj (II:986) - gladde lade: enkele lade (voor de
weefspoel)
- WBD -
wissellaoj (II:986) - wissellade (onderdeel van weefgetouw)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
vrouwelijk laoi, laai - lade (in alle bet.) dim.'laoike(n).
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (52) loaj - laojke
laoje
werkwoord, zwak
laden
- WBD -
mist laoje - mest laden
- WBD -
inlaoje (II:1050) - inladen (?) van een nieuwe draad = inlègge,
inleië
- Dialectenquête 1887 Willems - laoje - laojde - gelaoje
- WBD -
III.4.3:33 laoje - vrucht zetten, c.q. spenen, zetten, dragen,
krijgen
- Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks
(1992) - laoje ww - laden
laoje èn lòsse
uitdrukking
eten en
naar de wc gaan
- Cees Robben -
Korsemis.. Vrede... En toepertoe mar laoie en losse...
(19851227)
laojelichter
zelfstandig
naamwoord
ladenlichter, iemand die steelt uit de la van kassa of tafel

Tekening: - Cees Robben -
uit ‘3 jaar voetbal concentratie’ van A.P.M. van de Ven jr., 1946
laojtòffel
zelfstandig naamwoord
ladenkast
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - ladetafel (kastje met, gewoonlijk, vier laden).
laoke
zelfstandig naamwoord
laken als
naam van de stof
- Henk van
Rijswijk - Laken:
effen en dichte wollen strijkgaren stof, meestal in platbinding of
vierschachts satijnbinding geweven, gevold, geruwd, geschoren,
gestreken en gedecatiseerd, waardoor een kort naar één richting
gestreken glanzend haardek ontstaat. Vooral door het sterk vollen
wordt een grote dichtheid verkregen zodat men van de oorspronkelijke
draden bijna niets meer kan zien. Afhankelijk van de dikte van de
stof, de zwaarte van de stof en het gebruiksdoel komt ook een van de
onderstaande specifieke namen voor laken in aanmerking.
Ordinair laken: de meest
eenvoudige en lichtste uitvoering.
Biljartlaken: kort geschoren,
fijn laken, in groene kleur geverfd. Ketting wollen kamgaren, inslag
fijn strijkgaren. Binding 3 schachts ketting- of inslagkeper of 9
schachts schuine ribs.
Grijs keperlaken, dik
uitmonsteringslaken, dun uitmonsteringslaken, fijn donker
indigolaken, cadettenlaken, zwart laken, uniform laken zijn veel
gebruikte namen om onderscheid aan te brengen in de verschillende
uitvoeringsvormen. Veel van deze stoffen werden gebruikt als
uniformstof voor leger, postbeambten en muziekkorpsen. Veel gebruikt
als monnikspijen.

►
Herinneringen aan zijn opleiding aan de Hogere Textielschool - 1
september 1950 tot en met juli 1954),
KLIK Hier
- Ze stonke
nòr smoutolie, dè wèl, mar ze mòkten ok laoke èn ze mòkte flenèl. Èn
rips, èn baaj, èn ok mesjèster. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website
Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009)
- WBD -
laoke (II:874) - laken, effen stof met keperbinding geweven
- WBD -
biljartlaoke/biljèrtlaoke (II:898) - biljartlaken
- WBD -
laokewèèver (II:942) - lakenwever
- WBD -
laokeketaaw (II:946) - lakengetouw
- WBD -
III.1.4:327: 'de lakens uitdelen' = de baas spelen
overtrek van
de matras
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
70 01 14 - En as ‘t gao 'n paor nuuw laokes / Want 'k hè niks mir op
m'n bed.
laokens
bijvoeglijk
naamwoord
van laken
stof gemaakt
- Kubke
Kladder (pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant;
Uit 't klokhuis van Brabant 2; 16-10-1929 - Z'n postuur brengt dè
trouwens al eenigszins mee. Op 'n paor korte beentjes torst-ie 'n
gezellig kogelbuikske waorover 'n
laokensche-broek-mee-presenteerblad spant, die zô gruun zie alsof er
mos op groeit.
Laor, 't
toponiem
Het Laar
- 't
Tweede bedrijf is de zitting van den Körvelschen gemènteraod, Körvel
vurgesteld as stad, mee ’t Körvelsch Huukske, het Laor en den
Berrendijk as vursteeën…; Willem van Mook, voorwoord in
programmaboekje van de Korvelse revue ‘Vruuger en naa’, 1926.
laot,
laoter
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
laat
- Cees Robben -
Heel laot op den aovend... (19540925)
- Dialectenquête 1876 - 's oaves loat
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - hij kómt nôot en menuut te laot
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - laote haover komt ok op
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 lòtst, lèst en list: superlatieven van 'laot'
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord en bijwoord - laat
laote
werkwoord, sterk
laten
met vocaalkrimping in tegenwoordige tijd: gij/hij lòt
- Dialectenquête 1887 Willems - lao'k - laat ik, lòmme - laat me, laotewe - laten wij
- Dialectenquête 1887 Willems - laote - liet - gelaote; lomme = laat me; laotewe = laten wij
- Dialectenquête 1876 - Loan m'is 'n lutske proate - laten wij eens keuvelen
-
Mar overigens: losse toch betije! (Karel en Sjarel, dialoog in
Groot Tilburg, 6 april 1945)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Lò-me naa mar' - Laat mij met rust.
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Wè klopt, motte laote blèève klòppe' - Wat goed is, moet je zo
laten
- WBD -
III.1.1:240 ''laten kijken', 'laten zien' = tonen
- WBD -
III.1.1. lemma Geluidloos een wind laten – er een laten vliegen
– Tilburg [als enige plaats van opgave]
laote schiete
werkwoordelijke uitdrukking
het
laten schieten; dat wil zeggen: sterven, het leven loslaten; met de
ondertoon: het (leven) opgeven
- Cees
Robben -
Aon de raand van de stad/ Leej unne zaanderige pad/ Nog
efkes – en dan laot-ie ’t schiete... Hij is uit de tèèd.. (19580222)
[Over de Reitse Hoevenstraat; Robben bedoelt hier de asfaltering van
de zandwegen in het toenmalige buitengebied van Tilburg]
- Cees
Robben -
Laote ’t lieve lèève schiete... (19591031)
- Cees
Robben -
Ik ben sjuust op de kèèès [sic] gebid... Want ze heeget
laote schiete... (19590328)
- Cees Robben -
[Een ‘aanzegger’ spreekt] - Merie heeget laote
schiete.../ Van de mèèrege om vèèf uure/ Heese d’r gat
dichtgeneepe.. (19640605)
lap
zelfstandig
naamwoord
lap
- A.J.A.C.
van Delft - Wanneer iemand een weduwe met veel kinderen trouwt, klinkt het: "Hij
durft nogal wat aan. Weet ge hoeveel lappen er op staan?" Als dan de
ander het aantal kinderen niet alléén 'n bezwaar vindt,
verduidelijkt hij zijn meening nog door er aan toe te voegen: "Ja,
en 't is toch altijd nog maar opgewarmde potage." (Nieuwe
Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen afl. 117; 5 juni 1929)
- Pierre
van Beek – Van iemand, die een weduwe met een aantal kinderen
trouwt, zegt men, dat hij nogal "wè aon durreft omdè-t-er zoveul
lappen op staon". Met die "lappen" zijn dan de kinderen bedoeld.
(Tilburgse taalplastiek 10 Nieuwe Tilburgse Courant – zaterdag 8
april 1950)
- WTT - 2014
- Ter aanvulling op Van Delft en Van Beek: 'Lap' is in dit gezegde
bedoeld als een lap waarmee gaten in kleding worden 'opgelapt'. Het
betreft dus jonghe kinderen wier kleding nogal eens versteld was.
lap
èn leur
uitdrukking
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - jan en alleman
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - As lap èn leur derèège dermeej gòn moeje, komt er niks van
terèèchte. - als iedereen zich ermee gaat bemoeien... (290807)
- Marc de
Coster, Woordenboek van Populair Taalgebruik - slecht volk,
nietswaardige mensen. Oorspr. de marktkramers die met textiel langs
de deuren leuren. De uitdrukking komt al voor bij Roemer Visscher
(Brabbeling. 1614).
lapbôone
zelfstandig
naamwoord, meervoud van
lapbôon
lapboon,
tuinboon (Vicia faba)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
80 07 10 –
Ied'ren dag wè aanders
Ons
Sjaan schepte 'n maondag op
Nou, dè ròòk lang nie gek
Ik
heb geschraanst toe'k niemir kos
Van
lap-bòòne mee spek.
'n
Dinsdag was 't presies gelèk
Dè
zaat nie goed bij mèn
Mar
ze zee: "man ge ziet toch wel,
Dè't moffelbòòne zèn."
'n
Woensdag wir dezelfden hap
Ik
vuulde me genèpt
Ons
Sjaan riep: "hee schiet op, ik heb
Knaauwbòòne opgeschèpt.
Toen 't vendaog krek inder was
Ging ik pas goed te keer,
Ze
laachde en zee: "Asteblief,
Tuinbòòne vur menheer."
laplaazerus
bijvoeglijk naamwoord.
ten
einde toe; suf
Ik
hèb menèègen et laplaazerus gezòcht
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - laplaazerus - ongans, stomdronken
lappe
werkwoord, zwak
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - bijzetten, de inzet verhogen
- WBD -
(III.3.2:22) lappe = extra geld in de pot doen; ook: bijlègge
lappeet
zelfstandig naamwoord
vervangende
peet
-
Cees Robben: lappeet (vervangende peter)
- WBD -
III.2.2:92 'lappeet' = plaatsvervangende peter
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LAPPEET zelfstandig naamwoord v-peet of meter die de plaats vervangt v.d.meter die
verhinderd is te komen.
lappermaand
zelfstandig
naamwoord
lappenmand,
ziekbed
- Pierre van
Beek - Hij is in de lappermand. - Het is met zijn gezondheid niet in orde,
zodat er iets aan gedaan moet worden. - Hij is aan de sukkel. (Deze
laatste uitdrukking kan ook op moeilijkheden in zaken slaan). (Nieuwe
Tilburgsche Courant; Onze folklore afl. 4; 19 maart 1959)
lapzoet
zelfstandig naamwoord
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "lapzoet - flauwe akelige vent"
Sch.
LAPPIS, LAPIS - kinderachtige jongen (Limb.)

Schilderij
van Gerard Portielje - 19e eeuw - Een goed glas wijn (detail)
Latèèn
zelfstandig naamwoord
Latijn
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - Latèèn drinkt wèèn (Kn '34) - mensen met een gymnasiumopleiding
drinken wijn
lauwe
► laawe
lawaaj
zelfstandig
naamwoord
lawaai
in het
Tilburgs meestal lewaaj
► lewaaj, lawaaj en samenstellingen
► lawèèt
lawaaje
werkwoord,
zwak
lawaai maken
- A.J.A.C. van Delft - Boerejongens mee rooie zakdoeken om derre nek en boeremeiden, die
kwekten en lawaaiden dè heuren en zien oe vergong! (Nieuwe
Tilburgsche Courant, 5 dec. 1929)
lawèèt
ook:
lawaai, lewaai
zelfstandig naamwoord
laweit,
lawaai
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "ge mot do'r zo'n lawait nie moaken (geweld, rumoer)"
- WBD -
III.4.4:244 'laweit = lawaai, ook geweld , 'spektakel'
EWN
'Met het oorspronkelijk Amsterdamse woord lawaai heeft laweit etymologisch
niets te maken.' z.o. Dozy en Lokotsch.
- WNT - LAWEIT - lawijt, laweet, lauweit; een ten Z. van de Moerdijk alg.
gebruikelijk woord van onbekenden oorsprong. 2) rumoer, spektakel,
lawaai
Lèdderom
zelfstandig naamwoord, eigennaam
Ledderom,
van
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - Van Lèdderóm zèèn (Daamen, Handschrift 1916), - goed zijn, raak zijn
(v. Ledderom was een spullebaas op de kermis)
lêed
zelfstandig naamwoord
leed
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - meej lêed èn vrêet gegaon (Kn'50) - (WS:) hoewel sjiek, toch
gebukt onder (financiële) zorgen, of lichamelijk lijdend (?)
leedekaant
zelfstandig
naamwoord
ledikant
uit Frans:
lit de camp, 'veldbed' en/of 'lit de champ'
- de
uitspraak is algemeen vanaf de 16de eeuw, en later regionaal
bepaald; het - WNT - lemma Ledikant - geeft:
- WNT - lemma
Ledikant, 1912 - sinds de 16de eeuw alleen ledekant en ledikant (het
laatste werd afgekeurd door HUYDECOPER, Pr. 2, 180 volgg.) Thans is
het woord in de volkstaal van het Zuiden onbekend.
Ledekant, oft lidekant, veltkoetse. Vn lict de champ, PLANT. [1573].
Rijst Aurore bleeck en bestorven uit de saffrane ledekant van haren
Tithon, VONDEL 5, 87 [1646]. Artikel gepubliceerd in 1912.

Nieuwe
Tilburgsche Couant 9-10-1886
lèèf,
lèfke
zelfstandig naamwoord
lijf
- WBD -
baarmoeder van de koe
- WBD -
(Hasselts) het middendeel van het paard, ook genoemd (Hasselt:) 'midderib'
of elders: 'middehaand, 'middelhaand'
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
– Ge
meugt alles mee me doen, as ge mar van m’n lèf afblèft (27-12-1968)
Cees Robben: Ge meugt meej me doen wè ge wilt, agge mar van men lèèf
afblèèft.
Cees Robben: Naa moete den draank vórt öt oew lèèf laote
Cees Robben:
Hij heej den hits in zen lèèf; we hòn allebaaj den hits in óns
lèèf;
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - wie de vrouw trouwt om et leef, haawt et weef mar nie et leef
WvM 'deur mun layf'
Cees Robben:
'de meensen vroegen 'm z'n hemd van 't lèèf aaf'
- WBD -
III.1.1:6 'lijf' = lijf: ook: 'flikker'
- WBD -
III.1.1:120 'lijf' =buik; ook 'pens'
lèèfmieljeu
zelfstandig naamwoord
levensmilieu
- Cees Robben -
hiegiejèène... lèèfmieljeu (19701016)
lèèftocht
zelfstandig naamwoord
- WBD -
(Korvel) - koekje dat veulens bij de geboorte in de mond hebben,
elders 'plèske' genoemd
- WNT - LEEFTOCHT (in Mnl. lijftocht) - collectieve benaming voor spijs en
drank in 't bijz. voor de proviand die vereischt wordt voor...
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - zie LEEFKOEK
leeg
bijvoeglijk naamwoord.
leeg,
ledig
- WBD -
(van een koe) niet bevrucht bij de dekking, ook 'verlôope' of 'leejg'
D'r geduld waar leeg. (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; De
nuuwe kapelaon van Baozel, afl. 3; Nieuwe Tilburgsche Courant 15-10-1938)
leege
kaorte - speelkaartje zonder prentje
- WBD -
leeg (van een merrie) - niet drachtig, ook 'gust' genoemd of
(Hasselt) 'nie behaawe'
Cees Robben: mar jou pòrtemenee is leeg;
- WBD -
III.1.4:439 'leeg' - sober
- WBD -
III.4.4:200 'leeg' = leeg, verlaten
leegsjaak
zelfstandig naamwoord, mannelijk
leegloper, profiteur
- De
hèlleft van mèn ötkering gao fort nòr die leegsjake. (Uit: F. van
der Meer, Ferry van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger,
2010.)
lêeg
zelfstandig naamwoord; de lagere klasse
- Cees Robben -
Van hôôg toe lêêg (19651224)
lêeg,
lêeger, lêegst
bijvoeglijk naamwoord.
laag
- Miep Mandos-v.d.Pol; Aantekeningen Brabantse spreekwoorden - Dè zèn daor zón lêege höskes dègge wèl plat mót praote;
aanders kunde nie binne
Cees Robben: èn hij zingt en tóntje lêeger;
- Stadsnieuws
Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Hij zong
hil lêeg: toe et wit zaand toe - met een heel lage basstem. (070710)
- Dialectenquête 1876 - leeg (scherpe klinker)
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - alles zit en verdieping te lêeg (Pierre van Beek - Tilburgse
Taalplastiek 71) - gezegd van een vrouw
met hangborsten en een hangbuik
- WBD -
lêeger hange (II:1011) - de weefkam lager hangen
- WBD -
'leege klompen', - lage klompen
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - hij zong hil lêeg: toe er wit zaand toe
- WBD -
III.1.4:70 'leeg' (sic) = eenvoudig
- WBD -
III.1.4:76 'laag' = gemeen
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LEEG voor 'laag'; men vindt dit ook veel bij oude schrijvers.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bnw - laag
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEEG (scherpe e) bvw - hetzelfde als Holl. 'laag'
- WNT - LAAG, gewestelijk ook LEEG
Lêegemierd
toponiem
Lage
Mierde
leeget
samentrekking
ligt
het
legt
het (met ge/gij/gullie, hij/zij/et als onderwerp)
- Daor
leeget
- Hij
leeget ernèffe.
- 3e
pers.enk. 'leej' + et (uitsl. vn, onderw.)
Het
fonetisch hiaat dat ontstond tussen 'lee(j)' en 'et' is opgevuld
door inlassing van 'g'. (Zie Schuurmans: Enclit. pron., blz. 22 )
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LEEGET voor
'leet het', ligt het. Waar leget? Daar leget.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEGET (in 't Z. ook lèget) - samentrekking van 'leet' en 'het', 1)
voor ligt het en 2) voor legt het
leeglaoje
werkwoord,
zwak
leegladen
Henk van Rijen - afladen, uitladen, leegmaken
lêegst
bijvoeglijk naamwoord, overtreffende trap van 'laog'
laagst
- Dialectenquête 1876 - hij is den leegste
-
Dirk Boutkan - lêegst(e) zonder vocaalreductie, superlatief
van 'lêeg'
lêegte
zelfstandig naamwoord
laagte
Henk van Rijen - 'lêegt' - laagte
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEEGTE (scherpe e) zelfstandig naamwoord v. - laagte
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lêêgt zelfstandig naamwoord - laagte
leej
persoonsvorm
ligt,
legt
1 - tegenwoordige tijd van ‘ligge’
ligt
- Cees
Robben -
Waor leej m’n schaors, troeleke..? (19580118)
- Cees
Robben -
Aon de raand van de stad/ Leej unne zaanderige pad
(19580222)
- Cees
Robben -
D’n ekker-gods die leej zô schôôn vol blommen... (19571102)
- Cees
Robben -
dan leej tenminste Pius goed... [in zijn graf] (19600916)
- Cees
Robben -
Wè leej-leej... (19620824)
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952)
- de 'snuw' leej dik
- WBD -
(de ketting/inslag) wèrkt/ leej boove (II:1047) - bovenwerken
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - dè leet eraon - dat ligt eraan
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - leeter ginne pulling op et schoor? - ligt er geen peluw op de
vliering?
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - onzen oopaa leej al virtien daog - opa is al veertien dagen ziek
2 – tegenwoordige of verleden tijd van ‘lègge’
legt of legde
- Cees Robben -
Tiest Vermeeren haoj ’n kiepke... / En die preutse
pik-madam/ Leej ’n aaike... en ’t woog zuiver.../
Honderd-vijf-en-sistig gram... (19560428)
Henk van Rijen - as en kiep leej, stao se - als een kip legt, staat ze
Henk van Rijen - hij leej et in de laoj - hij legde (?) het in de la
- Cursus in Tilburgs – krantenrubriek circa 1940 - Azzen kiep lee, staose (44)
leeje,
leej
zelfstandig naamwoord meervoud
meervoud van
lid
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - lejen
- Cees Robben -
of ie ’n ziekte onder de leej-heej... (19860221)
- WBD -
III.1.2:195 'een ziekte onder de lee hebben' = idem
- WBD -
III.1.1:145 'leden' = ledematen
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 28) leeje - leden
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord o. lid; mv. lei, Brabantius 'leei'; "'n ziekt onder de lei
hebbe" - door een ziekte aangetast zijn, die zich nog niet
openbaart.
lêek
zelfstandig
naamwoord
leek,
niet-deskundige
persoonsvorm
leek
verleden tijd van het werkwoord lèèke, lijken
lèèk
1. zelfstandig naamwoord
lijk,
dode
- Cees Robben - [over begrafenisondernemer]:
den zoon van et lèèk komt zegge dè we der êenen op kunne
vatte; [ES 2012 - de humoristische dubbelzinnigheid is een subtiel
verschil in nadruk; als de nadruk op 'op' ligt, wordt het lijk door
de begrafenisondernemer opgepakt, opgehaald; ligt de nadruk op
'vatte', dan betekent de uitspraak dat de begrafenisondernemer een
borrel te wachten staat. In de praktijk vielen beide mogelijkheden
samen.]
-
Pierre van Beek - en gezónke lèèk - lijk dat niet langer thuis mocht blijven (bijvoorbeeld in geval v. besmettelijke ziekte) en dus naar het lijkenhuisje
moest).
- Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014)
- “Dan wier zon zandkar meej pèèrd èn waoge, wier zon lèèk op zon
zandkar geleeje…gezèt…èn dan ginge der ènkele femielieleeje, ginge
der rondom op zon kar zitte èn dan brènge ze oe van öt de haaj èùt,
zak zègge, dèsse oe nòr et dörp toe brènge!”
Klik hier om dit bestand te beluisteren
- WBD -
III.4.2:32 'lijk', ook: kadaver, kreng, dood beest of dode
- WBD -
III.3.3:102) lèêkenhöske = lijkenhuisje
- en
schaojlek lèèk - waarvan niets te plukken valt, eerder het
tegengestelde?
2. voegwoord
gelijk, net als
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
72 08 17 - 'ze Pa zee: "Dès naauw èènmaol zò, / Mee 'ne sportman lèk
ikke.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
60 01 15 - ’ze Willemòòm, die skoeter rijdt / Hee laast van kaauwe
oren / Veural as ’t vriest lèk van de week / Dan zèn ze host
bevroren.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
79 11 22 - Want bròòd van vier vèf daoge oud / Kan niemir lekker zèn
/ Dè is - lèk onzen buurman zee - / Goei voeier vur 't kenèn.
-
Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - toen ie daor zo gèèl laag, leek ie lèk en lèèk
lèèke
werkwoord, sterk
lijken
lèèke
- lêek - geleeke
in tegenwoordige tijd vocaalkrimping: gij/hij lèkt
-
Dirk Boutkan
& Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van Tilburg, 1996 (blz. 40)
verl. tijd lêek, maar: likte gij?
- - Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect,
1916 - - gezegd van de zoon: Dè
lèkt naa nèt nen ólliefaant. - Dat lijkt nou net een olifant.
- Cees Robben -
’t Lekt hil wè... Mar ’t is novvenaant
niks.. (19620316) [over een modern schilderij]
- Cees Robben -
Wè lekt jou, Drikka? (19801031)
- Cees Robben -
[over een vrouw:] Ze lekt net de ster van betteljem..
Jè, alleenig blinkt ze nie... schèène doese wel.. (19800105)
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - van vurren óp zen vadder lèèke èn van aachtern óp hil zen
femielie
► Zie de oudere vorm: lèèkene
lêekend(e)
bijvoeglijk naamwoord.
in:
lêekende nat - drijfnat; lekkend
- Cees
Robben -
Naa leeget laand wir leekend nat/ en glunder fris te
kèèke... (19600902)
- Cees
Robben -
leekend-nat... (19581011)
- Cees Robben -
En [hij] krôôp toen leekend-nat uit ’t waoter...
(19590815)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
72 03 16 - Leekende nat van kop toe tèèn / Gelèk verzoope katte.
Henk van Rijen - hij wier lêekendenat - hij werd druipnat
- Grôot diktee van de Tilburgse taol 94... dèttie nie wir leekende nat wòrt
- WNT - LEKEN (I) onzijdig; en bedr. zw.ww., Mnl. leken, verwant met lek en
lekken.
In sommige dialecten is 't woord zeer gewoon; in de algemeene taal,
althans tegenwoordig, behoort het echter tot den hoogeren stijl en
bezigt men in den gewonen omgang in dezelfde beteekenis lekken.
lèèkene
werkwoord,
zwak
lijkenen;
verkorte vorm van gelijkenen; verouderde vorm van
lèèke
- WNT - IV:1192 'gelijkenen' - bijna uitsluitend
gebruikt in de onbepaalde wijs, in den tegenwoordige tijd en de beide
deelwoorden.
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 't lijkent wel...
- Cees Robben -
Dan lèèkenet veul meer... (19651203)
- Cees Robben -
lèèkent wel... (19681004)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
67 02 03 - Mee blauwe kiele en 'n pet / Lèkende dan ineens / Wègge
nermaol ok doe of zèt / ’nen Hèèlen aand're meens.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
59 02 21 - ’t Is netuurluk goed bedoeld / Mar ’t lèkent nergens
naor...
- F.
van der Meer, Ferry van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger,
2010 - 'T lèèkent toch himmel nèggeraans öp.
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'deh 't ie sprekend lèkend is deh zeej iederëen'
- WBD -
III.4.4:301 'lijkenen' = gelijken
- Jan Naaijkens - Dè's Biks
(1992) - 't lèèkene wel Watt èn Half Watt
lèèkmis
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - uitvaartmis
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lèèkmisse èn trouwmisse zèn kèèkmisse
lèèkwaoge
zelfstandig
naamwoord
lijkwagen
Lodewijk van
den Bredevoort - Toen et Pauske, de kompaan van de Metser, meej wie
ie aaltij vocht, plotseling et leven liet, bleek wel dè den drank
zen énige kameraod waar gewist. Niemand liep er aachter de
lèèkwaoge. Dè vonden wij eigeluk ok mar un triest gezicht. (ps.
v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)

