Vasten
We
zijn tijdens de voorjaarsvakantie een paar dagen in de Ardennen geweest.
Waar we daar twee jaar geleden nog geskied hebben, deed dit keer de
voorjaarsvakantie zijn naam eer aan. Want hoe vroeg deze vakantie dit jaar
ook viel, we hebben volop buiten in de zon kunnen zitten. De geur van
lente hing overal in de lucht, terwijl het pas 8 februari was. Een zekere
weerkundige schijnt te hebben voorspeld dat er aan het eind van februari
nog een Elfstedentocht komt. Maar dat is dezelfde die vorig jaar november
een superstorm voorspelde. Weerman Reinier van den Berg, van wie ik
onlangs een lezing mocht bijwonen over klimaatverandering, noemde hem een
charlatan.
Weer thuisgekomen las ik in mijn krant (naast een artikel over een Britse
bisschop die delen van de sharia wil invoeren) een artikel met de kop
‘Katholieke vastentijd moet net zo ‘cool’ worden als de ramadan’.
Ik moest meteen aan het snoeptrommeltje uit mijn jeugd denken. Erg coole
herinneringen heb ik daaraan niet overgehouden. De verleiding om er in de
loop van de veertig dagen heimelijk in te graaien, was vaak te groot.
Bij het lezen van het artikel werd me duidelijk dat de katholieke
kerk de jaarlijkse Vastenactie dit jaar propageert als de ‘christelijke
ramadan’. Dat laatste is bij de hedendaagse jongeren inmiddels een
bekender begrip dan vasten. En
daar moet natuurlijk iets aan gedaan worden. Jongeren moeten het dus weer
cool gaan vinden zichzelf iets te ontzeggen of een opoffering te doen.
Mijn vrouw en ik hebben ook dit jaar onze drie pubers, na de onstuimige
carnavalsdagen, weer even uitgelegd dat carnaval oorspronkelijk een
katholiek feest was ter voorbereiding op de veertig dagen durende
vastentijd. Erg veel interesse wisten onze stichtelijke woorden niet te
wekken en veel zin zichzelf iets te ontzeggen sprak er niet uit hun
blikken. Ze vonden het al lastig genoeg dat ze in de Ardennen een paar
dagen niet konden internetten en dus niet met hun vrienden konden msn’en.
Gelukkig voor hen konden ze wel sms’jes sturen en ontvangen, anders was
de opoffering te groot geweest.
Toch zou op dat terrein het idee van vasten een moderne invulling kunnen
krijgen. In navolging van de 40 dagen zonder sex van de EO stel ik 40
dagen zonder internet en mobieltje voor. En wat mij betreft pakken we
meteen de tv er ook bij, in ieder geval die Idolsflauwekul en de meeste
andere programma’s van de commerciële zenders (behalve het voetbal
natuurlijk, want daar heb ik mezelf mee). Erg cool zullen de hedendaagse
jongeren mijn voorstel niet vinden, maar ze zouden wel uitzien naar Pasen
als we hun deze opoffering zouden kunnen opleggen.
Ik
weet dat het een illusie is en dat je, net als bij het klimaat, een
ingezette verandering niet zomaar terugdraait. En dat is misschien maar
goed ook. Zelf moet ik met dit zonnige weer ook niet aan vasten denken.
(En voorlopig ook nog niet aan de invoering van delen van de sharia.)
|