Robert
Proost
poëzie
Zomersonnet
zo lig
je daar, op frisser
gras. of wacht, ja zeker, je droomde
een droom die je via slome stromen
regen deden denken aan gister-
en, toen
de zon haar gezicht
liet zien. en zonder weemoed,
want je weet dat die ontmoet-
ing al spoedig voor je ligt,
zie je
kraalogige meeuwen krijsen,
voel je de trilling in je lijf en
tel je de allerlaatste grijze
pluimen
wolkendek. en met zand tussen tenen,
terwijl de boulevard je omarmt
stap je trots je zomer tegemoet.
|