Nieuwe
Tilburgsche Courant 27-3-1892
lêem
zelfstandig naamwoord
leem
- WBD -
III.4.4:156 'leem' = zavel; 170 'leemgrond' = zware grond
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord o., - leem
lèèm
zelfstandig naamwoord
lijm
- WBD -
lèèm - lijmvlees, de resten vlees-, bind- en vetweefsel van de
vleeskant van een huid (II 610), ook 'vlees' genoemd
- WBD -
lèèmhoop - lijmkuip, kuip waarin lijmvlees wordt bewaard (II 610)
- WBD -
lèèmraom - lijmraam, raam waarop lijmvlees wordt gelegd om te
drogen(II 611)
- WBD -
lèèmvèl - lijmvleeskoek (II 611)
- WBD -
lèèmfebriek - lijmfabriek (II 611)
- WBD -
lèmroej, lèmstòk (II:1023) - platroede
- WBD -
lèèmvèllelèèm (of: lèm- ?) (II:1025) - lïjmvellenlijm; ook:
lèèm
- WBD -
lèèmkeetel, lèmkeetel (II:1025) - lijmketel: sterkbak
- WBD -
'lémbák', 'lèèmbák' (II:1027) - lijmbak; ook: papbak, 'lémásjien'
- WBD -
'lémasjien' (II:1027) - lijmmachine: lijmbak
lèème
werkwoord, zwak
lijmen
fig.
overhalen, bepraten
- Voobeeld systeemkaart Sterenborg - Hèddoe
wir laote lèème?
- Informant Toine Raaijmakers -
Meej ne natte vinger te lèème zèèn - zich makkelijk laten
overhalen
- WBD -
lèème (bèlèème) (II:1022) - lijmen (bijlijmen): sterken (v.
kettinggaren)
- WBD -
lèmroej, lèmstok (II:1023) - platroede
- WBD -
lèèmvèllelèèm (of: lèm— ?) (II: 1025) - lijmvellenlijm; ook:
lèèm
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - zenèège laote lèème - zich laten bepraten, overhalen
lêeme
stoffelijk
bijvoeglijk naamwoord
lemen, van
leem
- Audioregistratie 1978 - Lêeme vloere…Die hèb ik wèl gekènd… Net de
Visser. “Hier wont Net de Visser”, zi pestoor Bèèrendonk. Jan van
Hulten hiete hij, de man, “èn die heej enen vloer meej bulte”, zi
pestoor teege de kappelaon.
lèèmer
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - (textiel) kettinglijmer (bediener 'lèèmmesjien')
lêemkèùl
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - leemput
lèèmmesjien
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - (textiel) machine om de 'kèttings' te lijmen
- Audioregistratie 1978 - Bij ons stonde tweej houte ketaawe in hèùs,
dè weet ik nòg goed èn wij han en, en schèèrraom èn wij han en
lèèmmesjien ammel int hout, kompleet! Wij waare hillemòl as ene, ene
tèkstielfabriekaant mar ammel int hout! (- Interview met Heikanters -
Transcriptie door Hans Hessels)
lèèmpinneke
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lijmstokje gebruikt bij de (illegale) vogelvangst
lêen
zelfstandig naamwoord
leen
hij
ha de fiets van zenen buurman in lêen
lèèn,
lèntje
zelfstandig naamwoord
lijn,
spoorlijn
et
Bèls lèntje, de lèèn nòr Den Bosch
- Informant Toine Raaijmakers - Et Bèls lèntje ister mar en bisje bij (schamper gezegd van iets
kleins
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'ze hield van slanke lèn' of onbeduidends)
- WBD -
III.3.1:409 'lijn' = spoorweg
- waor ik iedere lèèn van kèn
lêene
werkwoord, zwak
lenen
lêene
- linde - gelind
- A.J.A.C.
van Delft - "Met leenen volle neef, met teruggeven hoerekind." Dit is: Als hij
geld wil leenen, is hij poeslief, doch als het later op teruggeven
aankomt, is hij onbeschoft. (Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen
afl. 109; 13 april 1929)
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - ge leert de wèèrde van ene fèfteger pas kènne, as ge der êene
moet gon lêene (Pierre van Beek - Tilburgse Taalplastiek 1970)
Vocaalkrimping,
behalve in inf., praes.plur. en praes. ik-vorm
lèène
zelfstandig naamwoord meervoud
lendenen
- WBD -
III.1.1:132 'lenen' = lendenen
133 'lende' = zijde
lèènollie
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - lijnolie
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lèènòllie zelfstandig naamwoord - lijnolie
lèènwaod
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - lijnwaad, linnengoed
- WNT - LIJNWAAD - 1) als collectivum voor het linnen als
handelsartikel,..., linnen goederen, linnengoed, waschgoed.
lèènzaod
zelfstandig naamwoord
lijnzaad,
vlaszaad
►lèzzend
leepeltjeskrèùd
zelfstandig naamwoord
- WBD -
III.4.3:412 leepeltjeskrèùd - herderstasje (Capsella
bursa-pastoris)
lèèpere
werkwoord, zwak
lebberen
—
lèèpere - lèèperde - gelèèperd
bij
het rikken met opzet een aas achterhouden = lèètere
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "laipere - het laipert, stof die op ongewenschte wijze
uitgerekt is"
- Stadsnieuws
Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Die trui
is aoreg versleete, ze begient òn alle kaante te lèèpere. – Die trui
is best wel versleten: ze begint aan alle kanten te lubberen.
(270610)
- WBD -
III.4.4:210 'lijperen' = kleverig worden; ook 'lijpen
- WNT - LIJPEN (I) - A1) Lijp zijn, scheef zijn, verkeerde plooien of vouwen
vertoonen; 2) uitrekken, langer of wijder worden; LEIPEREN (- Josef
Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect
(1899) - )
= lijpen
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LIJPEREN, LEIPEREN onoverg. - freq.van 'lijpen' - valsche plooien
hebben, beurzen, lobberen (van kleederen). Wordt ook gezegd van
bier, wanneer het bij 't schenken dik en olieachtig schijnt. Frans: filer, graisser.
Hees lebbere (VIII:48)
lèèpôog
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - sluwerik
- Van Dale -
iemand met tranende ogen
- WBD -
III.1.1:245 'leepogen' = tranende ogen
- WNT - lemma LEEPoog - druipend oog : ontsteking in de randen der wenkbrauwen,
tusschen de wanden der traanklieren.
leer
zelfstandig naamwoord
ladder
- Dialectenquête 1876 - klim op de leer
DANS
der is ene spòrt öt de lêer
- Audioregistratie 1978 - Dan wèrd hil die dinge [het geslachte
varken] durgesneeje, hè, van die pôote èn die pees, hè, òn
wirskaante. Der wèrd en touw durgedaon, hè, èn die wèrd zôo òn die
spòrte van die ladder òf die leer gehange èn dan wèrd ie oope
gesneeje! (- Interview met Heikanters - Transcriptie door Hans
Hessels)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - le:r, zelfstandig naamwoord
vrouwelijk 'leer' - ladder (welk laatste woord ten onzent
gebruikelijk is)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEER (scherpe e), zelfstandig naamwoord v. - ladder
lèèr
leer,
leder
- Mee
de tram konde nor Wolluk…/ Die ha schoon zittinge van lèèr… Uit:
‘Unnen droom’, Ad van den Boom, circa 2005.
- WBD -
genèèrfd lèèr - generfd leer (II 663)
- WBD -
'jassəlaer' - jassenleer, kledingleer (II 664)
- WBD -
'bəkleedinglèèr' - bekledingleer (II 664)
- WBD -
'napalèèr' - nappaleer (II 664)
- WBD -
'pórtəməneelèèr' - portemonneeleer (II 664)
- WBD -
voeringlèèr - voeringleer (II 676)
- WBD -
vèèrekeslèèr - varkensleer (II 675)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LÈÈR zelfstandig naamwoord o. - leder, Frans: cuir
leere
werkwoord, zwak
leren
- Dialectenquête 1876 - hij wil niks lère (tusschen ee en è in.)
- Dialectenquête 1887 Willems - leere - lirde - gelird
-
ook vocaalkrimping in tegenwoordige tijd: gij/hij lirt
lèère
bijvoeglijk naamwoord.
leren,
lederen
ene lèère jas
lèerlôojeraaj
zelfstandig
naamwoord
leerlooierij
Daor
heej irst daor de Volt is, hè, dè is vruuger en lèèrlôojeraaj gewist
van Gust Smetsers (?). Èn toen isser en lampefebriekske ingekoome…
[- Interview (audio) uit 1978 met het echtpaar Staps; transcriptie
Hans Hessels, 2015]
lèèrs,
lèrske, lèèrze
zelfstandig naamwoord
laars
Piet van Beers – ‘Snuupkes’: Drie kènder öt de buurt, drie zwarte
snuutjes./ Meej krontjes op der bölleke èn lèèrze òn der
vuutjes/ zonge ze "Gif mèn enne nuuwen hoed". (Spoeje doemmeniemer;
2009)
- WBD -
zètlèèrs – zetlaars, een laars die de bewerking van het spannen
op een houten vorm heeft ondergaan (II:735)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lä.rs zelfstandig naamwoord
mannelijk - laars
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LÈÈRS zelfstandig naamwoord v. - laars, Frans: botte
- WNT - LAARS, leers, leerze
lèès
zelfstandig naamwoord
lijs
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - die lange lèès heej lange schoepe - dat lange meisje heeft lange
nagels
- WNT - LIJS - eigennaam, verkorting van Lijsbeth
lèèsèèchteg
bijvoeglijk naamwoord.
lijzig,
sloom
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - läs zelfstandig naamwoord
vrouwelijk - vrouw die veel en langdradig babbelt.
läsə(n)
zwak werkwoord intransitief - snappen, langdradig babbelen.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LIJSACHTIG bvw. - traag in het spreken, vgl. LIJZEN - traag
spreken.
- WNT - LIJSACHTIG - langzaam, traag
leesplèngske
zelfstandig naamwoord, verkleinde vorm
leesplankje
- WTT - 2020 - In navolging van de leesborden en
-plankjes die vroeger in het lager onderwijs werden gebruikt (Aap,
Roos, Zeef...) bedacht de Stichting Tilburgse Taol in 1997 een
'Tilburgs Leesplèngske'. Daarop zijn alle klanken van het Tilburgs
vertegenwoordigd.
De illustraties zijn gemaakt door Jan van de
Wiel.

In 2020 liet de Stichting Tilburgse Taol een
meer eigentijdse variant vervaardigen in samenwerking met het
TijdLab in de LocHal (Stadsmuseum Tilburg en Bibliotheek
Midden-Brabant) en Erfgoed Tilburg. De illustraties werden verzorgd
door Ruben de Bruijn.
lèèst
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - lijst
lèèster,
lèster
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - lijster (Turdus)
lèèter
zelfstandig naamwoord
leidsel,
teugel syn. 'laajsel'
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - òn de lèèter haawe ( '70) - aan het lijntje houden, afleiden,
afschepen
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - òn de lèèter blèève ('70) - treuzelen, melken
Haor
LÈITER - lijntje: on de lèiter haawe
- WNT - LEITS - 1) smalle riem waaraan een jachthond wordt vastgehouden; 2)
paardetoom; teugel, leidsel, (wsch. een vervorming van LEIS, onder
invloed van 'leiden'.)
leeter
samentrekking
ligt het er
- Cees Robben -
Van d’n aandere kaant leeter mar te ligge (19870619)
lèètere
zie:
lèèpere
werkwoord, zwak
treuzelen,
rekken, vertragen
-
lèètere - lèèterde - gelèèterd
-
van Frans: 'lait'?
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - (bijvoegsel)
vərlä.tərə(n), zw.ww.tr.
'verleiteren'? - verlullen: 'hëel z'nen teed verlaetere'
- WNT - VERLATEREN (II) - verschuiven (naar een later tijdstip)
leetie
samentrekking
ligt
hij
Leetie
wir int gaasthèùs? Leetie naa al te bèd?
3e
pers. enk. tegenwoordige tijd van 'ligge', met vocaalrekking en samengesmolten
enclitisch pronomen
lèève
werkwoord, zwak
leven
- Informant Toine Raaijmakers -
Ik weet nie mir òf ik van vurren òf van aachteren lèèf - Ik weet
niet meer hoe ik het heb van de drukte.
Cees Robben: daor kan ik nie van lèève
- Dialectenquête 1887 Willems - lèève - lèèfde - gelèèfd ; M: lèève - lêef - gelèèfd
geen vocaalkrimping
- Dialectenquête 1876 - lève en stèrreve (tusschen ee en è in); lève, gelèefd
'Geleefd'
luidt iets langer dan gelifd); lêve, pêre
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - die et langst lèèft, heej tòch alles
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 37) lèève, (hij) lèèft'; (blz. 39) geen verkorting:
lèèfde
Zou
imperf, 'lêef' analogie zijn bij 'blêef'?
Piet van Beers – ‘Harrie de Vet’: Ik zi nog: "Val dôod Harrie...
lèèfde gij ok nog." (Spoeje doemmeniemer; 2009)
- Grôot diktee van de Tilburgse taol 07 hil oew lèève
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LÈVEN - leven, Frans: vivre
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lèève ww – leven
zelfstandig naamwoord
leven
al
zen lèève - vast en zeker
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 (blz. 39) ww lèève - lèèfde (geen vocaalkrimping)
't volk lift er leutig in tijen van vreej... (H.A. Sterneberg s.j.,
Een Busselke Braobaansch, uit: ‘Vaonelied’ , 1932) [- WTT - : Dus in 1932
toch vocaalkrimping]
‘k Vergeet 't ze lève nie... (Naarus; pseudoniem van Bernard
de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra)
'et
Leeven is 'nen boemeltrein: /
stap-in, stap-uit, - en 't zit nie fijn! (Piet Heerkens; uit: D’n
örgel, ‘‘t Leeve’, 1938)
- Cees
Robben -
’t Lèève is kort war. (19560707)
- Cees
Robben -
Ge doet mar vort.. Des ’t lèève war.. (19580705)
Piet van Beers – ‘Aawkes op Internet’: Ze zeej: ' k Zèè blij dè ik
't lèève hèb. (Spoeje doemmeniemer; 2009)
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - Hij is es ôot in zen lèève gebeete
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - dieje 'mis' heej en lèèven as ene prins
Henk van Rijen - 'Val dôot.' Lèèf de gè nòg? - Wat een verrassing! Leef je nog?
- WBD -
III.4.3:65 'leven' = spint, zachte houtlaag onder de schors
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LÈVEN zelfstandig naamwoord o. - leven, Frans: vie
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lèève zelfstandig naamwoord - leven
lèèvendeg
bijvoeglijk naamwoord.
levend
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'vijf mensen zijn levendig verbrand'
In sommige
Tilbörgse kèrke stonne leevendigge kèrstalle, meej schaope en alles.
Daor gingeme louwe. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants
Dagblad Tilburg Plus; 2009)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord - levend.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LÈVENDIG, LÈÈFDIG - levend, Frans: vivant
lèèver
zelfstandig naamwoord
lever
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 22) lèèver naast leever
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - lèèver (krt. 13)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEVER zelfstandig naamwoord m en niet v. - lever,
Frans: foie
lèèvesdaoge
zelfstandig naamwoord , plur.
Henk van Rijen - levensdagen
leewieke
werkwoord, zwak
- WBD -
(Hasselt) kortwieken, leewieken
Zie
- WNT - 'leewieken' = kortwieken (bij vogels)
leeze
werkwoord, sterk
lezen
-
leeze - laas - geleeze
Geen vocaalkrimping: hij leest
Cees Robben:
Hèdde dè geleeze?; Ik hèb vur ónzen Pietôom gin mis laote leeze;
- WBD -
leeze (II:995) - een kruis inlezen; ook: gelès erin doen, fenès
erin doen, de flès erin doen, flès indoen, in de flès doen
- WBD -
(III.3.3:107) leeze = (de mis) doen, ook: opdraoge
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) -
le.zə(n), st. (lao's) en zw. (leesde) - lezen
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEZEN - leesde - gelezen
lèèzeg
bijvoeglijk naamwoord.
lijzig
Cees Robben:
Hij was toen wèl wè lèèzeg en tijlijend
- WBD -
III.3.1:292 'lijzig praten' = traag praten
- WBD -
III.4.4:325 'lijzig' = langzaam
- WNT - LIJZIG - saai, zeurderig, traag
lèèzendmèèl
zelfstandig naamwoord
- WBD -
lijnzaadmeel: 'pap van lèèzendmèèl
- WBD -
leezendmeelepap - lijnzaadmeelpap
- WBD -
lènzaodpap - lijnzaadpap
Cees Robben: lèzzendmèèl - lijnzaadmeel
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - de koeje frèète gèère lèènzaotkoeke
- WBD -
III.2.3:139 'lijzendpap' = lijnzaadpap; ook 'lijnzaadpap'; 'pap van
lijzameel
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig
naamwoord mannelijk lezendenolie - lijnzaadolie.
- A. Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - lijzend, lijzem - lijnzaad (Meierij)
- WNT - LIJNZAADMEEL - meel van lijnzaad (= vlaszaad)
lèfduukske
zelfstandig naamwoord
lefdoekje
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - pochette
lèfke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
lijfje
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - ''t slaanke van d'r lèfke'
- WBD -
III.1.3:98 'lijfje' = onderhemd; ook: kamizool
- WBD -
III.1.3:100 'lijfje' = bustehouder
- WBD -
III. 1.3:100 'onderlijf je' = onderjurk
- WBD -
III.1.3:126 'lijfje' = bovenstuk van een jurk
lèg
in de uitdrukking: van de lèg af zèèn
kip die geen eieren meer kan leggen; vrouw die geen kinderen meer
kan krijgen
- Cees Robben -
En as ik nog is ôôt trouw.. Dan moet ze nog goed in de
vèère zitte en van de leg af zèèn ôôk... (19760130)
lègbalk
zelfstandig naamwoord
- WBD -
(Hasselt) het geheel der geslachtsorganen van een kip
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig
naamwoord mannelijk - baarmoeder van een kip.
lègge
werkwoord, sterk
leggen
-
Cees Robben:
ze (de aajer) han eigelek mèèrege pas geleej meuge wòrre;
- Ik
heb deez' passage wè meer uitgelee omdè ge, as ge 't ziet, zelf zult
zeggen, dèt't schonste en aondoenlijkste deel uit de revue is.
Willem van Mook, voorwoord in programmaboekje van de Korvelse revue
‘Vruuger en naa’, 1926.
-
Cees Robben:
ik hèb ene pulling óp et voetènd geleej;
- WBD -
I:1426 bieten zaaien:
'léggə', 'zaajə', 'peejə zaajə'
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 lègge - lee/lègde - geleed/ geleej ; (66) imperat.: lègt/lèg
- Dialectenquête 1887 Willems - lègge - li(n) - geleej
—
tegenwoordige tijd: ik leg, hij leej, gij lègt
—
verleden tijd: ik li(n), wij leeë, gij li(n)t
- A.P. de Bont,
Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lagə(n)
zw.ww. (lei, leen (en leene(n)), geleid) - leggen tr.
lègger
zelfstandig naamwoord
legger
- 2019 – gezegde in
combinatie met ‘hèffer’: De hèffer èn de lègger: de
regelaar/organisator (Mededelingen van Hans Hessels, opgetekend uit
zijn familiekringen Hessels en Marinus 1960-1980.
►Voor de volledige
lijst
Klik hier
leije
werkwoord, zwak
- WBD -
besturen (het paard leiden terwijl het de kar trekt), ook 'voermanne'
genoemd
- WBD -
'in de lòsse strènge lije; laaje; (een paard) losgetuigd leiden
- WBD -
inlije (II:1050) - inleiden van een nieuwe draad; ook: inlègge,
inlaoje
leike
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
leitje
(dakbedekking)
- WBD -
(III.2.1:60) leike - leitje
lèk
bijvoeglijk naamwoord.
lek
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - zó lèk as en zeef nèffe de gaote (Pierre van Beek - Tilburgse
Taalplastiek 1969) - ironisch
voor 'lek' - hij
ha ne lèkke tuut - hij had een lekke band
lèk
voegwoord
gelijk,
zoals
gelèèk'
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad
(1984) - 'jouw twee ugskes zen lèk blumkes'
...dè blinkt
net lek zilver! (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; ’Oome Teun
naor zee’; Nieuwe Tilburgsche Courant 18-11-1939)
- Cees Robben -
Lek ’n prentje... (19601118)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - toen ie daor zo gèèl laag, leek ie lèk en leek
lèkasböllie
samentrekking
net als bij jullie
- Cees Robben -
Kwossebons lekasböllie drötzagge... (19540605)
lèkke
werkwoord
1 - likken (sterk)
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952)
- de schipper lèkte zen lippen aaf.
'De schipper lèkte zen lippen aaf.' (blz. 94)
Naarus - Wij lekken
tegesworrig bekaant ammel smiddags ons bord aaf. (Naarus; pseudoniem
van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra)
- Cees Robben -
D’n ijsco lokt klèènen... Die toe-per-toe lekken...
(19580524)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
70 11 05 - "Juffrouw ik mot op deezen brief / Unne poszegel plèkke,
/ Mar ik heb zònne dreuge mond / Wilde gij nie is lèkke?"
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - de kaoter zen kónt gelèkt hèbbe ('50) nadorst hebben, na
overmatig alcoholgebruik
- Ik koos veur enne kanéélstok, van enne zuursteel
kréégde zon schraol tong, trouwes die waar ôk lang nie zô lekker. Al
lekkend gingen we wir op hèùs aon. (Lodewijk van den Bredevoort –
pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- Meej oewe vinger deur de rôomboter en dan deur den
hagelslag haole, detter veul aon blééf hangen en dan aflekke.
(Lodewijk van den Bredevoort – pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den
brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)
2. lekken (zwak)
lèkke, likte, gelikt
- Gieleke (wsch. pseudoniem van Michel van de Ven) – ongedateerd
knipsel uit onbekende bron; ca. 1960-1980 -
Dan zit ie frèèd op de tribune/ Z'n lekkend nuske af te buunen.
-
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
59 08 14 - De règen viel mee stròòmen neer / Ik drupte en ik
likte...

