|
Inspiratie
Hebben we dit jaar, uit praktische
overwegingen, eindelijk toegegeven aan de trend het surprisefestijn te
verplaatsen naar de kerstdagen, blijkt net nu Sinterklaas het verloren
terrein deels te hebben teruggewonnen. Er is, zo lees ik, weer veel vaker
pakjesavond gevierd op de datum die daar vanuit de traditie voor bestemd
is: de avond voor de verjaardag van de heilige Nicolaas. Als je van nature
geen trendsetter bent, ben je verdikkeme toch ook altijd gedoemd achter de
feiten aan te sjokken. Als ‘late adopter’ word je steeds weer door een
nieuwe trend ingehaald.
Ik heb er ook al lang spijt van dat we besloten hebben pas aanstaande
zondag supriseavond te vieren. Andere jaren had de deadline van 5 december
een positieve uitwerking op mijn inspiratie. Ik wist: hoe langer ik
wachtte met het bedenken van een origineel idee, hoe groter de kans dat ik
op een gegeven moment (tijdens mijn werk, op de fiets naar of van mijn
werk, midden in de nacht op het kruispunt van twee dromen) een lumineuze
ingeving kreeg. Die hoefde ik dan alleen nog maar uit te werken en steeds
weer oogstte ik veel lof voor mijn creativiteit.
Dat de deadline in het familieberaad dit jaar is verschoven naar 23
december, lijkt vooralsnog fnuikend voor de inspiratie. Ik heb natuurlijk
nog een aantal dagen en moet voorafgaand aan de kerstdagen nog een paar
keer op en neer naar mijn werk. En dromen zal ik ongetwijfeld ook nog.
Maar mijn gevoel zegt me dat het briljante idee dit jaar uitblijft en dat
ik het derhalve zonder loftuitingen zal moeten stellen. Sinterklaas is
immers het land uit en aangezien inmiddels vanuit nagenoeg alle huizen en
tuinen een overdaad aan lichtjes me toeschijnt, is de voedingsbodem voor
de juiste inspiratie verdwenen. De kerstman roept totaal geen
creativiteit, laat staan een poëtische inval bij me op.
Nu kan ik natuurlijk proberen de inspiratie een handje te helpen.
Bijvoorbeeld door met een blocnote en een pen in de hand heel diep te gaan
zitten nadenken over het familielid voor wie ik een surprise moet maken.
Er zal dan zeker wat op papier komen, maar het zal een droog lijstje
worden van zijn of haar eigenschappen en hobby’s. Daar valt in creatieve
zin zeker geen chocola van te maken.
Inspiratie. Het is een mooi iets. Als het je overkomt, voel je je een
rijker mens. Als je het hebt, kan het een dag mooier, vollediger maken.
Maar inspiratie valt niet te sturen of op te roepen. Inspiratie komt in
een flits. En als je geluk hebt, kun je die flits vasthouden. Een tijdje
geleden schreef ik er het
volgende gedicht over.
Flits
Terwijl
ik fiets, de wind is guur,
er
luidt een klok, het is vier uur,
is
daar opeens, bijna concreet,
zo’n
flits die inspiratie heet.
Zij
fluistert mij ter plekke in
een
ongelooflijk mooie zin.
Dus
knijp ik krachtig in mijn rem,
hoor
nog de echo van haar stem.
Ik
zoek een pen, maar waar en hoe,
mijn
hand schiet naar mijn borstzak toe.
Terwijl
ik godverdomme zeg
lijkt
reeds die echo heel ver weg.
Toch
is er nog een kleine flard.
Ik
fiets dus door en trap zo hard
ik
kan op weg naar pen en huis,
temidden
van verkeersgedruis.
Kom
ik daar aan, je snapt het al
(zo
gaat het steeds en overal)
dan
heeft de zin zijn hiel gelicht
en
al wat rest is dit gedicht.
|
