Dat je de zee in de verte ziet
Het zilte water ruiken kunt
Het ruisen van de golven hoort
Af en aan en af en aan
Dat je de gezichtjes van de meeuwen
Stiekem uit kunt tekenen
Dat je op de zon blind kunt varen
Dat je het zand door je handen
Weg voelt glijden
Tot je niets overhoudt
Dat je dat niets om kunt keren
En dat Stein dan pas naast je staat.

Al van verre
Is te zien hoe
Hoeve 'De Goede Herder' 
Steeds verder
In verval geraakte
Onverklaarbaar
Bewoond

Wie langer kijkt
Naar het dorp
Waarin de hoeve
Ligt ziet na
De eindeloze
Stroom forensen
De leegte

De eenzame 
Huizen door
Hun bewoners
Verlaten in de
Zoektocht naar
Het goud tussen
Negen en vijf

Het verval 
Sluipt daar stil
Binnen en
Nestelt zich
Voor drempels
Langs plinten
In bed

Achtergelaten
Onroerend goed
Heeft een beperkte
Levensduur slechts
Veertig jaar in
Open ruimte en
Rijp voor de sloop

Want uit de mode
Ontstaat zelfs het
Dorp mogelijke ruimte
Vindt enkel plaats in
Herinneringen 
Van bewoners
Die afwezig zijn.