Stickers, ontworpen door Sander Neijnens en Ivo van Leeuwen in
het kader van hun lettertype TilburgsAns (2016) om 'lekker' op de
vuilcontainer te 'plèkke'.
lèkker
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
lekker
iets wat
goed smaakt
iets wat
aangenaam is
gezegde:
Et hoeft nie op, al ist lèkker
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LEKKER, in ''t is wè lèkkers' - het is niet zo moeilijk als je
suggereert.

Snoepkraam
bij de Hasseltse kapel van Van den Dries, met de slogan 'efkes wè
lekkers' (mei 2017).
lèkkers
zelfstandig
naamwoord, onzijdig
iets wat
goed smaakt
Slogan:
'Efkes wè lekkers' bij een snoepkraam bij de Hasseltsr kapel, mei
2017.
lèkkertjestaand
zelfstandig naamwoord
Pierre van Beek - snoeptand, tand die houdt van iets lekkers; dure lekkernij
- WNT - LEKKERTAND 1) tand die op lekker eten gesteld en kieskeurig is; 2)
iemand die een lekkeren tand heeft, een smulpaap, lekkerbek
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - APPELTAND: Ge zult uwen appeltand meugen uittrekken -
(schertsend) om te beduiden dat de appelen op zijn.
lèkkes
Voegwoord
Alleen aangetroffen in ‘Een roestpraatje’ (Weekblad van Tilburg,
5 oktober 1867): Gij gao lekkes aovend nie bizzen veur de eerste
baauw. ‘Lekkes wordt daar niet verklaard; wel: ‘“Bizzen veur de
eerste baauw” d. i. op de eerste vermaning heen gaan. Bizzen,
biezen, bijzen is alleen nog gewestelijk en beteekent snuiven,
brieschen en ’t gevolgelijke rondhollen. Baauwen zijn groote
vliegen.’
- A.P. de Bont; Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lekkes aovend (lees lekkes t' aovend) = van avond, deze
avond.
- WTT - 2017 - ‘Lek’ lijkt een verkorting van ‘gelijk’, ‘ongeacht
welke’.

Afbeelding uit het 'Tilburgs Leesplèngske' dat in 1997 door de
Stichting Tilburgse Taol werd samengesteld en uitgegeven. De
illustraties zijn gemaakt door Jan van de Wiel.
lèksteel,
lèkstòk, lèkstêel
zelfstandig naamwoord
- Informant Ad Vinken; bep. snoepgoed, in steelvorm, dat al likkende wordt geconsumeerd
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - zuurstok, kermistraktatie
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Van ons oopoe krêege we meej de kèrmes en dubbeltje vur ene
leksteel (180707). –... voor een zuurstok.
- Stadsnieuws
Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Zonder
lèksteel hamme gin kèrmes gehad. (240310)
Schilders -
Mar ik vonnet wèèd zat lôope vur ene lèkstòk òf ene schar. (Ed
Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009)
- WTT - 2012 -
Op het 'Tilburgs leesplèngske' komt voor: lèkstêel; het naglijderteken
(^) is terecht. Het gaat om een zachtlange ee.
N.B.
Geen naglijder; de 'ee' is zachtlang; volgens - WNT - meervoud: stelen
- Enquête
over
‘Je favoriete Tilburgse woord’ op Facebookpagina ‘Je bent een echte
Tilburger als...’ maart 2013 -


Prentbriefkaart ter promotie van de 'Jaozeetie' (zie dat lemma).
Afbeelding: facebook.com/dejaozeetie, 2019.
lèktuutje
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - stroopsoldaatje
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lèktuutje zelfstandig naamwoord - stroopsoldaatje
lèllepôote
werkwoord;
alleen de infinitief wordt gebruikt:
hulpeloos
liggen, + te
ligge
te lèllepôote - op apegapen liggen, naar adem snakken
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Hij is zo muug: hij leej gewoon te lèllepôote - hij is
uitgeteld (151006)
- Enquête
over
‘Je favoriete Tilburgse woord’ op Facebookpagina ‘Je bent een echte
Tilburger als...’ maart 2013 -

- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LELLEBEENEN - lillebeenen (overal in Brab. en -
Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - )
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks
(1992) - lèllepòòte ww - stuiptrekken
lèmde
persoonsvorm
lijmde
verleden tijd van 'lèème', met vocaalkrimping
lèmke,
lèmpke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
lampje
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'en ze hangen lempkes'
...ware
grootheid moete mee 'n lempke zuuken... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet
Heerkens svd; ’n Staandbild in Baozel’; feuilleton in 4 afl. in de
Nieuwe Tilburgsche Courant 20-5-1939 – 17-6-1939)
Ik hè de [kerst]verlichting gezien; 't was crimmeneel!... "'n Laon
van licht" noemen ze 't. Mar dan toch 'n laon mee kaol plakken erin,
want er hangen nie overal lempkes. Ik docht irst, dè ze 'r nie genog
bij mekare hôn kunnen vènen - er hangen er wè - mar laoter zè'k te
weten gekomen dè't-er meer aachter zit. De winkeliers, bij wie gin
lempkes vur d'r huis hangen, hebben straf. Gin lempkes hebben
beteekent naa in de Heuvelstraot ongeveer 't zelfde as op school in
den hoek staon. (Kubke Kladder; pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe
Tilburgsche Courant; Uit ‘t
klokhuis van Brabant 7; 30-11-1929)
- Cees Robben -
de lempkes langs de Lieve Vrouw (19600715)
- Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014)
- “…was er zonne man, zon man van et gaslicht òngestèld meej zonne
lange stòk meej zon lèmpke veur derin, petrollie, hè, en knoetje in
meej bronnollie èn dan gingie saoves dieje lantèère veur in dè gòtje
steeke, de lantèèren ònmaoke.”
Klik hier om dit bestand te beluisteren
Den kerststal mee zôn lempke d’rin/ had ons pa ôot èùtgezaogd./
Èùt triplexplaot, ge wit dè wel./
En dè waar hêel geslaogd. (Jos Naaijkens; ‘Et Kèrstklêed’; CuBra,
ca 2005)
Cees Robben:
'de lèmpkes langs de Lieve Vrouw'
Henk van Rijen - kèk tòch es wènne strêûp lèmkes èn vlègskes!
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lèmkes kèèke (de klèènmanne saoves meej de kèrmes)
- Stadsnieuws
Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - De
klèènmanne meugen êenen aovend meej nòr de kèrmes lèmkes kèèke.
(200509)
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 lamke (blz. 28)
lèmmert
zelfstandig naamwoord
- WBD -
III.2.1:271 'lemmert' = lampenpit
lèndenbôom
zelfstandig naamwoord
de
Lindeboom (op de Heuvel te Tilburg) (Tilia) (wsch. 8 eeuwen oud) [al
vele jaren geleden gekapt]
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - de lèndebôom
- Cees Robben -
De blaoikes van den lendenbôôm... die hebben veul
geheurd... (19540522)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
71 04 15 - Onder d'n lèndenbòòm…
-
Irst hamme den aawe lèndenbôom. Dè waar ôot ene grôote, schôonen
bôom, ak de teekeningen èn footoos maag geleuve. (Tillie B.:
pseudoniem van Nicole van Wagenberg; uit een column van haar website
‘Tilburgs Taolbuuroo’, 2012)
-
Op Den Heuvel is deeze week ene nuuwe lèndenbôom geplaant. (Tillie
B.: pseudoniem van Nicole van Wagenberg; uit een column van haar
website ‘Tilburgs Taolbuuroo’, 2012)
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 lèndenbôom - linde
- WBD -
III.4.3:140 lèndenbôom - linde (Tilia), ook genoemd: lènde
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
mannelijk lendenboom d.i. lijndenboom - lindeboom
- WNT - LINDEBOOM zelfstandig naamwoord mannelijk Mnl. lindeboom; uit LINDE en BOOM. Daarnaast
LINDENBOOM
waarin 'linden' soms als bijvoeglijk naamwoord zal bedoeld zijn.
lènderiem
zelfstandig naamwoord
- WBD -
(Hasselt) rugriem (riem over de paarderug, die aan beide zijden de
strengen draagt)
lèngte
zelfstandig naamwoord
lengte
uitdrukking De lèngte krèège - de gelegenheid krijgen
lènne
zelfstandig naamwoord /bijvoeglijk naamwoord.
linnen
- WBD -
II.4. p. 868 –
puur linnen (lijnen): puur linne, K 183 (= Tilburg) ;
puur lénne, K 183 (= Tilburg) ;
zuiver linnen (lijnen): zèùver linne, K 183 (= Tilburg) ;
zèùver lénne, K 183 (= Tilburg) ;
linnenweefsel: het type (...) linne wêefsel, K 183 (= Tilburg)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord lenden d.i. lijnden - linnen
zelfstandig naamwoord o. lennen, d.i. lijnnen - linnen
Lènshaajke
toponiem
Lijnsheike
('t)
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - ''t Linshaaike'
- Interview Van den Aker (1978), transcriptie door Hans Hessels (2014)
- “…èn van Tilburg aaf kwaam et tòt hier op de Lènshaajke, zak
zègge…”
Klik hier om dit bestand te beluisteren
- Audioregistratie 1978 - …asse dan beurden, hi, dan ginge ze aatij en
paor borreltjes vatte bij dingen, hi. Daor in de Koejstraot op
diejen hoek, daor den dinge… bij den Engel, bij den Engel…Ik
hèb onze paa vruuger heure vertèlle, dan stond hier hilt Lènshaajke…
daor nèffe de Kraon hadde ok èrges en kefeej gelêûf ik, dan stond
hiiiilt Lènshaajke vol kruiwaoges!” (- Interview met Heikanters -
Transcriptie door Hans Hessels)
Lènsezijstraot
toponiem
Lijnsezijstraat
- Audioregistratie 1978 - …et Linsheike, van Jaonus Tuurlings…
Lènsezijstraot… waor naa die hôoge flèt stao, die hil hôoge, zèstien
hôog… (- Interview met Heikanters - Transcriptie door Hans Hessels)
lènt
zelfstandig naamwoord
lint
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916
- "lent - een touw of teugel, waarmede den boer zijn paard
ment"
- A.J.A.C.
van Delft - Een boer rijdt "zen pèrt mee een lent en haauwt bij het uitwijken
hot (rechts) of aar (links) aon". (Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger
Dagen afl. 110; 20-04-1929)
- WBD -
kordeel (enkele band die aan de loenje wordt vastgemaakt boven de
schoft van het paard)
- WBD -
(Hasselt) lijnt (de enkele band van leer of touw die aan het
paardehoofdstel is vastgemaakt)
- WBD -
(hs K 183) - touw, teugel waarmee de boer zijn paard ment.
- WBD -
krèùslènte- ploeglijn (het leidsel van het paard dat gebruikt wordt
bij het ploegen)
- WBD -
'meej ènkele lènt vaore', (Hasselt) 'meej en lènt laaje' –
leiden (van een paard) met een enkele lijn
- WBD -
'voermanne meej twee lijste', (Hasselts) '... meej tweej lènte'
- leiden (van een paard) met een dubbele lijn
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LENT v. - lijn waaraan het paard loopt; -t zoals bij pent, néét
(nieuw), enkelt, wegt. 'Lijn' in de zin van 'streep' luidde als in
ABN.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
vrouwelijk lent (d.i. lijnt, zoals bij Brabantius) - lijn,
leidsel.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LENT zelfstandig naamwoord o.- bij landb.: lang leizeel dat in 't bebouwen
van het land gebruikt om de werkossen of peerden te geleiden.
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lènt zelfstandig naamwoord - leidsel, lint
- WBD -
III.1.3:133 'linten' = lange linten van een schort; ook; 'binders'
- WBD -
III.1.3:133
'gatlinten' = korte linten van een schort; ook 'bindels' of
'gatbanden'
lepiene
zelfstandig naamwoord
lupine,
hop
- WBD -
I:1417 hop:
'ləpienə', 'bontjes'
lèpke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
lapje
verkleinde vorm
van 'lap', met umlaut
- Cees Robben -
men lepke grond (19830401)
- Ons moeder heej vruuger hil de femilie vurzien van ‘nne kèrstman.
Ze mòkte die van vilte lèpkes. D’r zaate vèkskes in om de
kèrstkaorte in te stoppe. (Jos Naaijkens; ‘De kèrstman die mar nie
vol kwaam’; CuBra, ca 2005)
Der waar niks te krèège, gin lèpke ketoen veur un jurkske, ginne lap
stof veur un ordenteluk jaske. (Lodewijk van den Bredevoort –
pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
Ik heb
van aaw lepkes en houtwol nog pupkes gemokt. (Lodewijk van den
Bredevoort – pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel
trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - óp zêûme nao èn en klèèn lèpke (HM'70) - bijna klaar
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "Jan Lepkus - de arlekijn bij de oude gilden"
- WBD -
III.3.1:307 'lapje (lepke)' = snipper (strook papier of stof)
- WBD -
III.1.3:18 'lapje' = vod
lèppe
werkwoord, zwak
drinken, vooral van
thee door vrouwen onder elkaar
- Cees Robben -
Lept toch nie zôô, zuipschuit... (19731005)
- Cees Robben -
En dan gaon we bij oma’s thee-leppen... (19640228)
lèpschèùt
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - iemand die de hele dag door koffie of thee drinkt
lèpvölle
zelfstandig naamwoord
- WBD -
moederloos veulen, ook 'lèpvulle' genoemd
- WNT - LEPLAM - een lam dat men met vreemd zog opvoedt, oplept, zegt men in
Gelderland.
lèrke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
leertje,
stukje leer
- Cees Robben -
’n lerke in de kraon [tegen het lekken] (19680816)
Henk van Rijen - er lèrke leej en laojke lêeger - het leertje ligt een laatje lager
lèrske
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
laarsje
verkleinde vorm
van 'lèèrs', met vocaalkrimping
- Dialectenquête 1876 - lerske
- WBD -
III.1.3:221 'laarsje' = halfhoge damesschoen met knopen opzij
ook:
'knooplaarsje'
lèsje
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
- Van Dale -
lestje - het laatste tikje (bij een kinderspel)
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "lesje spelen (krijgertje)"
- A.J.A.C.
van Delft - Hoe heerlijk onschuldig staat daar tegenover het "lesje doen" of "gevangetje".
Een vlot elkaar na loopen en als men elkaar bereikt had een tikje
geven, waardoor de "getikte" het contraspelletje ging vertoonen. Wie
het "lest" tikte, was ditmaal ook het best af. (Nwe Tilb. Courant;
Van Vroeger Dagen afl. 104; 16 maart 1929)
lèst
zelfstandig naamwoord
lijst
- WBD -
ötmeutelende lèst, ötgemeutelde lèst (II:1051) - uitmeutelende/uitgemeutelde
lijst (v. een geweven stof); ook slèèchte kaant genoemd
- WBD -
lèst (II:911) - zelfkant; ook: zèlfkaant of kaant genoemd
- WBD -
(II:2797) 'lést' - bovenbouw van een karbak
lèst(e),
list(e)
bijwoord
op de laatste plaats; van tijd:
onlangs
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 (blz. 35) lòtst, lèst, list
(van 'laot' met vocaalreductie)
- Dialectenquête 1876 - hij is den leste
- List
waarde gij de lèste, - Laatst was jij de laatste.
- Cees Robben - ’t Is kazzjewêêel die kiep van mèn.../ zô zörgt ze vur
de Paose.../ ’t Is de leste van den tôôm.../ En asse lee.... dan
staose... (19550312)
Uitdrukking
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - óp et lèst lôope - de bevalling voelen naderen
-
2020 - Wanneer er gesproken wordt over een vervelend kwaaltje: - dè
ha onze paa op zen lèst ôok! (Zegsman dhr. Hessels (1931-2006).
►Volledige bron:
KLIK HIER
- Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - - lèst bijvoeglijk naamwoord - laatst; de lèste Mis
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEST bw. - laatst, Frans: dernier; bw. onlangs
lèste
werkwoord, zwak
- WBD -
(III.3.2:52) lèste, ook lèsje speule = krijgertje; ook gevangertje
lèster,
lèèster
zelfstandig naamwoord
lijster
(Turdus)

Turdus viscivorus - grote lijster; afbeelding uit
Naumann
Luister
naar het geluid van de grote lijster (turdus viscivorus)
Luister
naar het geluid van de zanglijster (turdus philomelus)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LIJSTER (uitspr. lestər) -
zelfstandig naamwoord v. en niet mannelijk Frans: grive - lijster
lètje
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
latje
- WBD -
rietlatjes, rietlètjes (II:982) - rietlatjes (v.d. rietkam)
- WBD -
lètjes, krôonlètjes (II:1032) - kroonlatjes; ook:
kroonspèèle
|
Naar
het begin van de pagina
Inhoud Woordenboek Tilburgse Taal

CuBra Home
|
|
leugenèèr
zelfstandig naamwoord
leugenaar
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'leugenaer'
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - tis ene leugenèèr dieter wè afdoe ('76) - gezegd als men vindt
dat iemand overdrijft, of bij twijfel aan de echtheid van zijn
verhaal.
Henk van Rijen - leugebist, liegebist
- Karel de Beer; Tilburgse bijnamen (2000) - Hein de leugenèèr = Hein de Groot (41)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEUGENÈÈR zelfstandig naamwoord mannelijk - leugenaar (zoowel van vrouwen als van mannen)
lèùk,
lökske
zelfstandig naamwoord
luik
leune
werkwoord, zwak
leunen
lêûper,
lôoperke
zelfstandig naamwoord
vogelkooitje
van klein formaat, dienend om een gevangen vogeltje stiekem te
vervoeren (bijvoorbeeld onder de jas)
- WNT - LOOPER (II) 21) - In Z.-Nederl. bij vogelvangers. Lange kooi die aan
een draagstok, en waar de lokvogels in zitten, of waar men de
levende vogels in zet die men vangt.
lêûpes
zelfstandig naamwoord
lopens
- WBD -
een half hond (oppervlaktemaat)
- Verhoeff:
morgen (0,99 ha) = 6 lopens/hond (van 0,165 ha)
roede (à 33,06 m2). Zie ald.
-
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - 'leùpes' zelfstandig naamwoord - lopens (oppervlaktemaat)
- A. Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - leupese, lopsel, loopsaat - bep. landmaat (Meierij,
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899))

'Dreigend
onweer boven de Hudson' - schilderij, 19e eeuw; kunstenaar onbekend
lèùplocht
zelfstandig naamwoord
zware
bewolking
- Wè
ist tòch en lèùplócht: der kómt rèège. - Wat is er toch een
zware bewolking: er komt regen.
- WBD -
III.4.4:14 'luiplucht' = lucht die onweer voorspelt
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Ziede die lèùplocht, et zal naa gaa gòn rèègene - Zie je die
donkere wolken, het zal nu vlug gaan regenen (270408)
-
Cees Robben:
'Kek is wèn luiplocht; jè, 'thaauwt er om det rèègent'...
(130985)
-
Cees Robben:
'Sjonge,sjonge.. drie daoge luiplocht.. en de spurrie is wir naor
de kloôte' (151071)
- WNT - LUIPEN - van dezelfde basis lû- als loeren en luimen;
verwantschap met gluipen en misschien met sluipen is niet
onaannemelijk. Met valschheid en baatzuchtige en boosaardige
bedoelingen kijken, loeren, gluipen.
lèùpôog
zelfstandig naamwoord
luiper,
gluiper(d)
lèùs,
löske
zelfstandig naamwoord
luis
-
2020 - Biologieles: - en vlôoj is en zèùver bisje…et heej gin lèùs!
(Zegsman dhr. Hessels (1931-2006). Volledige bron:
klik hier
als metafoor
voor armoede
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'die hadden gin lùis'
- Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - - 'lùis' zelfstandig naamwoord - zò èrm as ’n lùis
- Pierre
van Beek – Om iemands welstand uit te drukken houdt men er in
Tilburg ook een paar kernachtige uitdrukkingen op na. Zo zegt men
van iemand bijv. dat "hij geen luis heej om dood te trappen", wat
betekent, dat hij heel arm is. "Geen luis in de mars hebben"
betekent hetzelfde en wanneer iemand "zô hard is as 'nen spijker op
z'nen kop" dan is het met zijn materiële welstand al even erg
gesteld. (Tilburgse taalplastiek 14 Nieuwe Tilburgse Courant –
dinsdag 23 mei 1950)
- èn
hij heej ok nòg es gin lèùs om dôod te nèèpe ok nie. (Uit: F. van
der Meer, Ferry van de Zaande, verhalen van een echte Tilburger,
2010.)
andere metaforen
- Pierre
van Beek - Hij voelde zich in die functie zeer op z'n gemak "als 'n luis op 'n
zeer hoofd." (Nieuwe Tilburgsche Courant; Tilburgse Typen afl. XIII; 28
maart 1958)
- Cees Robben - Vruuger zaate in de luis... En naaw vort in de neeten
(19721208) [De prent gaat over de kosten van het sinterklaasfeest;
na de tekst van Robben is een gedrukte ‘Voetnoot’ toegevoegd: ‘Luis
moet men verstaan als kinderen. Neeten staan hier voor
kleinkinderen.]
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - hij liegt dètter de lèùzen óp zene kòp van barste (Pierre van Beek - Tilburgse Taalplastiek '71)
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - irst vangen èn dan knippe (Daamen, Handschrift 1916)-de huid niet verkopen, voordat..
(Men kan luizen pas doden nadat ze gevangen zijn)
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - zó vêeg as en lèùs óp ene kam (Pierre
van Beek - Tilburgse Taalplastiek '73) - in doodsgevaar
(variant: as en vèèreke óp enen bak: een mestvarken)
leut
zelfstandig naamwoord
plezier,
koffie
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere
saawelèèrs (7de perbeersel, 1996) - en tas leut - een kop koffie
- WBD -
III.1.4:188 'leut' = vermaak; 191 'leut' = vreugde ;'leutig' -
vrolijk
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - leut (= pleizier) (krt.99)

Kaart uit:
A.A. Weijnen, Onderzoek
naar de dialectgrenzen in Noord-Brabant; 1937 
- Cees
Robben -
Ik lèèfde louter vur de leut.. (19600415)
- Cees Robben -
Luste ôôk ’n bekske leut... koffie lut... (19870213)
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - leujt zelfstandig naamwoord , plezier, koffie
Str.
leut (2:54)
- WNT - LEUT (II). In min of meer platte taal in Holland een naam voor
koffie in 't alg.
leute
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - drinken; kòffie leute
leutere
werkwoord, zwak
leutere
- leuterde - geleuterd
1. plassen,
wateren (inz. in de broek)
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916
- "hedde nie in oe broek geleutert (p....)?"
- WBD -
III.4.2:38 leutere - ook: 'zeiken', 'pissen', 'plassen'
- WBD -
III.1.1. lemma urineren - Tilburg
- C. Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LEUTEREN
onov.ww 3) langzaam een plas doen, speciaal: in zijn broek pissen.
2. praten, en wel
onsamenhangend of onzin verkopend; tijdens carnaval: tonpraten,
sauwelen, in wedstrijdverband (òpperleuterèèr worden)
- Cees Robben -
Ik leuter m’n lieke (19570713)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
77 12 15 - 'n Zaoterdag gaon ze vur 't Karneval / Aon 't leutere en
aon 't blère / Alles op z'n Tilburgs, zó plat as mar kan / Kèk,
zóiets dè heur ik naa gère.
- Èn nòr et leutere löstere,
dè doe’k ok gèère. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants
Dagblad Tilburg Plus; 2009)
-
Witte gullie dètter in Tilbörg ene Tonpraotakkedeemie is? Wòr ge
kunt leere leutere? (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants
Dagblad Tilburg Plus; 2009)
- C. Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LEUTEREN
onov.ww 2) onverstandig en onsamenhangend
praten in een laag tempo;
3. Andere betekenissen
- WBD -
III.4.4:248 'leuteren' = rammelen
- WBD -
III.4.4:317 'leuteren' = loszitten; ook 'uitleuteren'
- C. Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LEUTEREN
onov.ww 1) loszitten, door slijtage losraken, vooral in verbinding
met 'uit-', bijvoorbeeld van een slot;
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zwak
werkwoord intransitief luiteren -leuteren - 1) het onvaste uitlopen
van draaiende tollen; 2) urineren.
leuterèèr
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lijzig prater, tonprater
- WBD -
III.1.4:161 'leuteraar' leegloper
- WNT - LEUTEREN – 2) onvast, onzeker zijn, verslappen; 3) aarzelen,
weifelen; 4) talmen, treuzelen; 5) haperen; enz.
LEUTERAAR - treuzelaar
leuw, luwke
zelfstandig naamwoord
leeuw
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 verkleinde vorm leuwke
- Dialectenquête 1876 - leuw
- Cees Robben -
Meej den leuw in ’t blazoen (19580308)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 04 15 - En leuwen in d'r kooien / Daor waren ze net stukken vlèès
/ Bij aon 't binnengooien. / "Pa - zee de klène - wörom wordt / Dè
vlèès hier zò gegeven? / Gij zelf serveer 't aaltij fèn / Soms
staotig overdreven.” / "lk zet 't eten netjes neer, / De oppaassers
die gooien / Mar daor is 'n goei reeje veur: / 'ne Leuw die gift gin
fooien."
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
mannelijk - leeuw.
leuwèèrk,
leuwerik
zelfstandig naamwoord
leeuwerik
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEEUWERK zelfstandig naamwoord mannelijk - leeuwerik,
Frans: alouette
- WNT - LEEUWERIK, leeuwrik, leeuwerk(e)
►
Dossier
Leeuwerik - Brabantse namen, dialectkaarten, afbeeldingen - citaten

-
H.A. Sterneberg s.j., Een Busselke Braobaansch, uit: ‘Aon m’nen
geburtegrond’, 1932 -
Heurde d'n leuwèrk wel,/ hoe hel hi zingt...
- Piet
Heerkens: ‘Oproep’. In: De kinkenduut, 1940 -
Dörom roep
ik al de vinke, leuwerikke, wielewaole, meeze, kneuters, naachtegaolen, al wè hier in Brabant piept, al wè neuriet, kwaokt en kriept, om mar hardop mee te zingen, blij te zijn en rond te springen
in den lieven Heer z'n boome
- Leo
Heerkens, ‘Op m’n bene’. In: Piet Heerkens, De knaorrie, 1949 -
lijk den leuwerik fladdere, zeile, vliege naor 't luilekkerlaand,
smelten in den zonnebraand
-
Zoo tob ik, gekooide kenaorriepiet,
swijls de leuwerik de locht in schiet... (Piet Heerkens, ‘De
knaorrie’. In: De knaorrie, 1949)
-
Pas wakker worren as ge de leuwerik heurt tuureluure terwijl ie hoog
in de lucht z'n rondjes draait… (Tontje: ‘Op m’n eend’je’ – in:
Goirle, 1974)
-
In de hagen botte 't jonge leven... een dalende leeuwerik spiraalde
tierelierend naar beneden, en een verborgen merel zong met
overmoedige levenslust... (Cees Robben, ‘Maria, dè been van Anna’s
moete geneze’; in: Robben en rooms, 1981)
-
Den daauw laag as purpere pèrels
te fonkele over de waai;
in ut hout sloege vinke en mèrels
en de leeuwerik schoot ut de haai. (Jodocus (Jacques Stroucken),
‘Daauw-trappe’. In: Toemet-hooi, 1993)
-
‘Ziede dieje leeuwerik, hôog vliege die jé, heej daor springt enen
haos weg, zaagde gullie dè knèèn in zen hol schieten?’ (Lodewijk van
den Bredevoort (Jo van Tilborg): Kosset den brèùne eigelek wel
trèkke? Jeugdherinneringen van een gewone volksjongen, deel 2, 2007)
- WBD -
III.4.1:164 'leeuwerik', ook: 'tureluut, 'tuutuut' of 'strontpikker'
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
mannelijk - leeuwerik
lèùzepadje
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
scheiding
in het hoofdhaar
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Ons moeder kamde bij mèn en schôon rèècht lèüzepadje
(140107)
- Paul Spapens et al; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol
(2004) - scheiding in het haar
lèùzetèùmel
- Pierre van
Beek – Wa zèède gij tòch ene lèùzetèùmel (tot iemand die de
eenvoudigste dingen nog verkeerd doet) Herkomst onbekend (Tilburgse
Taaklplastiek 174).
- WTT - 2017 -
mogelijk samengesteld uit het denigrerdende 'luis' - vergelijk
'luizig', en 'tuimelaar' in de zin van 'potsenmaker', zie - WNT - lemma
Tuimelaar I.1.
lewaaj,
lawaaj
zelfstandig naamwoord
lawaai
- Piet van
Beers:
OP DIEET
Men vrouw zeej "Ak jouw liet betije
dan aate,wèl vier sneeje op.
Lèt tòch 'n bietje op oe èège,
ge hèt tòch al zonnen dikke kòp."
Ik krèèg
smèèrges naa nòg mar tweej sneekes.
Êen, dun beleej meej dreuge ham.
't Aander moet ik mar besmèère
meej van dieje zuure Prèùmezjam.
Smiddags
krèèg ik aanderhalven èèrpel
meej unne flinke scheut lawaai.
Den êenen dag 'n maoger lèpke.
Den aanderen dag 'n harde aaj.
lewaajsaus, lawaajsaus, lawaaisaus
zelfstandig naamwoord
- Ed Schilders - 8 mei 2019 – Lewaajsaus (lawaaisaus) is
strikt genomen geen dialect. In het laatste
kwart van de 19de eeuw wordt de aanduiding in kranten nog
algemeen gebruikt voor een saus die is samengesteld uit het kooknat
van aardappelen waaraan bij gebrek aan vet, smaak en kleur, mosterd
en azijn werden toegevoegd, of een van beide.
Frans Fransen, Muk de drakendoder, R.K. Jongensweeshuis, Tilburg
1940. Illustraties van Carl Storch
‘Daar kwamen de dwergen aandragen. ’n Hele terrine vol soep voorop…
… Toen volgden aardappels met lawaaisaus, grote bonen en elk ’n
kippepoot. Dat was kostje!!’


|
Receptuur
- WNT - geeft in lemma ‘Lawaai’ bij ‘lawaaisaus’: eene saus van
meel, water, azijn en een weinig vet door elkaar gekookt, door de
armen over de aardappelen gegeten.
-
Een nog wat armere variant vinden we in de Nieuwe Tilburgsche
Courant van 26 januari 1896:
Een meerder gebruik van bier zou op eenige ontluiking van welvaart
kunnen wijzen, doch dit geldt zeker niet van azijn, die in niet
geringe hoeveelheden de zoogenaamde lawaaisaus helpt
genietbaar maken.
-
Dat mosterd het hoofdbestanddeel was, wordt bevestigd door een
advertentie uit 1902 waarin het honderdjarig bestaan van Zaansche Mosterd wordt aangekondigd in de Leeuwarder courant van 18
februari 1902.
Wat de humor is in het leven, is de mosterd by den maaltyd, hetzij
gemengd in een smakelijke saus by een fijn gerecht, hetzy in de
“lawaaisaus” by de aardappels der armen.
-
In het lemma ‘lawaaisaus’ schrijft Boekenoogen in De Zaansche
Volkstaal (1897): ‘Een soort van saus, die door de arme
bevolking over de aardappelen gegeten wordt. Meel, water, azijn en
een weinig vet door elkaar gekookt.’ En: ‘Het woord ‘lawaaisaus’ is
ook elders gebruikelijk, bijvoorbeeld in Holland en in Overijsel.’
-
Meel als ingrediënt werd al eerder genoemd:
Lawaaisaus. Water- en meelsaus met mosterd. (Noord en
Zuid; taalkundig tijdschrift voor de beide Nederlanden, ten behoeve
van onderwijzers, jaargang 3, 1880.)
-
In het begin van de 20ste eeuw prijst een anonieme
journalist margarine als vervanger van lawaaisaus:
De veel geringere prijs van de margarinesoorten dan van natuurboter
heeft dit zoo uitstekende voedsel gebracht onder het bereik van
duizenden, die zich vroeger moesten behelpen met wat vet of wat
“lawaaisaus”. (De Grondwet, Roosendaal, 23 juli 1905.)
Armeluisvoedsel
‘Lawaaisaus’ wordt zonder nadere aanduiding van de ingrediënten tot
in de 20ste eeuw vaak gebruikt om aan te geven dat we te maken
hebben met het voedsel van de allerarmste mensen. Zoals in dit
fragment uit Recht voor allen (Amsterdam, 9 juni 1883) -
Is het maal van aardappelen met
lawaaisaus een sprookje uit vroegere dagen? Wie kan zijn kindren
voldoend voeden bij een loon van f 12. —? En twaalf gulden is een
loon, dat de meesten doet watertanden!
Een opsomming van drank en voedsel
voor de arme mens kwam ik tegen in de Provinciale Overijsselsche en
Zwolsche courant van 23
juni 1893, met daarin de bevestiging van de oude receptuur maar ook
een variant die ‘troet’ werd genoemd, en vooral van de armoede die
bij de armsten op tafel stond;
Op vele plaatsen geen drinkbaar water: bier zoo niet zeer duur, dan
slap en slecht, wijn onbetaalbaar. Blijft voor den minderen man
over: cichoreinat dat koffie voorstelt — en de nationale voor hem
bovendien met foezel en andere ingredienten vervalschte jenever.
Daarnaar grijpt hij, als menigen dag, een maaltijd van aardappels
met “lawaaisaus” (azijn met mosterd) of van “troet” (meel
met water) die hem bij zwaren arbeid flauw en wee maakt.
In het Sociaal weekblad (1
januari 1890) lezen we:
Wat eet de werkman? hoe voedt, hoe
kleedt hij zich? hoe woont en slaapt hij? Wat hij eet, kan ik u
zeggen: slechte aardappelen met zoogenaamde lawaaisaus, meel met
water en wat azijn, kool (roode en witte), slechte rijst, slechte
erwten, dikwijls slecht brood, hoewel dat beter wordt, dunne melk
(hoewel niet als afzonderlijken drank, alleen met de koffie, die
geen koffie is). Vleesch wordt eenvoudig niet gegeten.
Koude drukte en bombarie
In de 20ste eeuw krijgt ‘lawaaisaus’ ook andere
bedoelingen, en wel als metafoor voor zaken die met veel bombarie
gepresenteerd, zeg maar verbaal overgoten worden maar die op
zichzelf weinig voorstellen, bijvoorbeeld in Het nieuws van den
dag van 20 februari 1900 in een artikel over de ‘boerenkrijg’ in
Zuid-Afrika:
Het wil ons, met betrekking tot de jongste, met de bekende
lawaai-saus opgedischte Britsche overwinnings-berichten, voor
de Engelschen een bedenkelijk verschijnsel dunken, dat hun censuur
geen of nagenoeg geen vrijheid vindt tot doorlating der doorgaans
zoo sober en altijd juist gebleken berichten van Boerenzijde.
Tot in de Tweede Kamer, in een debat over het bankwezen:
Wat betreft de rede van den heer Teenstra in zake de Exportbank,
merkt spreker op, dat hij zelf zeker geen tegenstander is van
krachtige uitdrukkingen, maar alleen dan als zij argumenten
onderstrepen, niet als dergelijke uitdrukkingen argumenten moeten
vervangen. Nu had het veel van lawaaisaus met veel peper,
met hier en daar een aardappeltje. (De Maasbode, Rotterdam,
26 juli 1917)
Na de Tweede Wereldoorlog
Na de Tweede Wereldoorlog verdwijnt ‘lawaaisaus’ uit het algemene
taalgebruik. Het woord overleeft dan, zoals veel andere woorden, de
slijtage in het Nederlands dankzij de streektaal, maar niet altijd,
en zelfs niet overwegend, in de originele betekenis maar eerder in
nieuwe duidingen. ‘Lewaajsaus’ wordt dan betrokken op de bereiding
van vlees, of op de uitwerking van de toegevoegde ingrediënten,
zoals uien. Het afblussen met water van de vlees-jus met het
bijbehorende sissende geluid wordt dan gehouden voor de oorzaak van
‘lawaai’. Het toevoegen van uien wordt als verklaring genoemd van
dat lawaai, zij het via de spijsvertering en de darmen van de eter.
- Cor Swanenberg,
zegsman (april 2019): ‘Denkelijk is de term 'lawaaisaus' vooral door
de onontkoombare 'darmwerking' na de maaltijd met deze 'lekkernij'
in de wereld gekomen. Het betreft 'juinsaus' of 'mùlkejuinsaus', in
Helmond ook wel 'schreuwsaus' genoemd. Gebakken uien veroorzaken
vaak veel winderigheid.
Tilburgse bewijsplaatsen
1925 – Rubriek ‘Kees en Bart’ (ca. 1925; in Tilburgsche Post)
- 'matskoppen van aaw errepuls mee lawaaisaus'.
1950 - Pierre van Beek – ‘…en "lawaaisaus" is het afgietsel van de
aardappelen, dat vroeger in de arme gezinnen als saus gebruikt
werd.’ (Tilburgse taalplastiek 15, Nieuwe Tilburgse Courant
–5 juni 1950)
1968 - Pierre van Beek – ‘Vroom waren ze wel, die Tilburgse wevers
rond 1830. En arm misschien nog meer. Dat gold zowel voor de
thuiswevers als voor degenen, die op de fabrieken werkten. Een
dagloon van 75 cent per uur betekende al heel wat. Geen wonder, dat
het 's middags nogal eens vaak “aardappelen met lawaaisaus” was. Met
deze weidse sausbenaming camoufleerde de volksmond het water, waarin
de aardappelen (uit eigen hof) gekookt waren. (Nieuwsblad van het
Zuiden - 21 december 1968.)
1964 – Pierre van Beek – ‘... aardappels met "lawaaisaus", een
alledaags weversgerecht. Deze saus bestond uit niets anders dan het
water, waarin de aardappels gekookt waren. Ook sprak men wel van
“lawaaisoep” waarin het element water eveneens de hoofdrol speelde.
(‘Tilburgsche Taalplastiek’, Nieuwsblad van het Zuiden 24
juni 1964.)
1964 - Theo de Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door
Guido de Wijs
– ‘’t is vlees van den bakker (gehakt met veel brood)
mee lawaai-sju (17-08-1964) ['vlees van de bakker' werd ook gebruikt
voor 'worstenbrood']
2011 – Henriëtte Vunderink, uit: Tis de moejte wèrd:
Lewaajsaus
Op Vrèddag wier gin vlêes gegeete,
aanders didde en grôote zonde.
Ok zjuu öt vlêes môogde nie eete.
Daor is toen iets op gevonde.
Waoter in en pan gedaon,
waor ok kneut in was gegaon.
Dè wier saome dan gekokt,
èn dòrnao meej bloem gebonde.
Van vroomheid hak bepòld gin laast,
mar wè hèb ik Vrèddags dik gevaast!
Herinneringen
- Internet 2012 – 'Recept: Lawaaisaus nep-jus - doet me denken aan
mijn moeder die - als er geen vlees was, maar ze wel jus wilde
hebben, lawaai-saus ging maken. Klont margarine in de koekepan,
bruin laten worden, half maggiblokje en/ of fikse scheut ketjap
doorroeren en afblussen met water. (www.tournedos.nl/sauzen/)
- J.P. Stam-Dresselhuys - BRUINE BONEN MET LAWAAISAUS Grootmoeder
klopte een paar eieren in de juspan, schonk daar wat melk bij, liet
het aan de kook komen (het ei mocht schiften, vandaar ook de naam
kloddersaus) en bond de saus met aardappelmeel. Later spekvet en het
bruine bezinksel van spek er op. Hier worden aardappels bij gegeven,
gebakken spek en in de zomer sla. Uit de Achterhoek. (Oudnederlandse
streekresepten; 1980)
- J. Jobse-Van Putten - Het hoeft nauwelijks betoog dat men de
ideale saus vroeger niet gauw te vet vond. Aan puur of 'klaar' vet
kende men de hoogste waardering toe. Vooral bij de armeren was de
saus echter vaak niet meer dan 'lawaaisaus', ook wel 'oogjesvet'
genoemd... (Eenvoudig maar voedzaam, Cultuurgeschiedenis van de
dagelijkse maaltijd in Nederland; ; 1995) [zie voor 'oogjesvet' ook
Stoll en De groot hieronder bij 'lewaajsoep']
Synoniemen en aanverwante benamingen
‘Lawaai’ was niet de enige troost die de taal bood door armzalige
gerechten met een kwinkslag te benoemen.
- Haagsche slinger-om-de-trap. Tot nu toe niet verklaard. (Recht
voor allen, Amsterdam, 22-08-1887.)
- Houten schinken en margarine. Waarschijnlijk wordt de ‘houten ham’
bedoeld. Zeer algemeen. Eerder een ‘lawaaibenaming’ dan een
werkelijk gerecht. (Provinciale Drentsche en Asser courant,
03-09-1906.)
- Kattenburger lawaaisaus. Kattenburg was een van de armste wijken
van Amsterdam. (Recht voor allen, Amsterdam, 22-08-1887.)
- Kruiwagenpooten in het zuur. Tot nu toe niet verklaard. (Recht
voor allen, Amsterdam, 22-08-1887.)
- Lollemanstip. Mengsel van stroop, boter, melk en meel; wordt als
saus gebruikt. Tip is waarschijnlijk van ‘tippen’ ofwel ‘dopen,
soppen’. (Uit: Tweede lijst van Woorden en Spreekwijzen,
gebruikelijk in ’t Stadsfriesch. [Anoniem]. In: Onze Volkstaal,
jaargang 2, 1883.)
- Lollemansdoop. Een soort van
schrale saus, bestaande uit meel, water, azijn en een weinig vet
door elkander gekookt […] Synon. lawaaisaus. - De lollemansdoop
wordt door de arme bevolking over de aardappels gegeten als
surrogaat voor vet. (Boekenoogen, De Zaansche Volkstaal,
1897.)
- Mosterddoop. Een soort van schrale
saus, gekookt van meel, water, mosterd en een weinig vet, welke door
die arme bevolking over de aardappels genuttigd wordt. (Boekenoogen,
De Zaansche Volkstaal, 1897.)
- Slappe sloerie. Waterige soep. Zie lemma ‘Lewaajsoep’. (Provinciale
Drentsche en Asser courant, 03-09-1906.)
lewaajsoep, lawaajsoep
zelfstandig naamwoord
lawaaisoep,
met veel water aangelengde soep
- Van Dale XIe: lawaaisoep (dunne, magere soep)
- [Ons moeder] mòkte ooveral en fist van. Die deej waoter bij de
soep, èn dan zisse dèmme “Lewaajsoep” han. (Ed Schilders; Wè
zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009)
- WTT - 2012 - Het - WBD -
heeft 'lawaaisoep' uitsluitend opgetekend voor
Breda, en wel onder het hoofd 'Waterachtig voedsel' (III.2.3:3).
Tilburg wordt in dit lemma vertegenwoordigd met 'sloerie', 'slappe
sloerie', en 'slierp'.
- Claessens 2019 – zegsman, bericht aan Ed Schilders – Zoals ons moeder zei: ‘Als het maar
geen lawaaisoep wordt’, als ik vroeg of jij kon mee-eten.
Onderdeel van de gaarkeuken dan wel voedselbank
Bij gelegenheid van de opheffing van de ‘Centrale keuken’ in
Amsterdam plaatste Het Parool op 26 februari 1968 een
bericht met een opsomming van de gerechten die daar geserveerd
werden in tijden van honger en tegenslag.
- ‘TOCH mogen we volgend jaar wel met een tikje weemoed van de
centrale keuken afscheid nemen, want boven een bepaalde leeftijd,
heeft Amsterdam heel wat aan die keuken te danken. In de
hongerwinter van lang geleden verschafte die keuken duizenden de
enige warme hap, die ze nog kregen. Stamppot andijvie, stamppot rode
kool, stamppot suikerbiet, stamppot wortelen, aardappelsoep,
lawaaisoep, bruine bonensoep, ja het menu was wel een beetje
eentonig, maar we hebben er allemaal van gesmuld, mensen!’

- Cees Robben -
Prent van de week 28 juni 1974 (het
Nieuwsblad van het Zuiden)

Ed Schilders over deze prent van Cees Robben
Uit Slaoj meej aaj mee jèùn meej èèrpel - Aan
tafel met - Cees Robben - Tilburgs Prentebuukske nr. 9; 2008
We zien een pan met daarin een pollepel, en die pan staat onder een
kraan. En doordat Robben die pan daar en nergens anders heeft
neergezet, en omdat er uit diepe borden gegeten wordt met lepels,
weten we wat het hier aan tafel verenigde gezin aan het eten is:
‘lawaajsoep’. Lawaajsoep was de volksnaam voor soep die uit armoede
verdund werd met water. De tekst is daarop een wrang commentaar: we
zijn blijkbaar beland in een van die huishoudens waar het eten uit
noodzaak nogal magertjes is. Om het allemaal nog wat slanker te
maken heeft Robben ook nog eens een karaf met water op tafel gezet.
Net als bij ‘lawaaisaus’ duidt ‘lawaai’ erop dat het gerecht dan
misschien wel soep wordt genoemd maar dat dat sterk overdreven is.
Overigens, die pollepel (in de pan, in de prent aan de muur, in de
Prent van de week) is ook niet onbelangrijk. Van Beek vermeldt dat
verdunde soep ook wel ‘soep mee den heiligen pollepel’ werd genoemd.
Een verklaring voor deze uitdrukking heeft hij niet – behalve dat
het een schrale troost was. Ik denk dat het, in het dialect, soep
‘meej den hèllege pòlleepel’ was. ‘Hèllege’ komt van ‘heiligen’,
ofwel ‘wijden’. In dit geval is de pollepel echter niet door een
priester geheiligd met wijwater, maar door moeder de vrouw met water
uit de kraan.
|
► Dôope
Uit de kookboeken
- Internet 2012 - Sommige
mensen denken dat die soep lawaaisoep heet omdat er altijd uien of
bruine bonen in zitten. Daar ga je van winden. Maar als dat zo was,
dan had mijn oma die soep nooit lawaaisoep genoemd, want van dat
soort grapjes was ze niet gediend. Nee, lawaaisoep heet zo omdat je
die met een hoop poeha kunt opdienen, maar die eigenlijk niks
voorstelt – een soort herrie in de keuken, dus. En die soep stelt zo
weinig voor doordat je er restjes in gooit. (Menno Steketee -
nrc.nl/krant/)
- Fréderique
Mathilde Stoll en Wilhelmina Hendrika de Groot
- De heldere soepen of consommés
worden gemaakt van geurige, sterke, geheel ontvette bouillon van
vlees, wild, of gevogelte. (...) Voor huiselijk gebruik zijn deze
soepen te duur, te bewerkelijk en dikwijls ook niet voedzaam genoeg.
Om ze beter aan het doel te doen beantwoorden, neemt men minder
vlees, doet er meer vulsel in, laat men de eiwitvlokjes er in en de
vetoogjes er op, en kookt men het vulsel in de soep gaar. Zodoende
verkrijgt men een goedkopere, voedzamere, minder bewerkelijke, maar
troebele soep, die, al is de bewerking in hoofdzaak gelijk aan die
van de heldere, fijne soep, toch heel veel er van verschilt. (Uit:
Recepten huishoudschool Laan van Meerdervoort, 's-Gravenhage;
1948)
|
lèzzend-meel
zelfstandig naamwoord
lijnzaadmeel; in de volksapotheek bekend als purgeermiddel
- Cees Robben -
[Vrouw tegen dokter:] Hêêl oe lèzzen-meel en kalmoes/
saovieblad... kemille-thee/ höskes-lôôf en hoest-sjuup-sjuupkes../
Dingen... waor ie [de patiënt] niks aon hee... (19551217)
li
persoonsvorm
van lègge
legde
verleden tijd van lègge; hiernaast ook: 'lègde'
lichelek
bijwoord
lichtelijk,
allicht, enigszins
- C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- lichelijk, bw. lichtelijk, wat naar alle waarschijnlijkheid zal
gebeuren of wat op grond van ervaring te verwachten is: 't is
lichelijk wè - er gebeurt altijd wel iets.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijwoord lichtelijk - 1) gauw, spoedig, gemakkelijk; 2)
(hoogst-)waarschijnlijk, vermoedelijk.
licht
zelfstandig naamwoord
licht
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lichtèndonkere - schemering (< tussen licht en donker)
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - licht(e) zelfstandig naamwoord licht(en); Ge staot in de licht!
licht
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
licht,
niet donker
èùt
licht - klaarlicht, volop licht
- WBD -
III.1.4:354 'licht' = gemakkelijk
- WBD -
III.4.4:29 'licht' = zeer warm (van het weer), ook heet
- WBD -
III.4.4:235 'licht' = helder
licht-onneuzel-wicht
zelfstandig naamwoord
vrouw van lichte zeden
- Cees Robben -
’t waerelds licht-onneuzel-wicht (19610317)
lichvèèrdeg
bijwoord
Pierre van Beek - allicht, waarschijnlijk
Pierre van Beek - As alleman et doe, zal ik et lichtvèèrdeg ók doen.
Henk van Rijen - 'lichvèèrdeg' - lichtvaardig, allicht, gemakkelijk
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LIGTVAARDIG voor 'ligtelijk'. B.v. Ik kan het ligtvaardig toestaan,
dewijl het Mij niets kost. - Ik wil het ligtvaardig gelooven,
d.i. gaarne, ligtelijk gelooven.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijwoord - lichtvaardig
lichtwörm
zelfstandig
naamwoord
lichtworm
- WBD -
III
4,2:172 lemma Glimworm - De glimworm (Lampyris noctiluca) is een in
onze streken zeldzaam voorkomend en tot de verbeelding sprekend
insect dat op vroege zomeravonden licht geeft. Het mannetje heeft
lichtbruine dekschilden en vliegt, vaak in grote aantallen, op warme
juliavonden onder de bomen; het wijfje is ongevleugeld, lijkt op een
larve en kruipt over de grond. Beide hebben aan het achterlijf een
gecompliceerd fel geel lichtgevend orgaan. Ze worden 12 mm.
glimpworm – Middennoordbrabant
lichtworm – frequent in Tilburg
dwaallicht – Tilburg
pierworm – Tilburg
pier – Tilburg
lid
zelfstandig naamwoord
lid,
meervoud: leeje
- WBD -
et ónder de leeje hèbbe - (van een koe) aanstalten maken om te
gaan kalven
- WBD -
III.1.1:145 -lid', 'lidmaat' = lidmaat
- WBD -
III.1.1:159
'voorste lid' = vingerkootje
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - l:t, zelfstandig naamwoord o., lid; mv. 'lei', Brabantius 'leei'. (zie ook: 'leeje')
liebertèèt
zelfstandig naamwoord
vrijheid – uit het Franse liberté
- Interview met de heer De Kok (1978) – Èn toen zeetie (Jaon van
Aorendonk) van: “Bartje”, zeej, “Wörrom zèède gij bij den bond?” Ik
zèg “Vur men èège liebertèèt…
►KLIK HIER om de audiobestanden van dit interview te beluisteren
liege
werkwoord, sterk
liegen
liege
- loog - gelooge
- Informant Toine Raaijmakers -
Als men zich niet meer herinnert wat men wilde zeggen:
'Dan zalt wèl gelooge zèèn'
Pierre van Beek - "Hij liegt as 'nen houtraper" zegt men van
iemand, die er "ongegeneerd" op los liegt. Dus "liegt dat-ie zwart
zie", zoals Lowie van Dorrus Misters zei. Waarom het nu juist de
houtrapers waren, die om hun liegen berucht schenen, is ons niet
duidelijk. Wél weten we, dat het houtrapen of houtsprokkelen door de
arme bevolking in Tilburg vroeger méér beoefend werd dan thans..
(Tilburgse taalplastiek 2 Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 11
februari 1950)
- Gezegde: Henk van Rijen - liegen in kómmissie - buiten eigen verantwoordelijkheid: Ast
nie waor is, dan lieg ik in kómmissie.
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - hij liegt dètter de lèùzen óp zene kòp van barste (Pierre van Beek - Tilburgse Taalplastiek 1971) -
hij liegt dat ier barst
-
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - liege ww - liegen
liegebist,
leugebist
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - liegbeest, leugenaar
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - liegbist, leujgebist zelfstandig naamwoord - leugenaar
- WNT - LIEGBEEST - leugenaar
lieke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
liedje
verkleinde vorm
van 'lied'; samentrekking van 'liedeke'?
...allemaol
bekende aaw melodieën en kerkliekes... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet
Heerkens svd; De nuuwe kapelaon van Baozel, afl. 5; Nieuwe
Tilburgsche Courant 29-10-1938)
- Cees
Robben -
En de wend die fraozelt zuutjes,/ liefdesliekes in mun oor..
(19540612)
- Cees Robben -
’n Lieke zonder end... (19600715)
- Cees Robben -
Ik leuter m’n lieke (19570713)
- Cees Robben -
Zingt ’t spoeleke z’n lieke/ links klabots.. en rechts
klabak.. (19560630)
- Cees Robben -
Ze zingen ’n lieke.. (19590110)
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'de taol waorin liekes zat zitten'; 'heur ons lieken es aon'
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - zen lieke was kòrt mar goed
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 'zen lieke was kòrt, mar goed' (zin 90, blz. 99)
- De meense
wille daor tòch nòg aatij gèère en schôon lieke bij heure. (G.
Steijns; Grôot Dikteej van de Tilburgse Taol 2006)
òf ik vur heur en lieke wilde zinge... (Henriëtte Vunderink,
Bewaarschool, uit: Tis de moejte wèrd; 2011)
- Leo Goemans; Leuvens taaleigen
(1936) - LIEDJE -
li:kə
zelfstandig naamwoord o.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LIÊKE(N) zelfstandig naamwoord o. -lied, liedje,
Frans: chanson
liekesboek
zelfstandig naamwoord
liedjesboek
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LIEKESBOEK (met korte oe) zelfstandig naamwoord m., niet o. - liederboek
liekesmaoker
zelfstandig naamwoord
liedjesmaker,
componist?
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'liekesmaoker'
lienekenolie
zelfstandig naamwoord
linoleum
- Zaand wil haost niemand meer. De meensen worren vort zoo
grotsch dè z'oe nog nie meer zien staon mee oe zaand. Er Is geen
huisken zoo klein of daor lee vort van dè lienekenolie (linoleum)
in. ‘Uit het land der Brabantsche week’, Nieuwe Tilburgsche Courant
31-07-1930, door ‘W.v.M.’ = Willem van Mook.
lienieke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord van 'linie'
- WBD -
III.3.1:314 'linieke' = grens
lies
zelfstandig naamwoord
lis
Witt.
'lieze'
- WBD -
III.1.1:171 'lies' = knieholte
- WNT - VIII:2493: LISCH, in Z-Ned. ook les(ch) - ben. voor een hier te
lande in het wild aan waterkanten en in moerassen veel voorkomende
plant van het geslacht Iris, in het bijz. Gele Lisch, Iris
Pseudacorus.
lietenie
zelfstandig
naamwoord
litanie,
klaagzang
- 'De
Hasseltse Litanie'; vroeger een bekend volksliedje in Tilburg; het
begint met:
Tirres van Besouw zat in de hei, Viva brokken lorum
Daar maakte hij alle meskes blij. Viva brokken lorum
Voor de volledige tekst en verklaring
KLIK HIER
►
littenie
lieters
bijvoeglijk naamwoord.
een
liter inhoudende
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - liters, bijvoeglijk naamwoord liters: 'n literse fles - een fles die één liter
inhoudt.

lievenheeretietje
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
lieveheersbeestje
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "lievenheeretietjes - lieveheerebeestjes (Coccinellae)"
Blinkend lieven-
heeretientje,
glaanzend knöpke,
rood gelakt,
zwart getikkeld
keverkiendje,
och, wè bende gij
fraai gefrakt! (Piet Heerkens; uit De knaorrie,
‘Lievenheeretientje’, 1949)
- WBD -
III.4.9:170 'lieveheertietje', 'lieveheretietje', 'lieveheerhenneke',
'lieveherehenneke', 'lieveheerbeestje', 'lieveherebeesje'
Koenen
I (1872) maakt bij onze-lieven-heers-beestje de volgende opmerking:
Men hoort ook onze-lieven-heere-beestje. Dit komt daar vandaan dat
in de streken, waar deze en soortgelijke koppelingen gehoord worden,
de h niet wordt uitgesproken. Maar al wierd zij er gehoord, de n van
lieven dient behouden te blijven om der welluidendheid wille.
Piet
Heerkens svd - uit: DE KNAORRIE (1949) Blinkend lieven-
heeretientje, /glaanzend knöpke, /rood gelakt, /zwart getikkeld/
keverkiendje, / och, wè bende gij /fraai gefrakt!
Dossier
lieveheersbeestje
lieverij
zelfstandig naamwoord
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "mar wè kreeg ie op z'n lieverij (scherpe
terechtwijzing)"
- WNT - LIVREI - Kleedij waardoor zich een bepaalde categorie van personen
onderscheidt.
lieverleej
bijwoord
lieverlede
(alleen met 'van')
Cees Robben: van lieverleej begós et zôo te lôope
- WNT - VAN LIEVERLEDE - geleidelijk, gaandeweg, kalm, zonder overhaasting;
langzamerhand, allengs, beetje voor beetje

Dianthus
barbatus
lievermènnekes
zelfstandig
naamwoord, verkleind, meervoud
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - duizendschoon (Dianthus barbatus)
►snòffel
- WBD -
(III.2.1:425) lievermènnekes = duizendschoon, ook genoemd: snoffel
of boeresnoffel
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lievermènnekes zelfstandig naamwoord - duizendschoon
Bosch lievermènnekes - duizendschoon
Heuk Lievermannetjes (Br. O.) duizendschoon
ligge
werkwoord, sterk
liggen; ziek
of bedlegerig zijn
—
ligge - laag - geleege
in
tegenwoordige tijd vocaalrekking: hij leej
Onzen
oopaa leej al virtien daog. - Opa is al veertien dagen ziek.
Cees Robben: Waor wilde ligge? Lòt den hòf tòch ligge, Jan;
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - ónder diejen èèk ligge veul èèkels
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - ge hèt venaacht zeeker nie drêûg geleege (Daamen,
Handschrift 1916) - gezegd
tegen iemand die opvallend vroeg uit de veren is.
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - niks laote ligge as meulestëene èn gloejend èèzer
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - ligge ww - liggen; wordt dikwijls gebruikt in een andere betekenis.
ligger
zelfstandig naamwoord
- WBD -
(in de Hasselt) putzwengel (balk of paal die balancerend aangebracht
is in de gaffel van de putgalg)
- WBD -
(Hasselt) - legger, (bep. gewrichtsziekte bij paarden), ook
genoemd 'legger', 'gal' of 'klappees'
lighalle
zelfstandig
naamwoord meerv.
sanatorium
- A.J.A.C.
van Delft - "Zô'n
vuil stinkende sigret, waor ze 'n briefke veur de lighallen bij
moesse geve as ze verkocht wierre" wordt met graagte opgepaft ten
nadeele der gezondheid. (Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen afl.
109; 13 april 1929)
ligte
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - leegte
lije
werkwoord, sterk
lijden
- A.J.A.C.
van Delft - "'n Eerlijk hart moet wè lijden, zee Poeper de Lepper" klinkt het
bij verongelijkt worden. (Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen afl.
117; 5 juni 1929)
Cees Robben:
zen maog stao nòr et hóngerlije;
Henk van Rijen - 'Dè maa-k lèèje' - Dat hoop ik.
- WBD -
III.3.1:230 'lijden', '(gaarne) mogen, goed kunnen zetten, staan op'
= iemand graag mogen
lije - leej - geleeje
- WBD -
III.1.4:250 'lijden' = treuren; 261 'lijden' = idem
- WBD -
III.4.4:97 'lijden' = dragen (van ijs)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - st. ww. tr. en intr. - lijden
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LIJ(D)E(N) - ww, onoverg.
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lije ww - houden, lijden: 't èès lijdt; dè lij ik nie van jou
lijn,
de
zelfstandig naamwoord
- Paul Spapens et al; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol
(2004) - de spoorlijn die Tilburg doormidden deelt
likkisaon
samentrekking
leg ik eens aan; aanleggen in een cafeetje.
- Cees Robben -
En onderweege likkisaon... (19550716)
- Cees Robben - Prent van de week
20-04-1973

