Ertussenuit

Vanmorgen ging de wekker weer op tijd.

O, wordt het net als gisteren een dag

- uit bed, in bad, in kleren en ontbijt –

met weer hetzelfde ritueel? Ik mag

niet klagen, het gaat goed, dat wel, maar ach,

het int’resseert me eigenlijk geen fluit.

Ik wou dat ik eens nieuwe dingen zag.

Ik knijp er liever even tussenuit.

Ik kruip mijn bed uit, stap op het tapijt.

Beneden klinkt muziek. Beethoven, Bach?

Of Mozart, daaraan heb ik echt het schijt:

al die violen vol effectbejag.

Ik pak de jurk die in de wasmand lag.

Ik sluip de trap af en maak geen geluid.

Ik neem geen brood, ik ga niet overstag.

Ik knijp er liever even tussenuit.

Mijn moeder geeft me zeker het verwijt

van kinderachtig en banaal gedrag

omdat ik ga in kleren vol met slijt,

nog ongewassen en met tandaanslag.

Ik loop op straat met op mijn mond een lach.

Een jongen roept: je lijkt een modderschuit!

Ik antwoord: dat is beter dan een vlag.

Ik knijp er liever even tussenuit.

Ik zwerf wat rond en jat een mooi bedrag

tot een agent mij in de boeien sluit.

Ik krijg een cel van het bevoegd gezag.

Ik knijp er liever even tussenuit.