BEVERSLUIS EN DOHMEN

Koude wikkelt

langs ruggemerg

pakt gniffelend in

zo gniepig als een

bosgnoom de vijand

is binnen legt linies

langs de bloedbaan

en bewapend zwaar

kruit nog lang niet

verschoten vroeger

noemde het altijd

griepje drie dagen

bed en boven jan

steeds meer mooie

woorden kwamen

gaandeweg

schizofrenie

mesothelioom

multiple sclerose

woorden die de

sterfelijkheid tot een

genode gast maken

die welkom aanzit in

de tempel van het

lichaam zich er graag

aan tegoed doet en

zelfs daar pas opvalt

als het al te laat is.