Getekende poster van een prent van - Cees Robben - in de kraam van marja
van Trier op boekenmarkt Boeken rond het paleis in 2022.
Ed
Schilders op CuBra over lillek
bij Cees Robben
lillek,
lilleker, lilluk
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
lelijk, erg, danig
Ze
han em lillek te pakke. - Ze hadden hem danig te pakken.
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - innen lilleke wènd
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'en lilleke woorden gezeej'
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
(Hondenshow)“Hij is nie lillik in z’n sôôrt, maar ’t sôôrt is
lillik.” (ook opgestuurd: 16-1-1975) (15-06-1963)
lillek
- Theo de Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido
de Wijs
- Meetoere bende ûnne lillikû drèver, dreiner! (feb. 1962)
lillek
- Cees
Robben -
D’n onrust is ’n lilluk ding (19651231)
- Cees
Robben -
Lillukke drèèn-ôôr diege-me-daor-staot... (19670603)
- Cees
Robben -
Van unne kreugel worde nog is lilluk ôôk... Daor krèède
grôôte neusgaoter van en lang èèreme... (19730330)
- Cees Robben -
Ik vèènet nie lilluk (19860516)
- Cees Robben -
Hoe meer dettie uit doe hoe lillukker dettie wordt...
(19781222)
- Gezegde: Pierre van Beek - As lillek zeer di, wè zóde gij dan en pènt hèbbe.
(Tilburgse Taaklplastiek 124)
Henk van Rijen - "gehòt is lillek" - wat je had, daar heb je niets
meer aan
Henk van Rijen - naaw, kzèè er lillek meej afgespannen -... er erg mee
ontriefd
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lillek in de luier, schoon in de sluier (ook
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - (180407)
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEELIJK (uitspr. leelək, lillək, Kemp.: lellək) -
lelijk
LILLIK
(2e lettergr. toonloos)- leelijk; in de Kemp. LELLIK
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lillek bw - lelijk, erg
Bosch lillek - lelijk, brutaal, erg (flink)
lillekerd
zelfstandig naamwoord
iemand met
een slecht karakter
- Cees
Robben -
Ik zeg: nèè lillukkerd... (19650402)
-
echter ook wel gebruikt om sympathie uit te drukken:
- Cees Robben -
En witte wè den lillukkerd toen zeej... (19671110)
- WBD -
onelegant paard, ook (in de Hasselt 'loeves' genoemd)
Henk van Rijen - plaaggeest, lelijkaard
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LEELIJKAARD zelfstandig naamwoord w-m- leelijke mensch
- WNT - LEELIJKERD, leelijkaard - 1) akelig, naar, beroerd wezen, beroerling
3) slecht, gemeen, naar persoon, schurk, booswicht
lillekers
zelfstandig naamwoord, meervoud; het enkelvoud wordt niet gebruikt
- in een uitdrukking met ‘trèkke’; ‘lelijke gezichten’ trekken, uit
angst of pijn; mogelijk het meervoud van ‘lillukkerd’ maar dit
enkelvoud is in de hier bedoelde betekenis nergens gevonden
- Cees Robben -
Kek-is wen lillukkers dè bluuike trekt... (19680223)
- Cees Robben -
Daor trekte gin lillukkers [een vrouw spreekt over een
‘moderne kraamkliniek] (19681206
lillep ôote
werkwoord, alleen infinitief
- Pierre van
Beek - Hij lag te lillepoten. - te stuiptrekken. (Nieuwe Tilburgsche
Courant;
Dialect en spreekwijzen; 10 januari 1959)
limmenaade
zelfstandig naamwoord
limonade
ook:
'liemenaade'
- Cees Robben -
Gift dan mar limmenade zeej...! (19661021)
limmeneere
werkwoord, zwak
- mogelijk uit het Franse illuminer, feestelijk verlichten
-
het
er goed van nemen;
de fijne meneer spelen.
- limmeneere
- limmeneerde - gelimmeneerd
Cees Robben:
Ik hèb aaltij goed gelimmeneerd;
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "ze limmeneeren mar dag in dag uit (de bloemetjes buiten
zetten)"
1965 - Een
banjermijnheer kan wel eens lopen te "limmeneren". Met dit werkwoord
duiden onze mensen aan het fijne mijnheer spelen, waarbij dan soms
op de achtergrond nog wel de gedachte meespeelt, dat het van
andermans centen gebeurt. (Pierre van Beek – Tilburgse Taalplastiek
23 - 02-01-1965)
1965 -
Reactie op het voorgaande -

A.C.
Hoogendoorn - brief aan Pierre van Beek - archief erven Pierre van
Beek
2007 - Wij mar
werken en aaltij ons geld hillemaol afgeeven en zij mar limmeneren,
waar et waor wij ons aon stoorde. (Lodewijk van den Bredevoort –
pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2,
Tilburg 2007)
2009 -
Piet van Beers – ‘1ste Lezing uit Lukas 15’: Z' n grotste
beezighèd was: Schönsmarsjeere/ èn daogelang fiste èn limmeneere.
(Spoeje doemmeniemer; 2009)
Piet van Beers – ‘Groeten uit Mallorca’: De jeugd gao dan flink
limmeneere... (Spoeje doemmeniemer; 2009)
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Hij is zondag wir goed wiste limmeneere - heeft de bloemetjes buiten
gezet
Mstr.
limmenere uit illimenere uit illumineren = feestelijk verlichten
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LIMMENEREN
onov.ww - uitbundig feestvieren en potverteren; verbastering van
'illumineren' - de feestverlichting ontsteken.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zwak
werkwoord intransitief (illumineren) - feestvieren en pretmaken (niet
zelden door halfdronken kerels in een herberg).
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - limmeneere ww - hevig vieren, tekeer gaan
Bosch limmenere - illumineren
limput
zelfstandig
naamwoord
leemput
Hij en
zen bruurs gingen aaltij dikkoppen vangen meej un schepnet, in de
limputten. (Lodewijk van den Bredevoort – pseudoniem van Jo van Tilborg,
Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006)
linde
persoonsvorm
leende
verleden tijd van 'lêene', met vocaalkrimping
lings
bijvoeglijk naamwoord.
links,
linker-
- Dialectenquête 1876 - rêchs en links
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord 'lings' links - mƐ de lingse hand - met de linkerhand
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LINGS bw - links
Linhouwers
verbastering
van de achternaam Leenhouders
- 2020
- Als je het geleende niet teruggeeft: - zèède gij er êene van
Linhouwers? (Zegsman dhr. Hessels (1931-2006). Volledige bron:
klik hier
link
bijvoeglijk naamwoord.
scheef;
riskant
- WBD -
III.3.1:362 'link' = verdacht (onder verdenking staand,
onbetrouwbaar, onguur)
- WBD -
III.1.4:27 'link' = slim
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LINK bvw - Frans: gauche. Spr. Hoe linker hoe flinker, hoe rechter hoe
slechter
linke
werkwoord, zwak
Henk van Rijen - lonken
links, lings
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
- Dirk
Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van Tilburg,
1996 (blz. 27)
van het cluster nks wordt de k verzwegen: lings
- WBD -
III.1.3:11 'links' = binnenstebuiten; ook: 'gereformeerd'
- WBD -
III.4.4:309 'links' = verkeerd, averechts
linkse
zelfstandig naamwoord
- Dirk
Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van Tilburg,
1996 (blz. 27)
van het cluster nks wordt de k verzwegen: lingse
- WBD -
III.1.2:28 'linkse' = linkshandig persoon; ook 'linkspoot'
linkspôot
zelfstandig naamwoord
- Dirk
Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van Tilburg,
1996 (blz. 27)
van het cluster nks wordt de k verzwegen: lingspôot
- WBD -
III.1.2:28 'linkspoot' = linkshandig persoon; ook 'linkse'
lint
persoonsvorm
Henk van Rijen - leent
lip
zelfstandig
naamwoord
lip
-
2020 - Tegen iemand met een brede mond: - der zit een vlieg op oew
lip, dòr bij oew oor! (Zegsman dhr. Hessels (1931-2006). Volledige
bron:
klik hier
lippert
zelfstandig naamwoord
bepaald
krentenbrood
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "lippert - een soort heel fijn krentenbrood, – 'ne
krentenlippert"
lirde
persoonsvorm
- Dialectenquête 1887 Willems - leerde
verleden tijd van 'leere', met vocaalkrimping
lirke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
Henk van Rijen - laddertje, trapje
verkleinde vorm
van 'leer' (ladder)
lirzaom
bijvoeglijk naamwoord.
leerzaam
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 34) lirzaom (met vocaalkrimping)
lis
zelfstandig
naamwoord
lelie
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
Hij hee ’n luchtje bij’m as fraanse lis in de zomer (20-03-1968)
liske
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lusje (om kledingstuk op te hangen)
list
zelfstandig naamwoord
- WBD -
leest, de (beukehouten) pasvorm waaraan men de schoenen maakt in het
algemeen (II:688)
- WBD -
schèùflist - schuifleest, de houten leest met een los
bovengedeelte, een zogenaamde schuif of kap (II:691)

Uit het weekblad Groot Tilburg, dat tussen 1939 en 1946 verscheen.
De tekening van Frans Mandos van een professor voor een schoolbord
dateert uit 1939 en was het vaste kader van de rubriek 'Cursus in
Tilburgs'. Lezers konden korte Tilburgse zinnetjes insturen, die op
het schoolbord werden afgedrukt.
list,
liste, lèst, lèste
telwoord
laatst(e)
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - ''s zondags nor de liste mis'
…net zo lang totter te liste de waore schuldigen wel vur den dag
kome. (Karel en Sjarel, dialoog in Groot Tilburg, 18 mei
1945)
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs - Dieje liste hàk niemir motte vatte (15-06-1963)
- Cees
Robben -
De kender gaon ’t list... (19540724)
- Cees Robben -
D’r zaat er list ’n veugeltje/ te zingen in de zon...
(19600708)
- Cees Robben -
Ik heb list heure zegge (19820409)
- Cees Robben -
Ik weet nie wè dè list toch was... (19850823)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
66 07 14 - Dan kunne me te liste / Wir virtien daoge aon ‘n stuk /
Lui zèn en lekker fiste
- Gezegde: Pierre van Beek - Öt de liste mis koome - van niks weten, zich van den domme
houden (Tilburgse Taaklplastiek 154)
- Dialectenquête 1876 - list - laatst
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952)
- de liste mis
- ze
lópt ópt list - ze dreigt spoedig te bevallen
-
Piet van Beers – ‘Volkstèlling!’: 't Was 'n rèès mee hindernisse,
want Maria liep "op 't list"/ As g' al zôo wèèd op scheut zèèt, is
dè hillemòl gin fist. (‘t Èlfde buukske, 2010)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - liste ketier - bijna op zwart zaad
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - nòr de miste van de liste fiste is ie meej gewist
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'List waar de gè de lèste'
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere
saawelèèrs (7de perbeersel, 1996) - et liste heugt et miste
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 lòtst, lèst, list
- WBD -
III.3.3:119 liste mis = hoogmis
littenie,
littanie
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - litanie, reeks
- WBD -
III.3.1:250 'litanie', 'ceel'
- Audioregistratie 1978 - En as dan gewoon et rôozenhuuke afgelôope
was, dan wèrd de littanie gebid èn dan moeste op oew knieje, dan
zaate zôo op, op oew knieje op de bank teege de muur òn te kèèke…
(- Interview met Heikanters - Transcriptie door Hans Hessels)
►lietanie
lizzend,
lèèzend
zelfstandig naamwoord
lijnzaad
Cees Robben:
hêel oew lèzzendmèèl èn kalmoes
lochjes
bijwoord
lichtelijk, een beetje
1940 - Gelijk 'n liefdevolle haand/ die deur
m'n haore aait,/ zo vuul ik den aovend over et laand,/ as 't lekker
lochjes waait. (Leo Heerkens, uit: ‘Zomeraovend’, in: Piet Heerkens,
De Knaorrie, 1940)
Henk van Rijen - terloops, op z'n gemak
Henk van Rijen - luchtig, lichtjes; luchtigjes
Haor
LOGJES - licht, bijv. m.b.t. ploegen
lochjeswèg
bijwoord
licht - luchtig - lucht
1969 - Wanneer een boer zijn akker "lochtjesweg ploegt" gaat er de
ploeg maar ondiep doorheen. "Locht" heeft de betekenis van "licht"
en "luchtig". In sommige streken van Brabant spreekt men trouwens
wel van "locht" als men de lucht in de zin van uitspansel bedoelt.
Bijv.: De locht zat vol witte wolken. (Pierre van Beek, Tilburgse
Taalplastiek 80, 29-5-1969)
terloops
1974 - "Lochtig" krijgt soms ook een enigszins figuurlijke waarde,
bijv.: Staande aan het buffet sloeg hij zo lochjesweg in een
kwartier tijd zes borrels naar binnen". Het neigt dan al naar
"terloops" zoals we dat aantreffen in: "Ik heb hem lochjesweg de
waarheid gezegd".
1974 (ca) - lochjesweg –Als een boer zijn akker heel ondiep ploegt,
dan noemt hij dat ploegen: "lochjesweg ploegen". Men bezigt het
gezegde ook in de betekenis, averechts aan "niet gering". bijv.:
"Hij wipte er, binnen ‘n kwartier, zo lochjesweg aacht nor binnen.”
"lochjesweg" wordt ook gezegd in de betekenis van "terloops": “lk
heb het hem lochjesweg zôô gezeej". (Pierre van Beek – typoscript
Archief Pierre van Beek)

Pierre van
Beek - typoscript - archief Pierre van Beek
locht,
lòcht
1. zelfstandig naamwoord
de lucht
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het
stadsdialekt van Tilburg, 1996 (blz. 21) locht naast lucht
- "Bartje oeë kneuter is los!" riep de Tuter, die 'n snuit trok of de
locht nor benejen gevallen was. (Kubke Kladder; pseudoniem van Pierre van
Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant; Uit ‘t klokhuis van Brabant 8; 31-12-29)
-
Ik weet dè beter want ik ken die lochten al jaoren. (Kubke Kladder;
pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe Tilburgsche Courant; Uit ‘t klokhuis van Brabant 3;
23-10-1929)...as moeder
zooiets veur had, dan kos heel de wereld op z'ne kop gaon staon, mee
de beenen in de locht, dè moes gebeure! (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet
Heerkens svd; ’Oome Teun in den trein’; Nieuwe Tilburgsche Courant 16-9-1939)
-...er waar geen wolkske aon de locht te bespeuren... (Jan Jaansen;
pseudoniem van Piet Heerkens svd; ’Oome Teun op collecte’; feuilleton in 3
afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 12-8-1939 –26-8-1939)
...en slaope kan ik toch nie zoolang et onweer in de locht zit...
(Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; ’Boere-Profeet’; feuilleton
in 5 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 1-7-1939 –29-7-1939)
-
Zelfs de moeder van den burgemister, die bekaant stokdoof waar,
staak d'r wipneus de locht in... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens
svd; De nuuwe kapelaon van Baozel, afl. 2; Nieuwe Tilburgsche
Courant 8-10-1938)
-
Juffrouw Jaanse viel bleek op 'nen stoel en sloeg mee d'r errems in
de locht... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe
kapelaon van Baozel, afl. 12; Nieuwe Tilburgsche Courant 17-12-1938)
-... zoodoende krègde host gin buitelocht in oewen snuffert. (Naarus;
pseudoniem van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra)
- Zu
de locht dan noot meer breken? /
Straolt
dan 't zunneke noot nie meer? (Piet Heerkens; uit: De Kinkenduut,
‘Zeeverweer’, 1941)
- De
locht is zo zoft as boter, (Piet Heerkens; uit: D’n örgel, ‘Merel en
moter’, 1938)
-
Piet
Heerkens; uit: D’n örgel, ‘Sneuw’, 1938)
'et
Sneuwt! 'et sneuwt! - Ik ha' 't verwocht!
Naa
worren alle waaie wit,
want in de grijze locht daor zit
nog
sneuw genocht!
- Piet Heerkens; uit: Brabant, ‘Op ’t huwelijk van Tijs Dorenbosch’,
1941)
toen et onweer wè bedaorde
en de locht wè-d-openklaorde
(
- Piet Heerkens; uit De knaorrie, ‘Inleiding’, 1949 -
licht van hart en locht van voet...
- Cees
Robben -
De locht is grauw waor dè ge kekt... (19540724)
de
lucht die men ruikt
- Cees
Robben -
’t Zit in de lôcht... (19570309)
- Cees Robben -
En boven deze soeppot hong (...) Mistal ’n locht van
smôôr (19701016)
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
59 07 10 - Hij brocht ’n paor sandaole mee / Zò van die lochte
dingen / Van veure en van aachtere niks / Die nergens kunnen
vringen.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
62 05 04 - Waor blèft de helder blauw locht / Waor iederèèn mee
smart op wocht?
-
Lodewijk van den Bredevoort (pseudoniem van Jo van Tilborg), Kosset
den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006 - We
waren al efkes onderwege en zô mar opeens wordt et vur ons
stikkedonker en die donkere lochte komen steeds dichterbij.
-
Henriëtte Vunderink, 'k Zal van oe blèève haawe, 2007 -
èn èèzegkaawe lochte...
- Stadsnieuws
Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - De locht
schoof dicht èn et viel er dòrnao meej bakken èùt (290709)
- WBD - III.4.4:23 'motlucht'? 'moklucht', 'dikke lucht', 'mistige lucht' =
mistlucht
- WBD -
III.4.4:21 'waterlucht' = regenvoorspellend wolkje
- WBD -
III.4.4:17 'wolkenlucht' = bewolkt
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LOCHT v. (ouderwets voor:) lucht in de klimatologische betekenis: 'n
donkere locht.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord
vrouwelijk - lucht
- Leo Goemans; Leuvens taaleigen (1936) - LUCHT - zelfstandig naamwoord vr.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOCHT, LOECHT zelfstandig naamwoord v. - lucht, Fr air, ciel, firmament, climat
2.
bijvoeglijk naamwoord
licht
(van gewicht); luchtig, lichtzinnig
"En de vrouw van Petit", zee juffrouw Marie mee d'r scherpe stem,
"is nog erger dan locht, ze is bepaold wereldsch!" (Jan Jaansen;
pseudoniem van Piet Heerkens svd; feuilleton ‘Bad Baozel’, 8 afl. in Nieuwe
Tilburgsche Courant
31-12-1938 – 18-2-1939)
...de stad, daor zijn de meensche lochter van aord! (Jan Jaansen;
pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe kapelaon van Baozel, afl. 3;
Nieuwe Tilburgsche Courant
15-10-1938)
...dan hee 't perdje den weg gevonden naor den stal
en dan loopt et locht (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; Den
Sik van Baozel; feuilleton in 8 afl. in de Nieuwe Tilburgsche
Courant 25-2-1939 –
18-4-1939)
...ze had dieën lochten jongen al enkelde keeren langs de deur zien
komen... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; De nuuwe kapelaon
van Baozel, afl. 4; Nieuwe Tilburgsche Courant 22-10-1938)
...al dè locht jong volk... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd;
De nuuwe kapelaon van Baozel, afl. 4; Nieuwe Tilburgsche Courant 22-10-1938)
... 'nen lochten meneer... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd;
Den Sik van Baozel; feuilleton in 8 afl. in de Nieuwe Tilburgsche
Courant 25-2-1939 –
18-4-1939)
Pierre van Beek - der lóchjes ooverheene aaje - er zacht over aaien
Pierre van Beek - lóchteg gebakke - luchtig gebakken
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - de schónste boove èn de lóchste van ónder (Pierre van Beek - Tilburgse
Taalplastiek '74) -... en
de lichste v. onder (gezegd door bakkers en groenteboeren)
Henk van Rijen - daor motte nie zo locht oover dènke
- WBD -
III.2.3:149 'locht gekookt ei' = zacht gekookt ei
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - licht, lòcht bw, bijvoeglijk naamwoord - licht (lòcht dènke oover)
- Leo Goemans; Leuvens taaleigen (1936) - LUCHT - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord zoo — als eene pluim
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LOCHT bijvoeglijk naamwoord - luchtig, lichtzinnig: locht volk; als bw:
oppervlakkig, vluchtig, ook in de verkleinende vorm 'lochjes':
lochjes gebeerd en toch veul bagge.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord en bijwoord 1) licht, niet zwaar, 2) dol, duizelig, min of meer
ijlhoofdig, 3) opgeruimd, luchthartig; 4) lichtzinnig, wuft. bnw -
1) niet kompakt, los; 2) koel, fris, luchtig.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOCHT, LOECHT bvw - licht, niet zwaar; koud (wind); niet
diepzinnig, luchtig; vroolijk, opgeruimd, blijgeestig; van lichte
zeden; ± dronken
- WBD -
III.4.4:35 'locht weer' = fris weer, ook: 'kil, killig, kouwig weer'
- WBD -
III.4.4:42
'locht weer' = winderig weer
- WBD -
lochte koej - koe met hoge poten, ook genoemd 'ondiepe koej ',
'hôogbinder' of 'langbinder'
lochteg
bijvoeglijk naamwoord.
Pierre van Beek - luchtig
lods
zelfstandig naamwoord
loods
- WBD -
schop (vaak primitief gebouwde, alleenstaande of aangebouwde bergplaats
- WBD -
karlóds - karhuis (soms zelfstandig bouwsel, soms een afdak aan
voor- (en achter-)zijde open)
loebes
zelfstandig naamwoord
- WBD -
(Hasselt) onelegant paard, ook 'lillekerd' genoemd
- WBD -
III.1.4:64 'loebas ' = goedzak
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lubəs zelfstandig naamwoord
mannelijk loebas - lobbes (van een hond gezegd)
- WNT - LOBBES... In de bet. van 'pummel' kennen versch. dialecten een
woord 'loebas', dat wel eveneens van onomatopoëtischen aard zal
zijn. 1) Naam van een hond; 2) goedige kerel, sul.
Ter Laan - LOEBES = 1. lobbes; 2. ploert. 'Oetoe, loebes.'' - ga weg,
lummel!
Goem - LOEBAS - zelfstandig naamwoord mannelijk - lomperd, onvriendelijk mensch.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOEBAS zelfstandig naamwoord mannelijk -loer, lomperd, domme kinkel
LOEBBES zelfstandig naamwoord mannelijk - lummel, lomperd, loebas
►LAOBES
loeder
zelfstandig naamwoord
Zie ook 'loeter'
- 2019 – gemene, hatelijke
meid (Mededelingen van Hans Hessels, opgetekend uit zijn
familiekringen Hessels en Marinus 1960-1980. Voor de volledige
lijst
Klik hier)
loene
werkwoord, zwak
-
Van Dale - vals doen
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - we koome nie van loene (Si'66)
- WNT - LOENEN - valsch doen
loerèèzer
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - bril
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Hèdde mèn loerèèzer èrgeraand zien ligge? Ge hègget op oewe
snufferd, koekerd! (221006)
loerie
zelfstandig naamwoord;
korte oe
slappe
koffie/ thee
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Dès gin lèkker bèkske leut: dès loerie (200408)
- WBD -
III.2.3:273 'loerie', 'dunne loerie' = slappe koffie
- WBD -
III.2.3:277 'loerie' = koffiedik
- WBD -
III.2.3:286 'loerie' = vuil water in een pijp
Haor
- LOERIEJE - drinken
Bosch - loerie - slappe koffie
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - loerie zelfstandig naamwoord - slappe koffie
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LOERIE (met korte oe) v - dezelfde betekenissen als ABN 'sloerie':
1) loeder (ook wel 'loeter' genoemd); onsympathieke vrouw; 2) slappe
koffie
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - liri resp.
lirəu, zelfstandig naamwoord
mannelijk (lierie resp. lierew) - 1) slappe koffie, 2) flauwe, zouteloze
praat.
luri
zelfstandig naamwoord mannelijk loerie - (oude) slappe (dus minderwaardige) koffie.
Hees
- sloerie (VII:29)
loermèrt
zelfstandig naamwoord
sinterklaasmarkt
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "loermert - Sint Nicolaas markt"
loeter
zelfstandig naamwoord
loeder,
gemenerik
Pierre van Beek - heel slechte vrouw (zwaar geladen scheldwoord;
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "loeder - O! 't is zo'n loeder (ellendeling)"
- WBD -
III.1.4:109 'loeder' - ondeugende vrouw
- WBD -
III.1.4:111 'loeder', 'loeter' = gemene vrouw
- WBD -
III.1.4:117
'loeder' = vrouw die graag kwaadspreekt
- WNT - LOEDER - 2) scheldwoord voor eenen gemeenen kerel of jongen...
wijf
Bosch
loeter - loeder, onsympathieke vrouw
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOETER zelfstandig naamwoord mannelijk - afgezaande, afgelaten melk
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LOEDER voor
eene dienaresse van Venus vulgivaga; van het Hoogd. Luder, 't welk
Wachter afleidt van 'los'
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LOETER v. - loeder (vgl. loerie)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) -
lutər,
zelfstandig naamwoord mannelijk loeter - gemeen en laag sujet, valserik.
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - 'loeder' zelfstandig naamwoord - gemeen persoon; meestal een vrouw
loeter
bijwoord
PM
louter
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LOETER bw - louter; alleen gehoord in 'klaor loeter kojighèt' –
pure woede. - WNT - vermeldt de uitspr.'luter' als 16e-eeuws: luter ende
klaer.
- WNT - LOUTER - In het laatst van de mnl. periode ontleend aan het hd. lauter;
het eig. mnl. woord is luter, lutter. 6) zonder iets anders erbij.
zelfstandig naamwoord
- 2019 – gemene, hatelijke
meid (Mededelingen van Hans Hessels, opgetekend uit zijn
familiekringen Hessels en Marinus 1960-1980. Voor de volledige
lijst
Klik hier)
lòf
zelfstandig naamwoord
middagkerkdienst
In
maaj iedren dag nòrt lòf.
- Pierre van
Beek - Draagt een meisje of vrouw een onderjurk, die onder de bovenrok
uitkomt, dan heet het: "'t Lof ies langer as de lèste mis". (Nieuwe
Tilburgsche Courant; Tilburgse Typen afl. XIII; 28 maart 1958)
- Miep Mandos-v.d.Pol; Aantekeningen Brabantse spreekwoorden - Et lòf is langer as de liste mis. (als een onderrok onder
de jurk uitkwam)
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LOF. In het
onzijdig geslacht wordt de avond-godsdienst, de vesper, alhier door
de Roomschen, het lof genoemd.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord o. - namiddaggodsdientoefening.
lògske
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
laagje
verkleinde vorm
van 'laog', met vocaalkrimping
löjeghèd
zelfstandig naamwoord
luiigheid,
lamlendigheid
Hij
wies van löjeghèd nie hoetie moes gòn ligge.
lòkkemetief
zelfstandig naamwoord
Henk van Rijen - locomotief
lòkooma
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - verklede politieman of -vrouw om tasjesrovers te arresteren
lökske
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
luikje
verkleinde vorm
van 'lèùk', met vocaalkrimping
lòmme
aanvoegende
wijs van 'laote'
laten
we
- Grôot diktee van de Tilburgse taol 06
lòmme dè venaovend mar es perbeere
lómmerd
zelfstandig naamwoord
lommer,
schaduw
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - in de lómmerd is et bist
- WBD -
III.4.4:241 'lommer', 'lommerte' = schaduw
- WNT - LOMMER, lomber, in 't - Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon
van het Antwerpsch dialect (1899) - ook lommerd(e) - schaduw; gebladerte
lomp
bijvoeglijk naamwoord.
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 lómste - lompste;
in de
superlatief wordt de p verzwegen: lomst
...want ik
zè zoo lomp as 't aachterste end van 'n vèrreke, heej me onze vadder
vruger aaltij gezeej. (Kubke Kladder; pseudoniem van Pierre van Beek; Nieuwe
Tilburgsche Courant;
Uit ‘t klokhuis van Brabant 1; 9-10-1929)
- Pierre van
Beek - "Lomp als 't achtereind van een vèrken" (varken). (Nieuwe
Tilburgsche Courant; Typische zegswijzen afl. 5; 25 augustus 1959)
- WBD -
III.3.1:223 'lomp', 'boers, ruw, rouw' = ruw
- WBD -
III.3.1:225
'lomp' 'onbeleefd, strant' = onbeleefd
- WBD -
III.1.4:33 'lomp' = dom; 'lomperik' = dommerik; 34 'lomperd' = idem
- WBD -
III.1.4:37 'lomperik' = ezelachtig persoon
lompeghèd
zelfstandig naamwoord
lompheid
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOMPIGHEID (in Z. wn W. loempigheid) zelfstandig naamwoord v. - lompheid
lompejan
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lampion
lompe
werkwoord, zwak
foppen
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - 'ik laot me nie lompen' (bedriegen)
lomst
bijvoeglijk naamwoord, bijwoord superl.
lompst
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 27) mps > ms lomste
lonse
zelfstandig naamwoord
iemand uit
Loon op Zand: ene Lonse
bijvoeglijk naamwoord
Piet van Beers – ‘Lôon op zaand’: Mar et miste zaand dè vènde toch,
daor.....in de Lonse dèùne. (Het zeventiende boekje, 2010)
► Lôon op
zaand
lont,
londe
persoonsvorm
loont,
loonde
tegenwoordige tijd,
resp. verleden tijd van 'lôone', met vocaalkrimping
lòntje
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
Henk van Rijen - laantje
lôod
zelfstandig naamwoord
lood:
metaal en gewicht (decagram)
- Rolf Janssen; We hebben gezongen en niks gehad (1984) - 'zwaor a's lòod'
- Cees Robben -
Daor wieren z’n pôôtjes zô muug as van lôôd.
(19551119)
- Dialectenquête 1876 - kruid en lood
- WBD -
III.4.4:294 'lood' = decagram; pok 'looike'
loode
zelstandig
naamwoord - stofnaam (Textiel)
loden
- Henk van
Rijswijk - 2013 - uitgesproken als 'loode' (Schriftelijke
mededeling)
- Henk van
Rijswijk - Loden: wollen strijkgaren stof, meestal in
platbinding en uit grove wol geweven, soms in gelijkzijdige
keperbinding, licht gevold, geruwd en gestreken met lang naar één
richting gestreken haardek. Gebruikt voor regenkleding, vaak
waterafstotend gemaakt.

