Cees Robben Trofee 2012 - CRS

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Cees Robben Trofee 2012

Nieuws in detail



2 november 2012

Angela van Abeelen wint de Cees Robben Trofee


Angela van Abeelen (50) uit Tilburg won het dictee met ’slechts’ 17 fouten en versloeg daarmee de winnaar van vorig jaar,
Hans Hessels. Een deelnemer maakte de meeste fouten, namelijk 160. Wilma Robben uit Goirle las het dictee, een werkstuk van Frank van Pamelen, voor in de afgeladen volle zaal van Boerke Mutsaers in Tilburg.  

Angela van Abeelen, verpleegkundige op de afdeling spoedeisende hulp in het Tweesteden-ziekenhuis, was vorig jaar nummer drie en het jaar daarvoor werd ze tweede.

”Ik ben hier enorm trots op,” zei ze met de Trofee in haar handen. Het is me gelukt om Hans Hessels te verslaan, dat vind ik super leuk.”
Hans Hessels deed voor de derde keer mee, maar hij zag de overwinning net aan zijn neus voorbijgaan.

Het was weer een avond vol volkscultuur met in dialect vertaalde liedjes van Sjaak Brel, met wethouder Marjo Frenk in de biechtstoel van Frank van Pamelen en tonpraotster Christel van den Dungen. Alle bezoekers kregen een kerststalbouwpakket mee naar huis.

De Tilburgse uitvoering van het gezelschapsspel petje-op-petje-af werd gewonnen door Emmie de Beer.

Hieronder de tekst van het Grôot Diktee, geschreven door Frank van Pamelen. 

Driekôoninge-zinge
Èlk jaor isset wir etzèlfde lieke. Lèktuutjes, plèkbrôojkes, aaw speklaosiemènnekes, al dieje zuute mêûk hèk nèffe den omwaas op de nòrrèècht klaorgeleej. Dan zèg ik teegen ons vrouw: lòtse mar koome meej der òngemetoerde smoelwèèrke.
Mar òchèèrm, tis ammel nie mir zoas vruuger! Toen klòssenbakteme in klèènpielekesweer meej tweej witten èn êene zwarte dur de sneuw. Wè we ònhan waar mar halven bak meej tadderakke, mar dè nukte nie. Ge zongt meej zeemelèèchtege snötjes van: gif mèn nen nuuwen hoed, beurde oewen bakkesvol èn waandelde wir wijer meej zen driekes.
Teegesworreg stònder mistentèèd zis of zeuve te blèère. Òf ene klocht van twaalef, waorvan aacht zwarte. Meej instruumènten èn en bietboks èn al. Tis vort en hille telèntejaacht asse langskoome. Asse al koome! Want der zènder ôok die rap èfkes stòn te zingen in der èège kèrk, in de waoge van höllie mam gefròt wòrre, èn dan alle aandere peròchies afstrêûpe om prèèze te winne.
Die koome vort himmòl niemer langs de hèùze. Ik maag en aajerkuukske meej nen bôon zèèn ak daor wè van begrèèp. Vòlgend jaor zèt ik in èlke kèrk drie draajstoele neer, zoas bij die telèntejaacht op de tilleviezie. Èn as de wèèsneuze van de zjuurie dan mèène: den dieje kan wèl zinge, dan draaje ze die om, èn dan geeve ze en haffel seklaadebisjes.
De kènder die dur hil de stad sjeeze om te winne, krèège dan zonnen hôop zuuteghèd, dèsse saoves van de bökpènt niemer kunne slaope èn saanderendags de plaanke vant höske schèète; zodèsse volgend jaor de prèèze mar laote ligge èn wir fèèn vur de vurdeure hoowhaawe, zôoast heurt. Ik zèèder klaor veur. 

 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu