André
van der
Veeke
poëzie
Reünie van
schoolmeesters
Veertig jaar later kruipen we door een slordig gat
in
de tijd de school binnen, onheilspellend verenigd
Een aantal van ons door een gelukkige klas
zonder verdoving gefileerd en vroegtijdig afgedankt
Getooid met sleetse bijnamen als Snuf, de Moor,
de
Neuker of Pukkel tarten we de verre jaren
Trakteren elkaar op kiekjes van versteende vrouwen,
kleinkinderen, voetbalkantines, lauwe kusten
Slaan een toon aan die moet bemiddelen tussen
jeugdige blindheid en onze geniepige dood
|