(Herinneringen aan zijn opleiding aan de Hogere Textielschool - 1
september 1950 tot en met juli 1954),
http://www.cubra.nl/auteurs/henkvanrijswijk/textielschool.htm
J.T. Bonthond, Woordenboek voor de manufacturier (1947) Loden
(Schweitzer-), Geruwd weefsel, van wol, afkomstig van Zwitsersche
geiten, met lang haardek. Wordt waterdicht gemaakt en dient voor
regenkleeding. Bij goedkoopere soorten wordt wel een inslag van
kunstwol of katoen gebruikt.
Els de Baan - Voor een goede kwaliteit loden wordt wollen kaardgaren
gebruikt. Een mindere kwaliteit bestaat meestal uit een combinatie
van wol en andere garensoorten. Het weefsel ondergaat diverse
bewerkingen zoals vollen, strijken, stomen, persen en het
waterafstotend maken. Loden is zeer geschikt voor winterjassen,
regenjassen en capes. (Goed garen, 1994)
lôof
zelfstandig naamwoord
de
bladeren van een boom samen
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - meej Hasseltse kérmes òf èèrpel óf lôof ('49) rond die tijd
(eerste zondag na 2 juli) zijn de aardappels rijp om gerooid te
worden
- WBD -
1:1470 bladerkronen van bieten: 'peejloof', 'kòppə', 'toppə'
- WBD -
I:1471: loof van de groeiende aardappelplant 'èèrəpəl-lòòf'
Henk van Rijen - ik kèèk nie op nen bos peeje, ak et lôof mar hè
- WBD -
III.4.3:86 lôof - loof; ook genoemd: blaojer, 'blaar'
- WBD -
III.4.4:106 'loofstil' = windstil
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 (blz. 27) et lôof is nie te eete
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - 'lóóf zelfstandig naamwoord
- loof; zegsw.
lôog
persoonsvorm
loog
verleden tijd van 'liege'
zelfstandig naamwoord
loog
(chemische stof)
looj
zelfstandig naamwoord
gemalen
boomschors
lôoj,
loj
zelfstandig naamwoord
- WBD -
mannelijk kalf; ook loojkalf genoemd
- WBD -
lòj, loj - stier
- A.P. de Bont; Dialekt van Kempenland 2 (1958) - Looikalf = stierkalf (in tegenstelling tot maalkalf =
vrouwelijk kalf).
- ‘Een roestpraatje’ (Weekblad van Tilburg, 5 oktober 1867):
Van ’t looike valt er goeschiks ook al nie veul te beuren.
lôoje
werkwoord, zwak
looien
- WBD -
lôoje- looien, het bereiden van leer (II 598)
lôoje
- lôojde - gelôojd
lôoje
bijvoeglijk naamwoord.
loden
Cees Robben:
'ze is zoo link as 'n looi deur
lôojeg
bijvoeglijk naamwoord.
Henk van Rijen - zwaar
lôojing
zelfstandig naamwoord
looiing
- WBD -
'plantaardigə lóójing' - plantaardige looiing (II 625)
- WBD -
'chroomlóójing' - chroomlooiing (II 637)
- WBD -
'witlóójing' - witlooiing (II 638)
lôojke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord van 'lôod'
Audio-opname
1978 - “Mar dan moese die biste gefèrrefiejeerd wòrre, dè was
zogezeej aksijnze derop witte nie èn dan krêege ze en lôojke in dere
start!” (- Interview met dhr. Bertens; transcriptie Hans Hessels 2013)
KLIK HIER om het bestand te beluisteren
lôok
zelfstandig naamwoord
look
(plantengeslacht)
lôom
bijvoeglijk naamwoord.
loom
lôon,
lontje
zelfstandig naamwoord
loon
Cees Robben:
Ik kan teegen èlk lôon wèrke;
Henk van Rijen - vaast lôon, vaaste èèremoej - vast inkomen, vaste armoede
- WBD -
III.3.1:213 'loon' = loon
Lôon
(op Zaand)
zelfstandig naamwoord, eigennaam
Loon
op Zand
- A.J.A.C.
van Delft - "En van Loon (Loon op Zand) heet het: Loon op Zaand/ Èrm volk, èrm
laand./ Ze schooien de kost/ En ze stèlen den braand." (Nieuwe
Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen afl. 108; 6 april 1929)
- Cees Robben -
Den irste zondag van de maai/ dan trokken wij dur stad
en haai/ mee de meziek naor Meuleschot/ naor Lôôn of Beek....
(19540508)
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - de Kèts èn Lôon.... (zie onder Kèts)
Henk van Rijen - Lôon en de Kèts zèn êene gadoome - een pot nat
(?)
► lonse
Lôon-ènd
toponiem
Loon-eind (Riel of omgeving?)
- Cees Robben -
Van Braokel toe Lôôn-end (19810515)
lôone
werkwoord, zwak
lonen
Cees Robben:
Gòd zal et oe lôone;
- Dialectenquête 1887 Willems - lôone - lónde - gelónd
ook
in tegenwoordige tijd vocaalkrimping gij/hij lónt
lôop
zelfstandig naamwoord
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - dakgoot, sloot
- WBD -
III.1.2:153 'loop' = stap, schrede
- WBD -
III.1.2:256 'loop' = diarree
- Zegsman Hans Hessels; Uit het geheugen van Hans Hessels, 2022 - De
lôop zitter nie in – Als de klanten de winkel/gelegenheid links
laten liggen
lôope
werkwoord, sterk
lopen
- lôope
- liep - gelôope; vocaalkrimping in tegenwoordige tijd; gij/hij lópt
- Dirk
Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van Tilburg,
1996 (blz. 37)
lôope - gij/hij lopt
- Dirk Boutkan - Het postencliticum 'der' (er) veroorzaakt
verkorting, bv. 'ik lob der wèl eeve nòrtoe' maar: 'ik
lôop-er wèl eeve nòrtoe'
- WBD -
(van koeien) grazen (= in de wei zijn), ook 'stòn' genoemd
-gezegde Lópt nór de klôote! - Loop naar de maan.'
- WBD -
laote lôope - m.b.t. de melk - laten lopen (door een koe), 'nirlaote'
-
Cees Robben:
we lôopen en stròtje óm; ik lôop hil den dag meej dôoj haande;
- Pierre van
Beek - 't
Loopt als 'n lintje. - 't Loopt gesmeerd. - 't Loopt als 'n lier. -
't Gaat vlot. (Nieuwe Tilburgsche Courant; Dialect en spreekwijzen; 6
december 1958)
- Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - lôopen as ene staole Jeezus ('65)
spreekwoordelijke vergelijking: stijf lopen, ongeïnteresseerd doen
(jongens ten opzichte van meisjes)
-
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - der êene óp zen sòkke laote loope (Daamen, Handschrift 1916) - een geluidloze
wind laten
Henk van Rijen - meej nen bril lôope - kromme benen hebben
- ‘Toen
ik op et lest liep van ons Corrie’… (Lodewijk van den Bredevoort –
pseudoniem van Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1,
Tilburg 2006)
- WBD -
III.1.4:401 'lopen lanteren' = zich vervelen
- WBD -
III.1.4:413 'erin laten lopen' = bedriegen
- WBD -
III.2.3:83 'lopen' = verkering hebben; ook 'meelopen'
- Paul Spapens et al; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol
(2004) - onder rammelèèr: aanders lôopet öt de haand
- WNT - VIII:2826:
"Ook in het Ndl. komt loopen voor 'een snelle voortbeweging' voor,
en gewestelijk, bijvoorbeeld in Brabantsch dialect, is deze beteekenis zelfs
nog de meest gebruikelijke."
lôoperke,
lêûper
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - kooitje om vogels te vervoeren
- WBD -
(III.2.1:436) lôoperkes = Oostindische kers (Tropaeolun majus nana)
lôopes
bijvoeglijk naamwoord.
lopend,
te voet
Zèède
himmòl lôopes? - Heb je dat hele eind gelopen?
Henk van Rijen - aander jaore ginkeme aatij lôopes.
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Lôopes isset nòg en hil èndje, mar ge kunt ok de bus vatte
(210908)
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - 'leùpes' zelfstandig naamwoord - lopens (oppervlaktemaat)
lôopesgerêed
bijvoeglijk naamwoord.
klaar
om weg te lopen
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOOPE(N)SGEREED bvw. - gereed om te gaan loopen
lôopstèkke
zelfstandig
naamwoord meervoud
loopstekken,
benen
...en is
gevuuld of oe loopstekken nie gebroke ware... (Naarus; pseudoniem
van Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra)
lôopvèèreke
zelfstandig naamwoord
- WBD -
big van acht tot twaalf weken, ook 'drift' genoemd
lôos
zelfstandig naamwoord /bijvoeglijk naamwoord
Henk van Rijen - slachtafval; leeg
Henk van Rijen - 'Dè-s unne lôoze voejerbak' - Dat is een lege voerbak.
- WBD -
III.1.1:184 'loos' = long
- WBD -
III.2.3:183 'loos' = leeg (v.e.noot)
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - 'lòòs' zelfstandig naamwoord , bijvoeglijk naamwoord - longen, verborgen, leeg; de longen
van het varken
- WNT - LOOS (II) A 4) - ledig
Haor - Lóós - (varkens)longen
lôospèèp
zelfstandig naamwoord
luchtpijp, longpijp
- Cees Robben -
Wè piepte toch... Ik heb ’t aon m’n lôôs-pèèpe..
(19670303)
lootere
werkwoord, zwak
loten
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - ze ha nen spiegel gelooterd
- WBD -
(III.3.2:201) lootere = loten
- WBD -
III.4.4:317 'loteren' = loszitten
lootere
- looterde - gelooterd
— Frequentativum van 'loten' ?
Bosch
lotere - loten
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lootere ww - loten (wsch. ontstaan onder invloed van loterij)
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LOTEREN
voor loten. In het Neder-Saksisch is Luder een spel, of ook eene
grap, en in het Gothisch hlutur, lutr, het Lat. sors.
Men achte het woord dus niet van het bastaardstaartige 'loterij'
gevormd.
C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal (1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal
- LOTEREN onov.ww en ov.ww - loten
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zwak
werkwoord intransitief (vero.) – loten.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOTEREN - aan iets roeren dat waggelt! bier loteren - warm maken
Naar
iet loteren - er naar vernemen (= ± polsen, uitvragen)
Jag.
LOTEREN - Volgens - J. H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen,
1836 - is te Breda en in Zuidbrabant 'loteren'
in gebruik voor 'loten'.
lôove
toponiem
Loven
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - Lôove (bep. wijk)
- WBD -
III.3.1:54 'loven en biejen', 'biejen, handelen, handel drijven,
sjachelen, aanprijzen' = loven en bieden
- WBD -
III.1.4:429 'loven' = idem
lôoze
werkwoord, zwak
lozen
-
samentrekking van uitdrukking ‘hem lozen’ = weg gaan
loos hem
- Cees Robben -
Nou salluu... Ik lozem.. (19590912)
lopt
persoonsvorm
loopt
- Gezegde: Lópt nòr de klôote! - Loop naar de maan!
Et
lópt van èèges. - Het loopt vanzelf.
Cees Robben: dan lópte oewèège dôod; de wèg die nòr... lópt; ze lópt
nie wèg;
Cees Robben: men neus lópt as en kròntje: die daor lópt;
2e+
3e pers.enk. tegenwoordige tijd van 'lôope', met vocaalkrimping
- A.A. Weijnen, Dialectatlas van Noord-Brabant (1952) - dè mènneke lópt óp zen blôote voete; dieje wèg lópt
króm;
ze lópt ópt list - ze dreigt spoedig te bevallen
lòrk
zelfstandig naamwoord
- WBD -
III.43:109 'lork' = idem, ook 'lariks'
lörke
werkwoord, zwak
lurken,
hoorbaar met kleine teugen drinken; zuigen
Jan Jaansen (pseudoniem van Piet Heerkens svd), 'Oome
Teun naor zee', Nieuwe Tilburgsche Courant 18-11-1939 - Toen z'n pijp schoongemaokt, want ze lörkte den leste
tijd asof ze verkouwen waar!
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
63 01 04 - Agge zò zondags lekker wèrm / Oewe koffie zit te lörken
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - wè zèède tòch ene kòffielörker - wat drink je veel
koffie.'
- WNT - LURKEN - hoorbaar zuigen
lòrrejèt
zelfstandig
naamwoord
lorgnet
...mee 'n
lorrejet op z'n neus en 'n bolhuudjen op... (Jan Jaansen; pseudoniem
van Piet Heerkens svd; ’n Staandbild in Baozel’; feuilleton in 4 afl. in
de Nieuwe Tilburgsche Courant 20-5-1939 – 17-6-1939)
lòrrie
zelfstandig naamwoord
negatieve
betiteling van een vrouw
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "lorrie - een vrouw van niet veel"
- WNT - LORS, voorheen LORTS(E) - 1 benaming voor een oude personificatie
t.w. als vrouw, van het bedrog, in 't bïjz. het bedrog dat daarin
bestaat, dat men iets op krediet koopt, maar met 't plan om niet te
betalen, en 't dan ook dadelijk weer verkoopt.
lörve
zelfstandig naamwoord meervoud
meervoud
van lurf
- Cees Robben -
Ik heb ’t in m’n lörve, meneer dokter... (19650219)
- WNT - LURF, mv. lurven - Van onbekenden oorsprong. In de verbinding 'bij
de (of zijn, enz.) lurven, zooveel als; bij den nek of de kraag of
de ledematen, zonder dat men kan zeggen wat onder 'lurven' eigenlijk
verstaan moet worden.
lòs
bijvoeglijk naamwoord.
los,
niet vast
- A.J.A.C.
van Delft - Een meisje, dat wat los van zeden is, noemt men "een meisje dat te
los is", terwijl men een flink, niet preutsch meisje "een losse
meid" noemt. (Nieuwe Tilburgsche Courant; Van Vroeger Dagen afl. 111; 27
april 1929)
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - lòs van kòp - tobbend met geheugenverlies
- Et kripke
[van de kerststal] waar nòg leeg. Daor leeje ze dan in de naachtmis
ene lòsse Jezus in. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants
Dagblad Tilburg Plus; 2009)
- WBD -
III.4.4:207 'los' = onvast (vlees, groenten, vruchten)
löske
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - luisje
lòskòp
zelfstandig naamwoord
loshoofd,
losbol
- WNT - LOSKOP - onbezonnen, lichtzinnig of losbandig persoon
lòsse
werkwoord, zwak
lossen
- WBD -
lòsse - vocht af laten vloeien, inz. uit een kuip of vat (in de
looierij; II 696) - in de
figuurlijke betekenis ‘naar de wc gaan’:
- Cees Robben -
Korsemis.. Vrede... En toepertoe mar laoie en losse...
(19851227)
löstere
werkwoord, zwak
luisteren;
eisen stellen
- Piet
Heerkens; uit: De Kinkenduut, ‘In et bos’, 1941 -
De
boome van et bos /
staon
stillekes te löstere
- Piet
Heerkens; uit: De Kinkenduut, ‘Goeie raod’, 1941 - Goeie
raod is duur, dus löster...
- WBD -
III.3.1:270 'luisteren' = gehoorzamen
- WBD -
III.1.1:248 'luisteren' = goed, scherp luisteren
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LUISTEREN (uitspr.
löstərən),
Frans: écouter; luisteren naar - den invloed ondergaan van
lòstòrre
werkwoord, zwak
lostornen
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - tornen, naad lossnijden, losmaken
lòtte
samentrekking
laat je
- Cees Robben -
Hier lotte wè, en daor vènde wè... (19870123)
lòttem
samentrekking van gebiedende wijs van ‘laote’ met voornaamwoord
‘hem’
laat hem (maar)
- Cees Robben -
“Lottum mar doen, Toon...” (19560414)
lòtweet
zelfstandig naamwoord
etymologie
onbekend
- WTT - de
betekenis lijkt zoiets te zijn als ‘betweter’ maar kan bij gebrek
aan bewijsplaatsen en de bestaande tegenstrijdige bronnen nog niet definitief worden vastgesteld.
- Mededelingen van Hans
Hessels, opgetekend uit zijn familiekringen Hessels en Marinus
1960-1980, 2019 – griet die van
niets weet, onnozele meid
►Voor de
volledige lijst
Klik hier
- Cees Robben -
Den lotweet desse is... (19600219)
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - doetje
louw
zelfstandig naamwoord
►laaw
louwe
werkwoord, zwak
dom
kijken, onoplettend zijn, gaan kijken naar iets
► laawe
louw
loene, louwloene
zonder
resultaat, niets
►laawloene
lozzie,
loozie, logie
zelfstandig
naamwoord
horloge
- Dirk Boutkan & Maarten Gosling Kossmann; Het stadsdialekt van
Tilburg, 1996 verkleinde vorm = lozzieke
- Kees en Bart (ca. 1925; in Tilburgsche Post) - 'lozie'; 'loziemaoker'
-...en hij keek op z'ne lozzie... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet
Heerkens svd; ’
-
'De nuuwe dokter'; feuilleton in 4 afl. in Nieuwe Tilburgsche
Courant
27-1-1940 – 17-2-1940)
-...dan vat oome Teun z'nen lozzie uit z'nen zak en controleert of ie
[de trein] wel op tijd is. (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd;
’Oome Teun naor zee’; Nieuwe Tilburgsche Courant 18-11-1939)
-...'n dikke gouwe lozzieketting over z’n bontvestje... (Jan Jaansen;
pseudoniem van Piet Heerkens svd; ’n Staandbild in Baozel’; feuilleton in 4
afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 20-5-1939 – 17-6-1939)
-...alles wè-t-ie dee, dè dee-t-ie zóó krek op tijd en minuut en
regel, asof er in plaots van z'n hart 'nen lozzie zaat te tikken in
z'n borstkaast. (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; Den Sik van
Baozel; feuilleton in 8 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 25-2-1939 – 18-4-1939)
-...Den dokter trok wuust z'nen lozzie uit z'nen vestzak... (Jan
Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; Den Sik van Baozel; feuilleton in
8 afl. in de Nieuwe Tilburgsche Courant 25-2-1939 – 18-4-1939)
-
Lechim (pseudoniem van
Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier, 68 02 15 - Vèftig jaor
heettie 't volgehaauwe / Tot aon 't ènd van z'n latèn. / Toen krèèg
ie 'nen doubleeje lozzie.
- Hij
ha heel schôone kleere aon/ En unne lozzie op zun visje… Uit: ‘Unnen
droom’, Ad van den Boom, circa 2005.
- Enquête over
‘Je favoriete Tilburgse woord’ op Facebookpagina ‘Je bent een echte
Tilburger als...’ maart 2013 -
  
