CuBra

INHOUD FRÁNCY

VAN IERSEL

HOME
KUNST
FOTO
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS

 

Fráncy van Iersel


  

 

 

Bladblazer


's Ochtends word ik wakker van een irritant geluid,
het is de herrie van een bladblazer.
Ik kijk uit het raam en zie dat
de buurman zich uitleeft met zijn 'herrieblazer',
een cadeau voor Vaderdag.


Ik vraag mij af wat het nut is van zo'n herrieblazer?
Het is slecht voor het milieu en mijn humeur.
Zelfs de tuinkabouter houdt het niet meer uit.
Ik zie ook het nut er echt niet van in!
Bladeren worden de lucht ingeblazen om even verderop

weer neer te dwarrelen.


Feit alleen al dat een bladblazer met zo'n 180 tot 200 km per uur
aarde, microben, dierlijke uitwerpselen, schimmels
en pesticiden de lucht in blaast, is het ook nog eens slecht

voor je gezondheid.
Je zou er maar langs lopen en er waait een hondendrol

in je gezicht.


Ik vind dat 'de bladblazer' vervangen moet worden door een
geluidloze hark. Is beter voor je gezondheid en leidt tot een beter
humeur. En zo niet, moet er een verordening komen

met vermelding
van tijden wanneer zo'n herrieblazer gebruikt mag worden

en die ook
tijdens de siësta tussen een en drie uur 's middags moet zwijgen.


En weet je zolang de bladeren aan de bomen nog niet vastgeplakt
zitten is het 'bladblazeren' een nutteloze bezigheid.
Maar helaas is nog niet iedereen hiervan op de hoogte!

 

 

 

Roma


Reizend met de bus
de metro
de tram.
Pleinen, fonteinen, smalle straatjes
gaan aan ons voorbij.
Gelijk Godinnen
laten we ons bedienen
passend bij een stad met
een eeuwenoude geschiedenis.
Romelus en Remus
Sabijnse vrouwen
Bernini.


Wetenschappers, kunstenaars,
jonge mannen en vrouwen
maken selfies op de Spaanse trappen.
Roma omringd door zeven heuvelen
waar een schildpad zich voortschrijdt
op haar balkon.
Wakker worden van rinkelend glas,
de schoonmaakster die op vrijdag
de trappenhal kuist.
Met geleende sleutels en een tas,
lopend door de
eeuwenoude straten.

 

 

 

Het Kattenvrouwtje


Op een middag in een cafeetje te Gent
Zet ik mij neer en bestel een kopje thee,
thee om mij aan op te warmen.
Ik klem mijn koude handen om de kom
en neem kleine slokjes van mijn jasmijnthee.
Terwijl ik hiermee bezig ben begint
een oud vrouwtje tegen me aan te praten.
Wel 30 katten heeft ze gehad en nu nog
maar één, en een man die niet luistert.
Die haar hier maar laat zitten!


De gezondheidsdienst heeft haar katten opgehaald
het stonk bij haar thuis naar kattenpis.
Er was zo’n mooie grote bij en ze spreid haar armen
om aan te geven hoe groot de grote grijze was.
Weet je hoe duur een kat uit het asiel kost?
135 Euro maar is wel ingeënt en gecastreerd.


Hoe duur kost uw kopje thee?
U komt niet uit Gent hé?
Nee uit Holland.
Ah, Amsterdam zeker?
U houdt niet van katten, honden dan?
Ik ga eens thee bestellen,
Mijne man laat me hier maar zitten in het café.
Het is wel erg zonder al mijn katten.
Zo’n grote grijze....

 

 

 

De vrouw

De vrouw en de man
tegenover elkaar, zwijgzaam.
De man onverstoorbaar
bezig met zijn mobiel.
Lege borden, een laatste slok.
De vrouw staat op,
gooit met een
verveeld gebaar haar jas toe.
De man gunt haar geen blik,
stuurt glimlachend een
bericht.
Een vrouw begroet de man,
een kus op het voorhoofd.
Glimlachend heffen ze het glas,
nemen een slok.
Stilte, lichten gaan aan,
er klinkt geroezemoes.
Ik haast mij de man te begroeten.
Een kus op zijn lippen,
Trek mijn jas aan
loop naar buiten.