- WBD -
III.1.3:260 - 'horloge' = horloge; ook ' (vest)zakhorloge'
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lo'zi, zelfstandig naamwoord
mannelijk - horloge
- Jan Naaijkens, Dè's Biks
(1992) - lòzzie zelfstandig naamwoord - horloge
lub
zelfstandig naamwoord
maag van de koe; stremsel; bij bereiding van kaas
- Cees Robben -
[Onderwijzer:] As is zeg.. ’t land van boter melk en
kaas.. Wè bedoel ik dan... [leerling:] ’t Laand van de rôôme den
kneut en de lub, mister... [onderwijzer:] Goed, Gijs... (19701030]
lubbe
werkwoord, zwak
- WBD -
castreren, ook 'snije', afknèèpe' of 'afbèène' genoemd
- WNT - LUBBEN - castreeren
lubbert
zelfstandig naamwoord
- Van Dale -
lubbert - sul, suffert
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - - lubbert ' 't is zo'ne lubbert van 'ne jongen
lui
bijvoeglijk naamwoord
- Mededelingen van Hans
Hessels, opgetekend uit zijn familiekringen Hessels en Marinus
1960-1980 – uitdrukking:
luije foep; luie, dikke meid
►
Voor de volledige lijst
Klik hier
- WBD -
III.4.4:29 'lui weer', 'laf weer' = benauwd weer
- WBD -
III.4.4:325 'lui' = langzaam
luierikke
werkwoord, zwak
luilakken
- J.M.
Van der Donck, ‘Mooi Truike’, in Joh. A. Leopold en L. Leopold,
Van de Schelde tot de Weichsel, deel 1, 1882: … det ie zunnen
têd in 't bosch nie mi luierikke durgebrocht hà.
Ill.:
Tijs Dorenbosch
luije
werkwoord, zwak
luiden
- Miep Mandos-v.d.Pol; Aantekeningen Brabantse spreekwoorden - Ge kunt nie de klòk luije èn meej de persessie meegaon.
- Cees
Robben -
[Werkster tegen ongeduldige vrouw:] Ik kan na immel nie
luien en meepesaant den tooren nog vasthaauwe ôôk... (19821015)
- Cees Robben -
Ik kan nie tegelèèk luije en aachter ’t lèèk aon...
(19810227)- A.A. Weijnen, Dialectatlas van
Noord-Brabant (1952) - de köster lèùjt vur de precèssie
- Dialectenquête 1887 Willems - luije - luidde - geluid
- WBD -
(III.3.3:86) luije = luiden
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lö.je(n)
zwak werkwoord intransitief en tr. - luiden
►
Ed
Schilders over Luije bij Cees Robben
luijerötzèt
zelfstandig
naamwoord
luieruitzet;
benodigdheden ter voorbereiding van de naderende bevalling
- Interview dhr. Van den Aker - 1978 - “…èn toen bèn ik daor gòn
wèrke zolang, hak tòt men acht mònde gewèrkt nòg, hèk men
luijersötzèt gelèèk verdiend!”. (transcriptie Hans Hessels 2014)
►
Klik hier voor audiofragment
luikes
bijwoord
lui, op zijn
of hun gemak
- Ze kuierden
luikes deur den tuin terug... (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens
svd; ’Boere-Profeet’; feuilleton in 5 afl. in de Nieuwe Tilburgsche
Courant 1-7-1939
–29-7-1939);
- Cees
Robben - Zuutjes kuieren, luikes luieren (19540612)
- Cees
Robben - Unne schildpad kuierde luikes... (19551119)
- Cees
Robben - Luikes bochten nog de wegen (19590905)
- Henk van
Rijen – 'lööj(kes)' bw - langzaam, traag, rustig.
- WTT - 2017 -
de (ongewone) woordvorming naar analogie van 'stil - stilletjes',
'zacht - zachtjes'; voor het laatste zie - WNT - lemma 'zachtjes'.
luiwaoge
zelfstandig naamwoord
luiwagen
- WBD -
(III.2.1:300) luiwaoge = schrobbezem, ook: bezem
luiwèèveknêûp
zelfstandig naamwoord
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'lööjwèèveknêûp' - vrijgezellenknoop, aandrukknoop
luiwèèvepap
zelfstandig naamwoord
beschuitpap,
zo genoemd omdat de bereiding nauwelijks enige inspanning behoefde
- WBD -
III.2.3:143 'luiwijvenpap' = beschuitenpap; ook 'broksel'
- Stadsnieuws Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - As ons moeder ginne tèèd ha gehad vur den haavermout, dan aateme
smèèreges luiwèêvepap (280107)
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836)
- LUIWIJVEN-GOED, zekere soort van loog, om mede te schuren,
elders ook 'luiwijven-water' genaamd.
- C. Verhoeven, Herinneringen aan mijn moedertaal
(1978) - Herinneringen aan mijn moedertaal - LUIWIJVENPAP (lö:jwéévepap) - een snel te bereiden pap
van melk en beschuit.
► broksel
► bestèl
lul
zelfstandig naamwoord
lul; mannelijk
lid; onaangenaam of onbeholpen manspersoon, de gesjochte, het
mikpunt
- WBD -
III.1.1:219 'lul' = mannelijk lid; 220 'lul' = penis
-
Zegsman dhr. Hessels (1931-2006), 2020 - Doe je iets verkeerd: - ge zèèt nòg nie zonne klèène lul! of:
- lul meej vingers!
►Volledige
bron:
KLIK HIER
lulèèzer
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt - telefoon
- WTT - microfoon
lulhannes
zelfstandig naamwoord
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - stommeling
- WNT - LULHANNES - lul(le)broer, kletskous
lulle
werkwoord, zwak
lullen,
onzin vertellen
- Gezegde: As lullewòrst dôod is, krèègde gij et èndje.
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zwak
werkwoord intransitief lullen - onbeduidende dingen zeggen, kletsen,
zaniken
-
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lulle ww - kletsen, zaniken
- WNT - LULLEN - 2) zachtjes praten; 3) onbeduidende dingen zeggen, kletsen
lulpraot
zelfstandig naamwoord
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - kletspraat, onzin
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - 'Gè mot, nie zo-ne lulpraot verkôope' -... zo'n onzin vertellen.
- WNT - LULPRAAT - geklets
lunde,
lunt
persoonsvorm
leunde
verleden tijd
resp. tegenwoordige tijd van 'leune', met vocaalkrimping
Lupkes,
de
zelfstandig naamwoord meervoud
toponiem: de
Loopjes
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - de Nieuwstraat
- A.J.A.C. van Delft, Van vroeger dagen, Tweede reeks nr. 121,
Nieuwe Tilburgsche Courant
29-6-1929 - “Jan
Viool" was in het Geldersche klei-dorpje Batenburg op 7 Januari van
het jaar 1842 ten doop gehouden (...) Hij heeft hier op de
Brabantsche hei jarenlang op de Lupkes geresideerd, ter plaatse
ambtelijk geheeten Nieuwstraat 122 en later Nieuwstraat 118. Totdat
het verweerde, verzwakte, onverzorgde lichaam niet langer kon...
- Frank
Klaroen (pseudoniem van Willem van Mook), Brabantsche Novellen,
‘Toen Frie werk had’, Nieuwe Tilburgsche Courant 28-6-1935 -... en
Tiest de Tjoekerd werkt ook hier en onze Nol ook en nog drie andere
van de Lupkes die ge nie kent en als hier geen werk meer is kom ik
wel terug...
- Frank Klaroen (pseudoniem van Willem van Mook), Brabantsche
Novellen, ‘Het Spookgetouwe’, Nieuwe Tilburgsche Courant 8-8-1928 -
De gedaante, nog onkenbaar, sloot ijlings en zonder gerucht de
vensterluiken weer dicht en vluchtte daarna, dwars over de akkers,
in de richting van de “Lupkes”. Na veel inspanning wist de
veldwachter haar te achterhalen.
- Lechim (pseudoniem van Michel van de Ven), De Tilburgse Koerier,
78 09 28 - Opa, vroeg ie, krè'k 'n frietje / As we op de Lupkes zèn?
/ (Dè dè vruuger daor zò hiette / Hee'tie òk geheurd van mèn.)
-
Interview (audio) uit 1978 met het echtpaar Staps; transcriptie Hans
Hessels, 2015 - “Wie
was dè? Óch… die daor oover de, in de Nuuwstraot wonde bedoelde
gij? Ôo…Jaa… Och jè, hoe hiete dè die? Hoe hiete die ok…
Och dè was Nòl Fiejôol wèl! Dè was Nòl Fiejôol nie! Die wonde
daor op de Nuuwstraot wèl, op de Lupkes! Nòl Fiejòol wonde wèl op de
Lupkes!!”
lups
bijvoeglijk naamwoord.
loops
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "löps (lups) Onzen hond is lups (tochtig)"
- Cees Robben -
Ik heb unne lupse hond... (19821220)
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord loops
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LOOPIG (ook; luëpəg) bvw. — bij landb.: tochtig, loopsch (v.
koeien)
Jan Naaijkens - Dè's - Jan Naaijkens, Dè's Biks (1992) - lups bijvoeglijk naamwoord - loops
lupse
zelfstandig naamwoord
landmaat
(± 1/6 hectare), loopzaad; zie ook 'lêûpes'
- Cees Robben -
Ik heb unne tuin van twee lupse... (19821220)
-
Verhoeff: morgen (0,99 ha) = 6 lopens/hond (à 0,165 ha)
(à 33,06 m2)
- Audioregistratie 1978 - Gij hèt et nouw oover enen buunder, hè, mar
ge had vroeger lupse èn ge had en roej ôok, hè. Dè waare ok maote
van, van die dingen, hè. En roej èèrappel, ik weet nie hoe, was dè
gin aacht meeter òf zôo? Zeuve, zeuve meeter zeuvenentaacheteg!
Èn,
èn, èn, èn, èn lupse? En lupse was en zisde pòrt van enen hèktaare!”
(- Interview met Heikanters - Transcriptie door Hans Hessels)
- WBD -
III.4.4:153 'loopse' = drijfzand
- A. Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - leupese, lopsel, loopsaat - bep. landmaat (Meierij,
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - )
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - lö.pəsə, zelfstandig naamwoord o. leupese, lopense,- benaming
van een zekere
landmaat, 1/6 ha.
- A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) -
'leupəsa/luipəsə
(blz. 148)
- J.H. Hoeufft; Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - LOOPZAAD.
Zekere landmaat.
LOOP, LOPE. Eene loope lands is bij Kiliaan hetzelfde als eene
zille, honderd roeden.
K. Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster,1968)
- LOPENSAAT: ene maat doorgaans van vijftig roeden, maar op
sommige plaatsen ook wel van dertig roeden. IDEM:
ene droge maat, houdende een vat. Uitspraak: lopense.
lurve
zelfstandig
naamwoord meerv.
lurven
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
Ze vietze bè d’r lurven (feb. 1962)
- Theo de Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido
de Wijs
- Dokter, ik heb zo’n pent aan m’n lurven. M’n lurven
zitten tussen m’n kladden. Dan zal ik jou ‘n kluts veurschrèève want
die zède kwèt. (11-02-1965)
lusse
werkwoord, zwak
lusten
Ik
lus van hilt vèèreke. - Ik lust alles.
Cees Robben: mene maot lust oe gruun; den hónd zótter nòg gin brôod van
lusse;
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - em wèl lussen as ie nòr kooper smòkt (Pierre
van Beek - Tilburgse Taalplastiek 1969) - graag op
een borrel getracteerd worden (koper duidt op geld)
– lusse - luste - gelust
Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - sinte Peetrus weende bitter, zi de zatte Piet, dan zal ie ók wèl
klaore gelust hèbbe (Daamen, Handschrift 1916)
Henk van Rijen - dietem nòg gèère lusse - die geen borrel afslaan
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zw.ww.tr. - lusten
lusters
bijvoeglijk naamwoord.
gemaakt
van een bep. glanzende stof; lustre
- Henk van Rijen; Mèn Tilbörgs Wôordeboek, 1998 - ene lusterse schòlk - een schort van glanzende stof
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - bijvoeglijk naamwoord lusters - lustre: ene lüsterse pon - een lustre japon
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LUSTER zelfstandig naamwoord mannelijk - bij kleermakers: valsche schijn op een
kleedingstuk.
- WNT - LUSTRE - oorspronkelijk Engelsche, dunne geweven stof voor
bovenkleeding, met een ketting van katoen (vroeger ook zijde) en een
inslag van wol
lut
zelfstandig naamwoord
- Stadsnieuws
Tilburg, rubriek Tilburgs huukske; 2006 e.v. - Die grôote
lut spulde nòg aatij meej der poppe in plòts dèsse nòr de jonge
kèèrels keek - die grote meid.... in plaats dat ze belangstelling
voor de jongens had. (010709)
- WBD -
III.2.2:84 'lut' (Korvel) = jongen met wie een meisje verkering
heeft
lutske
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
poosje
- ‘Een roestpraatje’ (Weekblad van Tilburg, 5 oktober 1867) -
Komt hersop, in 't huukske; griest en lutske ’t is dondekaoters
kaauw.
- Dialectenquête 1876 - loam'is 'n lutske proate - laten wij eens keuvelen
-
- Nicolaas Daamen; Handschrift Tilburgs Dialect, 1916 - "lutske - wòcht 'n lutske (een beetje)"
- WBD -
III.4.4:263 'lutske’ = beetje
- WBD -
III.4.4:131 'lutske' = poosje
- A.P. de Bont, Dialekt van Kempenland 2 (1958) - zelfstandig naamwoord o. 'lutske' - poosje - Kom, proot e lutske; Ouver e lutske
maok (maak ik) de kachel aan.
- WNT - LUTJE (I) - lut(te)ke, lutske, zelfstandig naamwoord o., geen mv. Een lutje - een
kleine hoeveelheid, een weinigje, een beetje.
- Josef Cornelissen & J.B. Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch
dialect (1899) - LUTSKE(N) zelfstandig naamwoord o, -een beetje, een weinig
luuks
bijvoeglijk naamwoord
luxe
- WBD -
rank, gezegd van een paard, ook 'luks' genoemd, kort
uitgesproken uu
luur
zelfstandig naamwoord
luier
- Paul Spapens et al; Goedgetòld, diksjenèèr van de Tilburgse taol
(2004) - ze heeter nòg êen in de luure
- As er oot 'n
kiendje werm in de luren hee gelegen, dan is 't Kareltje Vinken
geweest; (Jan Jaansen; pseudoniem van Piet Heerkens svd; ’Kareltje Vinken’;
feuilleton in 10 afl. in Nieuwe Tilburgsche Courant 13-4-1940 – 24-8-1940)
- …en ha’k me dè luurke fèn aongegespet (Naarus; pseudoniem van Bernard de
Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra)
- Cees
Robben -
Jan.. wilde gij d’n klèène efkes unne vorse luur aonspeeten...
(19691219)
- Cees Robben -
Aon de tel? Dè wel.. Al zis maond op scheut.. En ik
heb nog niks aon de luurkörf gedaon.. (19861017)
En vurlichting waar der toen nòg nie bij, dus veul vraauwe
waare-n-er èllek jaor steevaast bij. Dan waare ze wir aon de tèl, èn
asse ’n mònd of zis op scheut waare, dan werd de luurkörf wir klaor
gezèt. (Ed Schilders; Wè zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg
Plus 2009)

Tekening: - Cees Robben - schets van
luciferdoosjes en vork; collectie - Cees Robben - Stichting Goirle;
foto: CuBra
luusiefèr
zelfstandig naamwoord
- Theo de
Wijs; correspondentie met - Cees Robben - bezorgd door Guido de Wijs
-
Nou moe’k ùn plasje maoken en heb ik mùn lucifers vergete
(10-01-1970)

Tekening: - Cees Robben -
uit ‘3 jaar voetbal concentratie’ van A.P.M. van de Ven jr., 1946
- In terview dhr. Van den Aker - 1978 - “Piet Stamp jè, meej zen
duske luusiefèrs òn de Hema…die zeej aatij ”sènte dooze, sènte
dooze” mar der zaat niks in èn die gaaf ie dan, verkòcht ie vur ene
sènt, hè…” (transcriptie Hans Hessels 2014)
►
Klik hier voor audiofragment
Henk van Rijen - lucifer: plur. 'luusiefèère'
Henk van Rijen - 'Gè mot die luusiefèère nie zo onverdoens verschrappe'
luuster
zelfstandig naamwoord
- WBD -
II.4. p.
877 – J.T. Bonthond, Woordenboek voor de manufacturier (1947) zegt
bij „luster": „Weefsel in effen binding geweven. Ketting van katoen
en inslag van mohair-wol. Apprêtuur: stoomen, persen en versterken
met gom. Toepassing: z.g.n. luster jasjes, schorten e.d. Ook
alpaca, mohair of orleans geheeten."
luster : het type luuster, K 183 (= Tilburg)
luuvie
zelfstandig naamwoord
uitdrukking aaw luuvie - oude garde
- Frans Verbunt; Tilburgs vur tonpraoters èn aandere saawelèèrs (7de
perbeersel, 1996) - 'aaw luuvie' - iemand van de oude stempel
luwke
zelfstandig naamwoord, verkleinwoord.
leeuwtje
verkleinde vorm
van 'leuw', met vocaalkrimping
Naar
het begin van de pagina
Inhoud Woordenboek Tilburgse Taal
CuBra Home
|
|